Βερνίκος Γεώργιος
Διακουλάκης Νίκος
Καλογήρου Γιάννης
Καρτάλης Κωνσταντίνος
Κρητικός Αλέκος
Τσαυτάρης Αθανάσιος
Ανδρεάδης Ανδρέας
Βακάλης Αθανάσιος
Γιαννίτσης Τάσος
Φέσσας Θεόδωρος
Δήμτσα Σοφία
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
13/06/2017
Διάρκεια
164:35
Εκδήλωση
Η Ελλάδα Μετά (συνέδριο)
Χώρος
Ξενοδοχείο Divani Caravel
Διοργάνωση
Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση
Κατηγορία
Πολιτική, Οικονομία
Ετικέτες
εθνική ανασυγκρότηση, μεταρρυθμίσεις, οικονομία, επιχειρηματικότητα, καινοτομία, εκπαίδευση
Περιλήψεις των ομιλιών αυτής της ενότητας:
Γιώργος Βερνίκος, Πρόεδρος της ΟΚΕ
Η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να είναι αντιμέτωπη με μία ιδιαίτερα ζοφερή πραγματικότητα η οποία ελάχιστα έχει διαφοροποιηθεί από τα δεδομένα εκείνα που οδήγησαν την χώρα στην εποχή των «μνημονίων» και της οικονομικής επιτήρησης. Η ελληνική κρίση χρέους ανέδειξε για πολλοστή φορά τις αδυναμίες και τα διαρθρωτικά προβλήματα του προτύπου οικονομικής μεγέθυνσης που είχε υιοθετηθεί στην χώρα για περισσότερα από 30 χρόνια.
Όλοι οι συμμετέχοντες στο σχετικό δημόσιο, αλλά και επιστημονικό διάλογο αποδέχονται την επιτακτική ανάγκη επανακαθορισμού του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας.
Θεμελιώδης προϋπόθεση όμως είναι να διαμορφωθεί μια κουλτούρα διαλόγου και συναίνεσης. Χωρίς κοινωνικό διάλογο δεν μπορεί να υπάρξει Ελλάδα μετά.
Νίκος Διακουλάκης, Σύμβουλος σε θέματα ανάπτυξης και επενδύσεων, πρ.Ειδ.Γραμματέας Υπ.Ανάπτυξης
Είναι αυτονόητα πολλά από αυτά και έχουν επανειλημμένα και μονότονα λεχθεί. Όμως δεν υπάρχει ακόμη κοινή αντίληψη στα αυτονόητα.
Η διαβούλευση έχει μόνο τύποις γίνει αποδεκτή στη δημόσια ζωή και γίνεται αντιληπτή, ως ένα επιπλέον γραφειοκρατικό στάδιο, καθώς δεν έχουν προβλεφθεί οι μηχανισμοί που θα την κάνουν ουσιαστική και θα διευκολύνουν μία ευρεία συμμετοχή.
Η έννοια της αξιολόγησης έχει ενοχοποιηθεί ξεκινώντας από το επίπεδο της αξιολόγησης εργαζομένων και δομών στο δημόσιο.
Η δυσπιστία αυτή μετατρέπεται εύκολα σε πλήρη απουσία λογοδοσίας σε όλα τα επίπεδα δραστηριοτήτων στα οποία εμπλέκεται ο δημόσιος τομέας.
Επιπλέον υπονομεύει μία σωστή σχέση κράτους επιχειρήσεων και δεν ευνοεί την καινοτομία και τις επενδύσεις που χρειαζόμαστε για το φιλόδοξο στόχο της ανάπτυξης.
Αναγκαία λοιπόν για όλα αυτά η επανάσταση του αυτονόητου.
Γιάννης Καλογήρου, Καθηγητής στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, υπεύθυνος μονάδας Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας στο Πολυτεχνείο.
