Καραδέδος Γιώργος
Μπένος Σταύρος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
21/02/2017
Διάρκεια
57:41
Εκδήλωση
Κύκλος: Το θέατρο στην Αρχαία Μακεδονία και τη Θράκη
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Σωματείο "Διάζωμα"
Κατηγορία
Αρχαιολογία
Ετικέτες
τεχνολογία θεάτρου, αρχαίο ελληνικό θέατρο, Μακεδονία, Θράκη, θέατρο Φιλίππων, θέατρο Μαρώνειας, θέατροΘάσου, ακουστική, σκηνογραφία, σκηνικοί αγώνες, ρωμαϊκή αρένα, μονομαχίες, θηριομαχίες
«Τεχνολογία του αρχαίου ελληνικού θεάτρου μέσα από τα θέατρα της Μακεδονίας και της Θράκης: εξέλιξη, ακουστική, σκηνογραφία, μηχανολογικός εξοπλισμός» ήταν το θέμα της διάλεξης του ομότιμου καθηγητή Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ, Γιώργου Καραδέδου, την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Η ομιλία, την οποία προλόγισε ο Πρόεδρος του Διαζώματος, Σταύρος Μπένος, έγινε στο πλαίσιο της πολυετούς συνεργασίας του Μegaron Plus με το Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ, το οποίο κάνει πράξη την αγάπη για τα αρχαία θέατρα και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σύνοψη
Στη Μακεδονία, όπως προκύπτει από αρχαίες πηγές και από πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες, το θέατρο γνώρισε άνθηση ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. Από την εποχή του Φιλίππου Β΄ και μετά, η Μακεδονία γίνεται το κέντρο της επιστημονικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Στο θέατρο του Δίου, της θρησκευτικής πρωτεύουσας των Μακεδόνων, τελούνταν σκηνικοί και γυμνικοί αγώνες στο πλαίσιο των «Δίων Ολυμπίων», μεγάλης πανηγύρεως την οποία λάμπρυνε ο βασιλιάς Αρχέλαος, στο τέλος του 5ου αιώνα π.Χ. Στην ελληνιστική φάση αυτού του θεάτρου, τεκμηριώθηκε, ανασκαφικά, η χρήση όλου του θεατρικού, μηχανολογικού εξοπλισμού (θεολογείο, γερανός, περίακτοι, κεραυνοσκοπείο, καταβλήματα, χαρώνεια κλίμακα, αυλαία), όπως μας είναι γνωστός από τον Βιτρούβιο και τον Πολυδεύκη.
Στη ρωμαϊκή περίοδο, γνωστά θέατρα της Μακεδονίας και Θράκης δέχονται ριζικές ανακαινίσεις για την προβολή του μεγαλείου του αυτοκράτορα. Στη συνέχεια δέχονται σταδιακές τροποποιήσεις για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των νέων θεαμάτων (μονομαχίες, θηριομαχίες). Τη σταδιακή μετάβαση, στον βορειοελλαδικό χώρο, από το ελληνικό θέατρο στη ρωμαϊκή αρένα, μπορούμε να παρακολουθήσουμε μέσα από τα θέατρα των Φιλίππων, της Μαρώνειας και της Θάσου.
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ., αρχαιολογία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. και αποκατάσταση μνημείων στο μεταπτυχιακό Τμήμα Scuola di Specializzaizone per lo Studio ed il Restauro dei Monumenti της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου La Sapienza της Ρώμης.
Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ., όπου διδάσκει «Ιστορία Αρχιτεκτονικής», «Αποκατάσταση Αρχιτεκτονικών Μνημείων και Συνόλων» και «Προβλήματα Αρχαιολογικών Χώρων και Αναστήλωσης». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και για δύο χρόνια διευθυντής του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. «Προστασία Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνημείων Πολιτισμού», στο οποίο διδάσκει μαθήματα σχετικά με την αποκατάσταση.
Από το 1977 συμμετέχει σε διάφορες ανασκαφές όπως: του Δίου, της Μαρώνειας, της Αμφίπολης, των Φιλίππων, της Μίεζας, της Λευκόπετρας. Ασχολήθηκε με την αποτύπωση και μελέτη πολλών μνημείων της κλασικής αρχαιότητας, της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου καθώς και της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
Συμμετέχει, ως επιστημονικός υπεύθυνος σε πολλά ερευνητικά προγράμματα σε τομείς της ειδικότητάς του. Το αρχιτεκτονικό έργο του αναφέρεται σε μελέτες σχεδιασμού επέμβασης σε αρχιτεκτονικά μνημεία και οικιστικά σύνολα, σε μελέτες προστασίας και ανάδειξης αρχαιολογικών χώρων και κυρίως σε μελέτες αποκατάστασης αρχαίων θεάτρων (Δίου, Μαρώνειας, Φιλίππων, Μίεζας). Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια, σεμινάρια ή συμπόσια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Οι περισσότερες από εβδομήντα δημοσιεύσεις του αναφέρονται σε θέματα αρχαιολογικά, ιστορίας αρχιτεκτονικής, αποκατάστασης αρχιτεκτονικών μνημείων και συνόλων, εκκλησιαστικής μαρμαρογλυπτικής.
Είναι μέλος: α) του Τοπικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, β) της Επιστημονικής Επιτροπής Ανάδειξης του Αρχαίου Θεάτρου των Φιλίππων, γ) της Επιστημονικής Επιτροπής Συντήρησης και Ανάδειξης του Αρχαιολογικού Χώρου της Πέλλας, δ) του Ευρωπαϊκού Κέντρου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων και αναπληρωματικό μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.
Ο Σταύρος Μπένος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1947 και είναι τοπογράφος-μηχανικός. Υπηρέτησε το δημόσιο βίο της χώρας ως: Δήμαρχος Καλαμάτας (1979-1990), Βουλευτής (Μεσσηνίας 1990-2004, Β΄ Αθήνας 2004-2007), Υφυπουργός Πολιτισμού στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και Υπουργός Πολιτισμού, Υπουργός Αιγαίου και Υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης στις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στη διαδρομή του στη δημόσια σφαίρα είναι: α) η ανασυγκρότηση της Καλαμάτας μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του Σεπτεμβρίου του 1986 που βραβεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πολεοδόμων (πρότυπη και ανθρωποκεντρική πολεοδομική ανάταξη της Καλαμάτας) και από την Europa Nostra (Διάσωση και ανάδειξη των μνημείων της πόλης), β) η ίδρυση και λειτουργία των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) και γ) η ίδρυση και λειτουργία του σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».
