Γούναρης Βασίλης
Μπότσιου Κωνσταντίνα
Καραϊτίδης Δημήτρης
Σαββαΐδης Γιώργος
Μπακογιάννη Ντόρα
Βενιζέλος Ευάγγελος
Καψής Παντελής
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
12/02/2018
Διάρκεια
02:07:02
Εκδήλωση
Με αφορμή το όνομα. Συγκυρία και στρατηγική στα Βαλκάνια
Χώρος
Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία
Διοργάνωση
Κύκλος Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση
Κατηγορία
Διεθνείς Σχέσεις, Πολιτική
Ετικέτες
Μακεδονία, μακεδονικό ζήτημα, Ελλάδα, Πρώην Γουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, FYROM, ΠΓΔΜ, Σκόπια, NATO
Στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση που πραγματοποιήθηκε στις 12.2.2.18, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, με θέμα: «Με αφορμή το όνομα. Συγκυρία και στρατηγική στα Βαλκάνια», συμμετείχαν:
Ευάγγελος Βενιζέλος, πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, πρώην Υπουργός Εξωτερικών
Ντόρα Μπακογιάννη, Βουλευτής ΝΔ, πρώην Υπουργός Εξωτερικών
Δημήτρης Καραϊτίδης, Πρέσβυς ε.τ.
Γιώργος Σαββαΐδης, Πρέσβυς ε.τ.
Βασίλης Κ. Γούναρης, Καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Κωνσταντίνα Μπότσιου, Αναπλ. Καθηγήτρια Σύγχρονης Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Παντελής Καψής.
Σχετικά με τις τοποθετήσεις:
Ο καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων κ. Β. Γούναρης στην ομιλία του τόνισε: «Η συνεχής διαπραγμάτευση των ταυτοτήτων είναι επιφαινόμενο της ουσίας του Μακεδονικού Ζητήματος, που ανέκαθεν ήταν, όπως είπα από την αρχή, ο έλεγχος του χώρου. Είναι μια συζήτηση τεχνητή για ένα ζήτημα αποκλειστικά γεωπολιτικής. Συμμετέχουν για πάρα πολλά χρόνια σ’ αυτήν διπλωμάτες και πολιτικοί, κόμματα και παράγοντες, οργανισμοί, συνασπισμοί, μέτωπα και συμμαχίες, μεγάλες και μικρές δυνάμεις, στην προσπάθεια να ελέγξουν αποτελεσματικότερα τον χώρο και τους ανθρώπους. Η συζήτηση προκύπτει πάντοτε κατά τη διάρκεια κρίσεων που αφορούν τον έλεγχο του χώρου. Κι έλεγχος καταρρέει, επειδή ακριβώς δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η πρόοδος και η ευημερία. Η κατάρρευση είναι το κοινό χαρακτηριστικό της οθωμανικής παρακμής, της πολεμικής δεκαετίας του 1940 και της γιουγκοσλαβικής παρακμής. Επειδή δεν μπορούσαν να εξασφαλιστούν η πρόοδος και η ευημερία, η συνοχή αναζητήθηκε και αναζητείται στις ιστορικές ρίζες, στις αδιαπραγμάτευτες αλήθειες. Είναι ένα βολικό άλλοθι, που δημιουργεί προβλήματα, αλλά διανοίγει, όπως βλέπουμε και σήμερα, προοπτικές ποικίλων χειρισμών στο εσωτερικό της Ελλάδας, της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας. Η συζήτηση για το παρελθόν καλύπτει τις ευθύνες για το παρόν και το μέλλον».
Η καθηγήτρια Σύγχρονης Ιστορίας, κα. Κ. Μπότσιου, στην ομιλία της τόνισε: «Ο επόμενος μεγάλος σταθμός ήταν η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008. Από νωρίς κατέστη σαφές ότι δεν είχε ωριμάσει μια αμοιβαία αποδεκτή και βιώσιμη λύση. Από την πλευρά των Σκοπίων παρέμεναν ανέπαφα τα στοιχεία αλυτρωτισμού σε όλα τα επίπεδα με άμεση αντανάκλαση στο πιο ορατό μέρος, την ονομασία. Η Ελλάδα επανέλαβε ότι δεν πληρούνταν οι αδιαπραγμάτευτες για την ένταξη προϋποθέσεις. Η στάση αυτή έμεινε γνωστή διασταλτικά ως ελληνικό “βέτο”. Ουσιαστικά αποτελούσε φραγμό στην πρόσκληση της ΠΓΔΜ για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Παρά τις ισχυρές εσωτερικές διαφωνίες, η Συμμαχία αποφάσισε ομόφωνα ότι η ΠΓΔΜ θα λάβει νέα πρόσκληση, εφόσον θα έχουν εκπληρωθεί οι τεθείσες προϋποθέσεις.