Ύστερα από μια οκταετία κρίσης, αυτό που εμφανώς λείπει είναι μια αναπτυξιακή στρατηγική που αξιοποιεί τη γνώση και έχει στο επίκεντρό της την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα εντάσεως γνώσης. Ο κεντρικός αναπτυξιακός στόχος είναι η βελτίωση της θέσης του ελληνικού συστήματος παραγωγής και καινοτομίας στον εξελισσόμενο διεθνή καταμερισμό εργασίας. Η διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα πρέπει να έρθει στο επίκεντρο. Αυτή η επιδίωξη συνδέεται τόσο με την τεχνολογική και οργανωτική αναβάθμιση των υφιστάμενων επιχειρήσεων όσο και με τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων σε όλους τους κλάδους και σε συγκεκριμένα τμήματα αλυσίδων παραγωγής αξίας, όπου υπάρχουν αξιόλογες δυνατότητες και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Όμως, η ποιοτική οικονομική ανάπτυξη απαιτεί κατεύθυνση, ιεραρχήσεις, αποφάσεις και ικανότητες για την κατανόηση και τη δυναμική παρουσία του ελληνικού παραγωγικού και επιχειρηματικού συστήματος στη μελλοντική τεχνολογική εξέλιξη και στις αλλαγές που συντελούνται διεθνώς. Προϋποθέτει τη συνεργασία των φορέων παραγωγής και αξιοποίησης της γνώσης: των πανεπιστημίων, των επιχειρήσεων και ενός αποτελεσματικού και αποδοτικού κράτους.
Κώστας Καρτάλης, Καθηγητής Περιβάλλοντος στο ΕΚΠΑ
Όσο ο χωρικός σχεδιασμός δεν είναι πλήρης και αναθεωρημένος και οι χρήσεις γης αποσαφηνισμένες - όπως εν γένει συμβαίνει σήμερα - δεν υπάρχει ασφάλεια δικαίου για τις επενδύσεις, γεγονός που αναπόφευκτα περιορίζει την αναπτυξιακή δυναμική. Ο χωρικός σχεδιασμός θα πρέπει να οδηγεί σε εξειδίκευση προτεραιοτήτων ανά περιφέρεια και συμπληρωματικότητα των αναπτυξιακών στόχων των περιφερειών. Είναι αναγκαίες επίσης διαπεριφερειακές συνεργασίες ώστε να προκύψει έμμεση μεγέθυνση των επιχειρήσεων μέσα από αλυσίδες αξίας, γεγονός που τις καθιστά περισσότερο ανταγωνιστικές και εν τέλει ανθεκτικές στην κρίση. Τέλος ο χωρικός σχεδιασμός ως ρυθμιστικό εργαλείο, θα πρέπει να οδηγήσει σε λιγότερες και μεγαλύτερες περιφέρειες (ώστε να είναι σε θέση να συμμετέχουν με αξιώσεις σε αναπτυξιακά σχέδια που εξελίσσονται στην ευρύτερη περιοχή) και σε μορφές μητροπολιτικής διοίκησης για τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Αλέκος Κρητικός, τέως πρόεδρος του ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων - πρωήν ΓΓ Βιομηχανίας
Χωρίς να παραγνωρίζεται τη σημασία άλλων παραγόντων και προϋποθέσεων ανάπτυξης, εστιάζουμε στις ΑΞΕ επειδή, όπως έχει υποστηριχθεί, χωρίς να αμφισβητηθεί, η οικονομία μας για να ανακάμψει, χρειάζεται μέσα στην επόμενη πενταετία ένα «επενδυτικό σόκ» 100 δισ.€ ( η PWC ανέβασε πρόσφατα τον «λογαριασμό» σε 268 δισ. €), δηλαδή πολλές εγχώριες και κυρίως, ξένες άμεσες επενδύσεις. Που, με τη σειρά τους, προϋποθέτουν σταθερό μακροοικονομικό και φορολογικό πλαίσιο, πολιτική σταθερóτητα και φερεγγυότητα και, γενικότερα, ευνοϊκό περιβάλλον σε ό,τι αφορά θεσμούς, δημόσια διοίκηση, υποδομές, αγορά εργασίας, κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, υγιές τραπεζικό σύστημα.
Είναι έως αφελές να θεωρούμε ότι εξαντλήσαμε τα περιθώρια της ύφεσης και, ως εκ τούτου, έρχεται νομοτελειακά η ανάπτυξη. Δεν υπάρχει νομοτέλεια σύμφωνα με την οποία η καταστροφή λειτουργεί δημιουργικά. Η δημιουργία προκύπτει με βούληση, γνώση, σχέδιο.
Θανάσης Τσαυτάρης, πρώην Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Ομότιμος Καθηγητής του ΑΠΘ.
