Φαναράς Στράτος
Κουσούλης Λευτέρης
Παπασαραντόπουλος Πέτρος
Διαμαντόπουλος Θανάσης
Πανταζόπουλος Ανδρέας
Γεωργακόπουλος Θανάσης
Χωμενίδης Χρήστος
Κρουστάλλη Δήμητρα
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
12/06/2017
Διάρκεια
102:09
Εκδήλωση
Η Ελλάδα Μετά (συνέδριο)
Χώρος
Ξενοδοχείο Divani Caravel
Διοργάνωση
Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση
Κατηγορία
Πολιτική, Κοινωνικά θέματα
Ετικέτες
εθνική ανασυγκρότηση, μεταρρυθμίσεις, κράτος, θεσμοί, οικονομία
Περιλήψεις των ομιλιών αυτής της ενότητας:
Στράτος Φαναράς, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Metron Analysis.
Η συζήτηση για το Μεταρρυθμιστικό πρόταγμα γίνεται μέσα στη συγκυρία της πολύπλευρης κρίσης και επηρεάζεται από αυτή και ιδιαίτερα από την χαμηλή πολιτική εμπιστοσύνη. Εξαιτίας των ασκούμενων περιοριστικών πολιτικών έχει διαμορφωθεί ένα στερεότυπο πολιτικού κόστους για όποιο κόμμα επιχειρεί να εισάγει μία ατζέντα με τον όρο «Μεταρρυθμίσεις».
Για να ισχυροποιηθεί το Μεταρρυθμιστικό πρόταγμα χρειάζεται να πολιτικοποιηθεί και αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί αν λειτουργούσε συμπληρωματικά με την έννοια της Αλλαγής.
Πολλές εκλογές κερδήθηκαν με το σλόγκαν της «αλλαγής» αλλά καμία αλλαγή δεν προχώρησε χωρίς τους μεταρρυθμιστές.
Μία ελκυστική πολιτική πρόταση τομών και μεταρρυθμίσεων, δηλαδή αλλαγών και μεταρρυθμίσεων θα πρέπει να ξεκινά πρώτα από το ίδιο το πολιτικό σύστημα, ώστε να το καταστήσει περισσότερο αξιόπιστο και λειτουργικό και περισσότερο συμμετοχικό.
Λευτέρης Κούσουλης, Πολιτικός Επιστήμονας
Αυτό που συχνά μας διαφεύγει είναι ότι η πολιτική σύγκρουση είναι από τη φύση της μία σύγκρουση για τα νοήματα και τις σημασίες, έτσι λοιπόν το πως τοποθετούνται οι πολίτες απέναντι στη λέξη μεταρρύθμιση και αλλαγή· συνδέεται με το περιεχόμενο της σύγκρουσης που βρίσκεται σε εξέλιξη στη συγκεκριμένη φάση. Τα κόμματα έτσι όπως λειτούργησαν οι μηχανισμοί κατεξουσίασης και ελέγχου της κοινωνίας λειτούργησαν κατασταλτικά για την κοινωνική και πολιτική εξέλιξη της συνείδησης του μέσου Έλληνα. Ανάκτηση νόμου σημαίνει ότι ξανασυζητάμε τις συνθήκες συνύπαρξης και κυρίως συζητάμε για συνθήκες υπό τις οποίες ο νόμος γίνεται αποδεκτός και αυτόματα εφαρμόσιμος.
Πέτρος Παπασαραντόπουλος, Εκδότης και Συγγραφέας.
Είναι άραγε αναπόφευκτη η κατάρρευση της τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας; Υπάρχουν δύο στερεότυπα που επανέρχονται επίμονα στο δημόσιο διάλογο στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης. Το πρώτο στερεότυπο υποστηρίζει ότι η κρίση είναι πρωτίστως οικονομική. Το δεύτερο στερεότυπο αποδίδει τις ευθύνες της κρίσης αποκλειστικά στην πολιτική τάξη ελληνική και ξένη. Υποστηρίζω ότι και τα δύο στερεότυπα είναι λανθασμένα. Η ελληνική κρίση είναι πολυδιάστατη αλλά η κύρια πλευρά της δεν είναι η οικονομική συρρίκνωση της χώρας. Επίσης πολυδιάστατες είναι και οι ευθύνες εκείνων των ιδεών-νοοτροπιών που προϋπήρχαν και στη συνέχεια επικράτησαν στη χώρα στη διάρκεια της κρίσης.