Όπως συνέβη ιστορικά με άλλες διαφορές μεταξύ κρατών στην Ευρώπη, και εδώ φαίνεται ότι αμοιβαία αποδεκτή και βιώσιμη λύση μπορεί να γίνει εφικτή αν εγγυάται την ασφάλεια των συνόρων, αλλά και την ασφάλεια των ταυτοτήτων και για τις δύο πλευρές. Αυτό σημαίνει και για την ελληνική πλευρά. Εκεί έγκειται η επιμονή της Ελλάδας σε συνολική και ταυτόχρονη λύση για όλα τα θέματα: ονομασία, σύνταγμα, ιθαγένεια, εθνότητα, γλώσσα, σύμβολα. Ως προς το όνομα, δεν μπορεί παρά να σημαίνει σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις. Επομένως, στη σημερινή διαπραγμάτευση, το Βουκουρέστι αποτελεί αυτονόητα την ελάχιστη εθνική γραμμή. Όπως πάντα, η ιστορία μπορεί να είναι μέρος της λύσης».
O πρέσβυς κ. Δ. Καραϊτίδης, στην ομιλία του αναφέρθηκε στα ιστορικά γεγονότα της απόφασης για το εμπάργκο και την Ενδιάμεση Συμφωνία, και τόνισε: «Στην σκέψη για την επιβολή του εμπάργκο, υπήρχε σαφώς η ιδέα, όπως σας είπα ήδη, της έναρξης συνομιλιών και διαπραγματεύσεων με την άλλη πλευρά. Και στη λογική αυτή επακολούθησε η μεταβατική συμφωνία που έχει επικρατήσει να αποκαλείται «ενδιάμεση», ενώ ο πραγματικός της όρος, ο ορθός όρος είναι «μεταβατική».
Έτυχε να είμαι παρών στην επίσκεψη που πραγματοποίησε ο τότε αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Χόλμπρουγκ, αρχές Σεπτεμβρίου στην Εκάλη που ήταν τότε η κατοικία του Παπανδρέου. Η επίσκεψη έγινε με τρόπο αιφνιδιαστικό δεν είχαν προηγηθεί επαφές, ούτε υπήρχαν ενδείξεις που να επέτρεπαν εικασίες έστω για πιθανή πραγματοποίησή της. Ο Χόλμπρουγκ ακολουθούμενος από δύο συνεργάτες του, δήλωσε ότι ο πρόεδρος Κλίντον, δεχόμενος επικρίσεις στην Αμερική από πολιτικούς αντιπάλους του για την αναποτελεσματικότητα της πολιτικής του στα Βαλκάνια, επιθυμούσε να αναλάβει πρωτοβουλία για να επιλύσει τη διαφορά της Ελλάδας με τα Σκόπια και να ανορθώσει το κύρος του και την αίγλη του. Στο πνεύμα αυτό ενδιαφερόταν, όπως δήλωσε ο Χόλμπουργκ, να μεσολαβήσει μεταξύ των δύο πλευρών και ζητούσε τη σύμφωνη γνώμη του Παπανδρέου, δηλώνοντας ότι εν συνεχεία θα επισκεπτότανε τον Γκλιγκόροφ για να εξασφαλίσει και τη δική του συναίνεση».
Ο πρέσβυς κ. Γ. Σαββαΐδης στην ομιλία του αναφέρθηκε στα ιστορικά γεγονότα της συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, και τόνισε: «Όπως είναι φυσικό για την κυβέρνηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας των Σκοπίων, αλλά, και επίσης για ορισμένους πολύ ισχυρούς προστάτες της, η ομόφωνη απόφαση του Βουκουρεστίου δεν επρόκειτο να περάσει και να μείνει όπως είχε, δηλ. χωρίς περαιτέρω αντίδραση. Μετά την ανταλλαγή κατηγοριών για ελληνικό βέτο, για παρεμπόδιση, για υπονόμευση και για άλλες κατηγορίες που μας απευθύνθηκαν, απεφάσισε η κυβέρνηση των Σκοπίων, σε μια προφανή κίνηση φυγής προς τα εμπρός, να φέρει το θέμα σε μια δικαστική αντιμετώπιση στην Χάγη. Είχαμε την ενδιάμεση συμφωνία, όπως ακούσατε και την έχουμε. Στο άρθρο 11 παρ. 1, προβλέπεται ότι η Ελλάδα δεν θα φέρει εναντίωση, objection όπως λέμε και όχι βέτο, στο αίτημα αυτής της Δημοκρατίας να ενταχθεί σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό, εφόσον αυτό θα γίνει με την λεγόμενη προσωρινή ονομασία και ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να το πράξει, αν γινόταν διαφορετικά δηλαδή με την επίσημη συνταγματική ονομασία. Με γνώμονα αυτό, με γνώμονα αυτή τη διάταξη και παρόλη την ύπαρξη άλλων διατάξεων μέσα στην ενδιάμεση συμφωνία, η οποία προβλέπει ότι η οποιαδήποτε υποχρέωση που λαμβάνεται στα πλαίσια της ενδιάμεσης συμφωνίας, δεν μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με υποχρεώσεις των συμβαλλομένων που έχουν αναληφθεί με άλλες διεθνείς δεσμεύσεις, από άλλες διεθνείς συνθήκες, στο άρθρο 22 της ιδίας Συμφωνίας, τα Σκόπια αποφάσισαν να μας εναγάγουν, να προσφύγουν δηλαδή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατηγορώντας μας για παραβίαση του άρθρου 11 παρ. 1 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας».