Σε αντίθεση με άλλες μορφές απασχόλησης, η γεωργία ,γενικότερα ο αγροτοδιατροφικός τομέας συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας τροφίμων, μπορεί να δώσει δουλειά σε χιλιάδες χέρια. Αν δεν καταφέρουμε στα επόμενα χρόνια να δώσουμε στους μισούς από τους 1.000.000 ανέργους δουλειά δεν υπάρχει περίπτωση να βγούμε από τα αδιέξοδα. Ο πρωτογενής τομέας ιστορικά επέτρεψε στη χώρα να επανεκκινήσει μετά από όλες τις προηγούμενες κρίσεις. Τώρα ο αγροτοδιατροφικός τομέας πρέπει να αξιοποιήσει τις ταχύτητες εξελίξεις και τα συμπεράσματα της επιστημονικής έρευνας.
Παρεμβάσεις.
Ανδρέας Ανδρεάδης, Διευθύνων Σύμβουλος Sani-Ικος Group.
Το παράδειγμα της επέκτασης του ομίλου Sani- Ikos την περίοδο της κρίσης ειναι χαρακτηριστικό της αντοχής και των δυνατοτήτων του τουριστικού τομέα στην Ελλάδα . Αν ένας επιχειρηματίας αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα μπορεί να μεγαλώσει τη δουλειά του νομίζω ότι μπορεί να τα καταφέρει σε όλο τον κόσμο. Αυτό που πιστεύω ότι λείπει σε αυτή τη χώρα είναι το κοινό όραμα. Η ανάγκη της χώρας για νέους επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν ρίσκο είναι επιτακτική.
Θανάσης Βάκαλης, Πρόεδρος του ΘΕΣγαλα.
Το ερώτημα αν είμαστε κοντά στην εθνική αναγέννηση, ή στην εθνική καταστροφή, απαντιέται εύκολα: Είμαστε κοντά στην εθνική καταστροφή. Ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας βιώνει από το 2015 και μετά για δεύτερη φορά μέσα στην κρίση τις επιπτώσεις αυτής της καταστροφής. Η κατάσταση αυτή είναι αναστρέψιμη, μόνο εφόσον επικρατήσουν συνθήκες σταθερότητας, πολιτικής και οικονομικής, που θα επιτρέψουν την προσέλκυση επενδύσεων, ξένων και εγχώριων και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την επέκταση της μεταποίησης του εξαγωγικού προσανατολισμού της χώρας. Όλα αυτά όμως μπορούν να συμβούν με την προϋπόθεση να επανακτήσουμε την εμπιστοσύνη μας στις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας και της οικονομίας οι οποίες θα υλοποιήσουν ένα στρατηγικό σχέδιο που θα εγγυάται το μέλλον.
Η οικονομική συγκυρία δεν είναι καθόλου θετική. Η πολιτική συγκυρία επίσης. Νομίζω είναι πλέον κοινός τόπος σε όλους μας, ότι οι σοβαροί αναλυτές, πολλοί εκ των οποίων βρίσκονται μαζί μας αυτό το διήμερο γνωρίζουν και προτείνουν τι πρέπει να γίνει για την επόμενη ημέρα. Το ζήτημα είναι με ποιόν τρόπο - πρακτικά - θα γίνουν οι αλλαγές και κυρίως ποιος ή ποιοι θα αναλάβουν να τις υλοποιήσουν.
Τάσος Γιαννίτσης, Ομότιμος καθηγητής ΕΚΠΑ- πρώην υπουργός .
Η εκδήλωση αυτή έθεσε και το ερώτημα, γιατί ενώ λέγονται πολλά και σωστά, γίνονται λίγα ή τίποτα. Υπάρχει μια σίγουρη –όχι η μόνη- απάντηση: Η αδιαφορία. Γιατί; Το κράτος με όσα έκανε και κάνει είναι ίσως ο πιο κρίσιμος γενεσιουργός παράγοντας της κρίσης. Πολλά όμως από όσα προτείνονται, αναγκαστικά περνούν από το Κράτος. Το Κράτος καλείται να έρθει σε σύγκρουση με τον εαυτό του, τα συμφέροντα, τις ισχυρές δυνάμεις και τους συσχετισμούς, που κυριαρχούν μέσα και πίσω του, τα λάθη του. Και το μεγάλο ερώτημα είναι πώς μπορεί το αίτιο που προκάλεσε το αιτιατό να γίνει ταυτόχρονα και ο πολέμιός του. Η απάντηση είναι προφανής.