Θανάσης Διαμαντόπουλος, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Η πρώτη θεσμική προϋπόθεση είναι πολιτευματική συνοχή, η συνοχή του πολιτεύματος. Ένα δημοκρατικό πολίτευμα παραδόξως έχει ένα μονάρχη και ο μονάρχης αυτός λέγεται λαός και ο εντολοδόχος του λαού είναι αυτός που έχει την ευθύνη της κυβέρνησης. Πρέπει να αποδοθεί επιτέλους στην αιρετή ελληνική κυβέρνηση η κυριαρχία άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής που έχει πολλές φορές ανατραπεί από τη μη υπόλογη δικαστική εξουσία. Πρέπει να υπάρχει μία συνοχή πέραν του πολιτεύματος και του πολιτικού συστήματος. Υπάρχουν προτάσεις δυστυχώς από μεγάλα κόμματα για άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό. Αυτό είναι ένα στοιχείο διάσπασης της πολιτικής συνοχής της χώρας, είναι ένας παράγοντας δυνητικά συγκρουσιακός και αναιρετικός των προϋποθέσεων για όποια δυνατότητα ανάκαμψης.
Ανδρέας Πανταζόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο ΑΠΘ.
Το «μετά» αντιστοιχεί στην συγκρότηση του λαού, μέσω της πολιτικής αντιπροσώπευσης, σε πολιτικό υποκείμενο, σε «πολιτικό λαό», πέρα και ενάντια στις μοιραίες αριστερο-δεξιές δημαγωγίες που κολακεύουν τον σημερινό υπαρξιακό λαό.
Σήμερα, αυτή η προοπτική του «πολιτικού λαού» θα μπορούσε να εξειδικευθεί, στο πεδίο μιας πολιτικής στρατηγικής, στα εξής δύο πεδία: α) σε μία αμείλικτη πολιτική, όχι ηθική, μάχη «από-ριζοσπαστικοποίησης των πνευμάτων, β) στο να βοηθήσει να κατανοήσουμε όλοι ότι το πρόβλημα, η «κρίση», δεν είναι πρωτίστως «οικονομική», αλλά καταγωγικά ανθρωπολογική, πολιτισμική.
Θανάσης Γεωργακόπουλος, Δημοσιογράφος.
Όσον αφορά το πολιτικό υποκείμενο του μεταρρυθμιστικού προτάγματος το ρεαλιστικό σενάριο θα ήταν ένας «συλλογικός Μακρόν», όχι, βέβαια με την έννοια της... κλωνοποίησης αλλά ως μια πολιτική πρωτοβουλία, η οποία θα εμπνεόταν από τη μεθοδολογία με την οποία ανατράπηκε ο γαλλικός πολιτικός χάρτης.
Στις προϋποθέσεις προέχει η κριτική επανεκτίμηση της πορείας του τόπου από το 74, μακριά από μονόχρωμα σχήματα, ώστε να διατυπωθεί ένα πειστικό αφήγημα που θα αλλάξει τον «κοινό νου». Έπειτα, στην προγραμματική ατζέντα, ένα δίπολο «και από δω και από εκεί»: από τη μια η αντιμετώπιση του νέου κοινωνικού ζητήματος κι από την άλλη η «απελευθέρωση της οικονομίας».
Εύχομαι, στη βάση και όσων προανέφερα, μία από τις προσεχείς ημερίδες ή συνέδρια να έχει τίτλο: “Ο e-kyklos μετά”.
Χρήστος Χωμενίδης, Συγγραφέας.
Ένα πράγμα το οποίο δε συγχωρεί ο κόσμος και το καταλαβαίνω απολύτως είναι ότι η πολιτική ηγεσία χρεοκόπησε τη χώρα. Όσο και αν οι ατομικές συμπεριφορές σε περίοδο των παχέων αγελάδων ήταν ανεύθυνες και καταστροφικές, η πολιτική ηγεσία είναι αυτή που τελικά ευθύνεται για αυτό το οποίο συμβαίνει... Η Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις για να ευημερήσει.
(Επιμέλεια περιλήψεων: Μαρία Μαντζώρου, δημοσιογράφος)
Ο Στράτος Φαναράς είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Metron Analysis S.A..
Υπήρξε Υπεύθυνος εκπαιδευτικών προγραμμάτων στον τομέα πληροφορικής του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης, Στατιστικός Αναλυτής στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και παρείχε διδασκαλία στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο σε θέματα θεωρίας των Πιθανοτήτων και Στατιστικής στο πλαίσιο της εκπόνησης της διδακτορικής του διατριβής με θέμα Probability Logic & Expert Systems η οποία όμως δεν ολοκληρώθηκε γιατί αφιερώθηκε στην έρευνα αγοράς. Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού τμήματος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με ειδίκευση στην ανάλυση δεδομένων (Μaster από το Middlesex University) και τις τεχνικές δειγματοληψίας (Παν/μιο Southampton), στη Μ. Βρετανία. Είναι μέλος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας, της ESOMAR και του WAPOR.