Η Ντόρα Μπακογιάννη στην ομιλία της τόνισε: «Η λύση του θέματος των Σκοπίων πρέπει να είναι ολοκληρωμένη. Θα είναι μείζον λάθος εάν αλλάξουμε το FYROM με το όποιο σύνθετο όνομα αποφασιστεί και να μείνουμε σε αυτό. Διότι δεν έχουμε λύσει κανένα από τα άλλα ζητήματα. Θέλουμε μια λύση erga omnes που σημαίνει χρήση έναντι όλων, εσωτερικά, πολυμερώς, διμερώς και σημαίνει ότι θα αλλάξει το σύνταγμα σε δύο τουλάχιστον κρίσιμα άρθρα, το προοίμιο και αυτό το οποίο αναφέρεται στις μειονότητες. Υπάρχει λύση σε αυτό μη προσβλητική για τα Σκόπια; Ναι υπάρχει. Και θέλω να ελπίζω ότι θα την βρει η ηγεσία του Υπεξ. Εάν πραγματικά θέλει να λύσει το θέμα. Πάντως εάν αφήσει ουρές, εάν μπουν στο ΝΑΤΟ, εάν χαθεί το κεκτημένο του Βουκουρεστίου και αφήσουμε και την ΕΕ και τα κεφάλαια και όλα αυτά τα οποία πολλοί αρχίζουν και λένε, χωρίς λύση πακέτο τότε το παιχνίδι θα χαθεί και τότε στα αναμφισβήτητα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα προστεθεί και ένα το οποίο δεν θα μπορεί να διορθωθεί. Άκουσα τον Έλληνα πρωθυπουργό σήμερα για δεύτερη φορά τις τελευταίες 15 μέρες, να μιλάει για αλλαγή συντάγματος. Τους πρώτους 6 μήνες που γινόταν η διαπραγμάτευση αυτό δεν είχε ακουστεί από ελληνικής πλευράς. Θέλω να ελπίζω ότι η θέση που εκφράζουν όλα τα άλλα κόμματα πλην του ΣΥΡΙΖΑ θα τους έχει κάνει πιο προσεκτικούς».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην ομιλία του τόνισε: «Η ενδιάμεση συμφωνία, όπως έχω πει κατ’ επανάληψη και το αντιλαμβάνεστε όλοι οι γνωρίζοντες, είναι μια διεθνής σύμβαση απλοποιημένης μορφής, δεν προβλέπει κύρωση και επικύρωση, προβλέπει άμεση ισχύ, είναι παράδειγμα σχολικό, πανεπιστημιακό, συμφωνίας απλοποιημένης μορφής, παράγει πλήρη νομικά αποτελέσματα κατά το Διεθνές Δίκαιο. Αυτό το επικαλέστηκε η πλευρά των Σκοπίων και το δέχτηκε το Δικαστήριο της Χάγης. Το Δικαστήριο της Χάγης έχει δεχθεί την πλήρη ισχύ κατά το Διεθνές Δίκαιο της ενδιάμεσης συμφωνίας. Η ενδιάμεση συμφωνία είχε ρήτρα προσφυγής στη Χάγη για όλα τα θέματα που την αφορούν, πλην του ονοματολογικού, για το οποίο δε μπορεί να προσφύγει κανείς στη Χάγη. Το δε άρθρο 11 στο οποίο ορθώς αναφέρθηκε ο Πρέσβης κ. Σαββαΐδης, έχει δεύτερη παράγραφο ειδική όχι για ένταξη στον ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά για σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ευρωπαϊκό οικονομικό χώρο.