Είδα επίσης, ότι στο κείμενο του κύκλου Ιδεών για τη σημερινή εκδήλωση τίθεται το ερώτημα αν οι Ελληνες και Ελληνίδες μπορούν να ξαναονειρευτούν. Πιστεύω ότι μπορούν -αν ξεφύγουν από την παγίδα της θυματοποίησης και αν οι υπνοβάτες ξυπνήσουν. Δεν εννοώ να ονειρευτούν τις 1000 και Μια νύχτες. Όμως, δεν μπορούν να μείνουν μόνοι τους. Το πολιτικό σύστημα που τους στέρησε αυτή τη δυνατότητα για τόσα χρόνια έχει την οδυνηρή υποχρέωση να κάνει ξανά εφικτό ένα τέτοιο όνειρο.
Θεόδωρος Φέσσας, Πρόεδρος ΣΕΒ.
Ας απελευθερώσουμε την οικονομία (από περιττούς κανόνες και κόστη) ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός. Η πολιτική εξυπηρέτηση μικροσυμφερόντων μπορεί να φέρνει ψήφους αλλά εμποδίζει τις καλές επιχειρήσεις να μεγαλώσουν. Η ανάπτυξη όμως προϋποθέτει τη λειτουργία μεγάλων επιχειρήσεων, γιατί η κλίμακα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να γίνουν ανταγωνιστικές… Η χώρα μας πρέπει να παράξει τα πρωτογενή πλεονάσματα που υπέγραψε, αλλιώς δεν θα έχουμε καμία αξιοπιστία προς τους εταίρους μας… Υπερφορολόγηση, αβεβαιότητα και κρατικίστικη νοοτροπία λειτουργούν ως φραγμοί ανάπτυξης.
(Επιμέλεια περιλήψεων: Μαρία Μαντζώρου, δημοσιογράφος)
Γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών και Λονδίνου. Είναι Πρόεδρος της Vernicos Yachts, εταιρίας που ιδρύθηκε το 1975. Είναι διοικητικό μέλος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού, Μέλος Ολομέλειας της ΟΚΕ και Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων. Είναι Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού.
Το 1990 συνίδρυσε το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, του οποίου διετέλεσε Πρόεδρος μέχρι τον Ιούνιο του 2012. Σήμερα είναι Επίτιμος Πρόεδρος. Στις 19 Οκτωβρίου 2015 εξελέγη Πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (Ο.Κ.Ε.).
Ο Νίκος Διακουλάκης είναι μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας των «Κινήσεων Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία» και του Κεντρικού Συντονιστικού Συμβουλίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, πρώην Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Ανάπτυξης για την Ανταγωνιστικότητα.
Είναι Χημ. Μηχανικός ΕΜΠ, ΜΒΑ, γεννήθηκε στα Χανιά το 1951, και συμμετείχε στην Κοινή Επιτροπή Δημοκρατικής Συμπαράταξης-Ποταμιού για τις Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις (2016).
Μελετητής-Σύμβουλος σε θέματα στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδιασμού, καινοτόμου επιχειρηματικότητας, αξιολόγησης και βιώσιμης ανάπτυξης στο πλαίσιο εθνικών και ευρωπαϊκών πολιτικών και αναπτυξιακών προγραμμάτων.
Έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα (βιομηχανικές και μελετητικές εταιρίες) και έχει συμμετάσχει σε Διοικητικά Συμβούλια και Επιτροπές δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Υπήρξε μέλος πολλών επιτροπών, ερευνητικών και μελετητικών ομάδων και συγγραφέας άρθρων στον περιοδικό και ημερήσιο τύπο και εισηγήσεων σε συνέδρια και ημερίδες.
Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών, Μέλος της Αντιπροσωπείας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της ΜΕΤΕΚ ΑΕ, με πολιτική δραστηριότητα, παλιότερα στην ανανεωτική αριστερά και τα τελευταία χρόνια σε Κινήσεις Πολιτών της κεντροαριστεράς.
O Γιάννης Καλογήρου είναι Ομότιμος Καθηγητής Τεχνολογικής Οικονομικής & Βιομηχανικής Στρατηγικής στο ΕΜΠ, πρώην Διευθυντής του Εργαστηρίου Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας (2015 – 2019) και πρώην Διευθυντής του Τομέα Ανάλυσης, Ανάπτυξης και Σχεδιασμού Διεργασιών και Συστημάτων της Σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ (2013-2015), επιστημονικός υπεύθυνος της Μονάδας Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας του ΕΜΠ και της διεπιστημονικής ομάδας INFOSTRAG (Ερευνητική Ομάδα για την Τεχνολογική, Οικονομική και Στρατηγική Ανάλυση της Κοινωνίας της Πληροφορίας) που λειτουργεί στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας. Είναι, επίσης, ερευνητικός εταίρος στο Εργαστήριο Διαχείρισης και Βέλτιστου Σχεδιασμού Δικτύων της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ.
