Τάσιος Θεοδόσης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
06/04/2016
Διάρκεια
39:56
Εκδήλωση
Athens Science Festival 2016
Χώρος
Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων
Διοργάνωση
SciCo
British Council
Σύνδεσμος Υποτρόφων Ιδρύματος Ωνάση
INNOVATHENS
Βιομηχανικό Μουσείο Φωταερίου
Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ)
Κατηγορία
Τεχνολογία, Αρχαιολογία
Ετικέτες
Athens Science Festival, αρχαία ελληνική τεχνολογία, υδροκίνητη καδοφόρος αντλία του Φίλωνος, ανεμοφτερωτή του Ήρωνος, ατμοστρόβιλος του Ήρωνος, Φίλων ο Βυζάντιος, Ήρων ο Αλεξανδρεύς
Στην Αρχαία Ελλάδα αξιοποιούνταν διάφορες φυσικές πηγές ενέργειας, όπως η μυϊκή δύναμη των ανθρώπων και ζώων, η αιολική (π.χ. στην ιστιοπλοΐα), η θερμική (π.χ. στη μεταλλουργία) και η υδροδυναμική (π.χ. στον καθαρισμό ρούχων). Η μεγάλη όμως στροφή έγινε κατά την Ελληνιστική εποχή, όταν επιτεύχθηκε η μετατροπή των φυσικών πηγών ενέργειας σε κίνηση, όπως η υδροκίνητη καδοφόρος αντλία του Φίλωνος, η ανεμοφτερωτή του Ήρωνος και ο ατμοστρόβιλος του Ήρωνος. Η εξέλιξη αυτή άνοιξε τελικά τον δρόμο για πλείστες μηχανολογικές εφαρμογές.
Κείμενο από το Πρόγραμμα του Athens Science Festival
Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).