Σήμερα θεωρείται από τους εγκυρότερους πολιτικούς – κοινωνικούς αναλυτές στην Ελλάδα, με σημείο αιχμής την παροχή στρατηγικών κατευθύνσεων και τη δευτερογενή ανάλυση δεδομένων.
Άλλες δραστηριότητές του είναι η παρουσίαση αποτελεσμάτων προεκλογικών και μετεκλογικών ερευνών, η τακτική αρθρογραφία στον ημερήσιο τύπο, ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια και εκπαιδευτικό έργο σε θέματα έρευνας και στατιστικής ανάλυσης (όπως Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, ΕΚΔΔ, ΙΝΕ).
Είναι συνεργάτης του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤ-1.
Υπήρξε σύμβουλος έρευνας και εκλογικής στρατηγικής κομμάτων σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ο Λευτέρης Κουσούλης γεννήθηκε στο χωριό Ελίκα του νομού Λακωνίας στις 2 Ιουνίου του 1952. Σπούδασε την πολιτική, τα φαινόμενα εξουσίας στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Τα 20 τελευταία χρόνια εργάζεται επαγγελματικά περί την πολιτική και την επικοινωνία. Το 1995 ίδρυσε την εταιρεία "Λέγειν & Πράττειν", την οποία και διευθύνει.
Βιβλιογραφία:
Η πολιτική επικοινωνία στην πράξη ΙΙ
Κείμενα για την πολιτική και την επικοινωνία
Ποιος έχει τα πρωτεία του λόγου: Οι πολιτικοί ή οι δημοσιογράφοι;
Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος γεννήθηκε το 1955 στην Καλαμάτα. Χημικός μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου του "Ρήγα Φεραίου" και της συντακτικής επιτροπής του "Θούριου" στη μεταπολίτευση του 1974. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες "Αυγή", "Εγνατία", "Θεσσαλονίκη" και στο περιοδικό "Αντί". Ιδρυτής και διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης "Ράδιο Παρατηρητής" και του λογοτεχνικού περιοδικού "Παρατηρητής". Υπεύθυνος εκδόσεων στους εκδοτικούς οίκους "Παρατηρητής" και "Επίκεντρο". Διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό "Balkan Horizons". Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (CDRSEE) και γενικός γραμματέας της "Ένωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια".
Ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1951. Πτυχιούχος της Νομικής Αθηνών (αρχικά του νομικού, μετέπειτα του πολιτικού τμήματος), καθώς και της Φιλοσοφικής Αθηνών (τμήματος Φιλοσοφίας - Παιδαγωγικής - Ψυχολογίας, κατεύθυνσης Ψυχολογίας), μεταπτυχιακός διπλωματούχος (D.Ε.Α.) και διδάκτορας Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Paris I - Σορβόνης (στα Συγκριτικά Πολιτικά Συστήματα), διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και, ως προσκεκλημένος καθηγητής, στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών της Λίλης. Ειδικεύεται στη θεωρία των πολιτικών κομμάτων-κομματικών συστημάτων, όπως επίσης στην ελληνική πολιτική ζωή του 20ού αιώνα και στα εκλογικά συστήματα. Έχει συνεργασθεί επί χρόνια, ως πολιτικός σχολιαστής-αναλυτής, με την "Καθημερινή", τον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", τον "Τύπο της Κυριακής" και το ραδιοσταθμό "Αθήνα-9.84". Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων με θέμα την εξουσία, τα πολιτικά κόμματα και τη σύγχρονη ελληνική πολιτική.
O Xρήστος Xωμενίδης γεννήθηκε το 1966 στην Aθήνα. Σπούδασε Nομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Εξέδωσε τα μυθιστορήματα "Tο σοφό παιδί" (1993), "Tο ύψος των περιστάσεων" (1995), "H φωνή" (1998) "Υπερσυντέλικος" (2003), "Το σπίτι και το κελλί" (2005), "Λόγια-Φτερά" (2009), "Ο Κόσμος στα Μέτρα του" (2012), "Νίκη" (2014), "Νεαρό άσπρο ελάφι" (2016), καθώς και τις συλλογές διηγημάτων "Δεν θα σου κάνω το χατίρι" (1997), "Δεύτερη ζωή", (2000), "Στη Δευτέρα Παρουσία ας μας βάλουν απουσία" (2010).
Τα βιβλία του µμεταφράστηκαν στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα τσέχικα, στα λιθουανικά, στα τούρκικα και στα εβραϊκά. Μετέφρασε ένα θεατρικό έργο και έγραψε το σενάριο για µία κινηματογραφική ταινία και µία τηλεοπτική σειρά. Ο Χ. Α. Χωµενίδης έχει εργαστεί και ως ραδιοφωνικός παραγωγός.
Η Δήμητρα Κρουστάλλη είναι δημοσιογράφος.