Συμμετείχε στο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αριστείας DIME (2005-2012) που ασχολήθηκε με τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης και την ανάδυση της οικονομίας της γνώσης και ήταν μέλος της ομάδας διοίκησης και επιστημονικής διεύθυνσης (Scientific and Management Committee) του ολοκληρωμένου μεγάλης κλίμακας ερευνητικού έργου (EU funded FP7 large-scale integrated project (2009-2012) με θέμα τη διασύνδεση της γνώσης και της καινοτομίας με την επιχειρηματικότητα και την οικονομική μεγέθυνση. Επίσης, συμμετείχε σε πολλές επιτροπές εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ήταν συντάκτης (rapporteur) του κειμένου πολιτικής για τα κοινωνικο-οικονομικά οφέλη του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας. Είναι, επίσης, αξιολογητής της DG Research and Innovation ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων.
Έχει διατελέσει πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (2011-2014) και του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου για την ανάπτυξη της πληροφορικής στη δημόσια διοίκηση του ΥΠΕΣ (2010-2011) καθώς και επιστημονικός σύμβουλος της ΚΕΔΚΕ (2004-2012) για τη διαμόρφωση και την υλοποίηση μιας στρατηγικής για την αξιοποίηση των τεχνολογιών της πληροφορικής και των επικοινωνιών από την τοπική αυτοδιοίκηση. Εκτός των παραπάνω, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας (2000-2002) και Ειδικός Γραμματέας για την Κοινωνία της Πληροφορίας (2002-2004), όπου ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων για τη βιομηχανία και την Κοινωνία της Πληροφορίας.
Ο Κωνσταντίνος Καρτάλης είναι Καθηγητής Φυσικής Περιβάλλοντος και Κλίματος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κλιματική Αλλαγή καθώς και της αντίστοιχης Εθνικής Επιστημονικής Επιτροπής. Είναι εμπειρογνώμονας της ΕΕ στο πρόγραμμα Urban Innovation Actions καθώς και σε αυτό για Net Zero Cities και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Διεθνούς Δικτύου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Οικολογικά Σχολεία. Έχει διατελέσει μέλος του Επικουρικού Οργάνου των Ηνωμένων Εθνών για την εφαρμογή της Συμφωνίας των Παρισίων και Αντιπρόεδρος του Διεθνούς Γραφείου Εκπαίδευσης της UNESCO.
Ο Αλέκος Κρητικός έχει υπηρετήσει, επί σειρά ετών, σε ανώτερες θέσεις στο δημόσιο τομέα, μεταξύ των οποίων ως Γενικός Γραμματέας στα Υπουργεία Εσωτερικών και Ανάπτυξης, Περιφερειάρχης Αττικής και Πρόεδρος του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Εργάσθηκε επίσης στον τραπεζικό χώρο, ασχολούμενος κυρίως με διεθνείς χρηματοδοτήσεις αναπτυξιακών προγραμμάτων. ‘Εχει ακόμη εργασθεί για πολλά χρόνια στις Βρυξέλλες ως ανώτερο στέλεχος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία. Είναι Διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π. και κάτοχος D.E.A. Χωροταξίας του Πανεπιστημίου Paris I, Pantheon-Sorbonne.
Ο Αθανάσιος Τσαυτάρης είναι Καθηγητής Γενετικής στη Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ. στη Θεσσαλονίκη, πρώην Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης (2012), πρώην Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης (1999-2000). Από το 1998 είναι Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής, ενώ από το 2001 είναι εκλεγμένος Διευθυντής του Ινστιτούτου Αγροβιοτεχνολογίας, στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ). Από το 2002, όταν εκλέχτηκε, είναι Πρόεδρος του Κέντρου Διάδοσης Επιστημών & Μουσείου Τεχνολογίας.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1953, ο Δρ. Ανδρέας Ανδρεάδης σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο London University απ’ όπου απέκτησε το διδακτορικό του.
Σήμερα είναι Διευθύνων Σύμβουλος της ΣΑΝΗ ΑΕ, εταιρείας Αναπτύξεως και Τουρισμού στην οποία ανήκει το Sani Resort στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, καθώς και Διευθύνων Σύμβουλος της Ανδρεάδης-Ζησιάδης ΑΕ, κατασκευαστικής εταιρείας η οποία αναλαμβάνει δημόσια και ιδιωτικά έργα.
Διετέλεσε επί δεκαετία Πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδοχείων Χαλκιδικής.
Σήμερα είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων.
Ο Θανάσης Βακάλης γεννήθηκε το 1973, κατάγεται από τον Πλατύκαμπο Λάρισας και είναι απόφοιτος της Ιατρικής. Από το 2001 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στον χώρο της αγελαδοτροφίας και της γεωργίας και είναι ιδιοκτήτης κτηνοτροφικής μονάδας. Από τις αρχές του 2011 είναι πρόεδρος του νεοσύστατου συνεταιρισμού αγελαδοτρόφων Θεσσαλίας και Πιερίας με την επωνυμία «ΘΕΣγάλα».
Ο Τάσος Γιαννίτσης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές-Πολιτικές Επιστήμες στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έκανε διδακτορικό στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα και ξανά το 1993-1994 με υπουργό τον Γ. Γεννηματά, υπήρξε μέλος της Επιτροπής Αγγελόπουλου (1994), ανέλαβε ως οικονομικός σύμβουλος των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου, το 1994-1995, και Κώστα Σημίτη, την περίοδο 1996-2000, και διετέλεσε διαδοχικά Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (2000-2001), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2001-2004), Υπουργός Εξωτερικών (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2004) στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και Υπουργός Εσωτερικών (2011- 2012). Μέλος περισσότερων Διοικητικών Συμβουλίων σε Οργανισμούς και επιχειρήσεις σε διάφορα έτη.
Στο επίκεντρο των επιστημονικών του εργασιών βρίσκονται τα θέματα της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα διεθνή οικονομικά, θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τα οικονομικά της τεχνολογίας. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και άρθρα (σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εκδόσεις) για θέματα ελληνικής οικονομίας, ανάπτυξης, διεθνών επενδύσεων, την παγκοσμιοποίηση, τα οικονομικά της τεχνολογίας, τη βιομηχανική και τεχνολογική πολιτική, το τραπεζικό σύστημα, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ΟΝΕ.
Πιο πρόσφατα βιβλία του: "Το ασφαλιστικό και η κρίση" (2016, εκδ. Πόλις), "Ανισότητες, φτώχεια, οικονομικές ανατροπές στα χρόνια της κρίσης" (2016, εκδ. Πόλις, με Στ. Ζωγραφάκη). Πρόσφατα άρθρα: "Reflections on Banking Union", "Fiskalkonsolidierung und Einkomensverteilung", "Industrial Policy in Times of Crisis: The Case of Greece" (με I. Kastelli).
Ο Θεόδωρος Φέσσας είναι Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών και της Πρόεδρος, QUEST Συµµετοχών AE.
Eξελέγη Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΣΕΒ τον Μάιο του 2014, αφού διετέλεσε επί σειρά ετών μέλος του Δ.Σ. και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής. Είναι επίτιμος Πρόεδρος του Συνδέσμου Εταιρειών Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (ΣΕΠΕ) και μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του International Chamber of Commerce Hellas (ICC Hellas) και του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Μηχανολόγος‐ Ηλεκτρολόγος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και είναι κάτοχος Master στη Θερμοδυναμική από το Πανεπιστήμιο του Birmingham της Μεγάλης Βρετανίας.
Η Σοφία Δήμτσα σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, αλλά πολύ γρήγορα την κέρδισε η δημοσιογραφία. Εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του οικονομικού ρεπορτάζ του Μega. Ξεκίνησε το 1999 από την ΕΡΤ (εκπομπή "Ελληνομανία") και τον επόμενο χρόνο άρχισε να ασχολείται ενεργά με την οικονομική ειδησεογραφία (στην εφημερίδα Η ΧΩΡΑ). Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2000, βουτάει στα βαθιά. Εντάσσεται στο Μega, περνώντας διαδοχικά από τις εβδομαδιαίες εκπομπές ΕΥΡΩ και ΟΙΚΟΝΟΜΑΧΙΕΣ, ενώ τον Μάιο του 2003 παίρνρι τη θέση της στο οικονομικό ρεπορτάζ του δελτίου ειδήσεων. Εχει σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας (τμήμα πτυχιούχων). Μιλά αγγλικά και γαλλικά.