Αυτή είναι η κατάσταση. Περιττεύει να σας πω ότι δεν υπάρχει Έλληνας Πρωθυπουργός και Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών όλα αυτά τα χρόνια, τα 23 χρόνια που δεν έχει πει στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και στον εκπρόσωπό του τον κ. Νίμις ότι η θέση μας είναι σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes. Όλοι το έχουν πει. Εδώ είμαστε. Αυτό είναι το θέμα».
(Το κείμενο αποτελεί Δελτίο Τύπου των διοργανωτών)
Ο Βασίλης Κ. Γούναρης είναι Καθηγητής της Ιστορίας των Νεοτέρων Χρόνων και Πρόεδρος στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίαςˑ Διευθυντής του Εργαστηρίου Βοηθητικών Επιστημών της Ιστορίας και μέλος της ΜΟΔΙΠ του ΑΠΘ. Έλαβε πτυχίο και δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών από το ΑΠΘ και διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Διετέλεσε Επισκέπτης Καθηγητής στο King’s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (2009) και Senior Visiting Scholar του Onassis Foundation USA (2013). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα και κινούνται κυρίως στον χώρο της κοινωνικής ιστορίας και της ιστορίας των ιδεών. Είναι συγγραφέας οκτώ μονογραφιών, πολλών δεκάδων άρθρων σε περιοδικά με κριτές και συλλογικούς τόμους, επιμελητής και συν-επιμελητής επτά συλλογικών τόμων και άλλων τόσων με ιστορικές πηγές. Δύο μονογραφίες του βραβεύτηκαν από την Ακαδημία Αθηνών. Τιμήθηκε από το ΑΠΘ με Βραβείο Αριστείας για τη συμβολή του
στις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Η Κωνσταντίνα Ε. Μπότσιου είναι Καθηγήτρια Ιστορίας και Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, όπου διετέλεσε Αντιπρύτανις/Αναπλ. Πρύτανη και διηύθυνε το Κέντρο Ελληνικής και Διεθνούς Ιστορίας (ΚΕΔΙΣ). Είναι Επισκέπτρια Καθηγήτρια στη Σχολή Εθνικής Άμυνας και διευθύντρια του Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων. Αποφοίτησε από το Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Tübingen. Δίδαξε επί δεκαετία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διετέλεσε Αναπλ. Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet. Διετέλεσε Διευθύντρια Εκδόσεων, Γενική Διευθύντρια και Αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, έχοντας επίσης την επιστημονική επιμέλεια του περιοδικού Φιλελεύθερη Έμφαση.
Βιβλία (ενδεικτικά): Η πορεία της Ελλάδας προς την Ευρώπη, 1947-1961 (Φρανκφούρτη, 1999), Ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και ΕΟΚ (Αθήνα, 2002), Τετράδια Κοινοβουλευτικού Λόγου, επιμ. (Αθήνα, 2010), The Fοunders of European Integration, επιμ. με Κ. Σβολόπουλο ( Αθήνα, 2013), The Balkans in the Cold War (Λονδίνο/Αθήνα, 2017/2019), επιμ. με S. Rajak et al.
Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Εντάχθηκε στην Διπλωματική Υπηρεσία το 1974.
Διετέλεσε Πρέσβυς στο Παρίσι, στην Τύνιδα και στη Γενεύη (Ο.Η.Ε.) και ήταν επί κεφαλής της Διπλωματικής Αρχής στα Σκόπια (1991-1994).
Επίσης, χρημάτισε Διευθυντής στα Διπλωματικά Γραφεία των Α. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη.
Διατηρεί συνεργασία με την Σχολή Πολέμου του Π/Ν σε θέματα διπλωματικού ενδιαφέροντος.
Ο Γιώργος Σαββαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και Πτυχιούχος των Νομικών Σχολών των Πανεπιστημίων Αθηνών και Harvard ΗΠΑ. Εισήλθε στο Υπουργείο Εξωτερικών το 1972 όπου υπηρέτησε επί 39 έτη, εκ των οποίων τα 20 σε πρεσβευτικό βαθμό, πάντοτε σε θέσεις μεγάλης ευθύνης. Διετέλεσε Διευθυντής της Δ/νσης Τουρκίας – Κύπρου, Πρέσβης / Μον. Αντιπρόσωπος του ΝΑΤΟ, Γενικός Γραμματεύς του ΥΠΕΞ και Πρέσβης στην Washington, ΗΠΑ. Διετέλεσε επίσης Συντονιστής Πολιτικοστρατιωτικών και Επιχειρησιακών Υποθέσεων του ΥΠΕΞ, Αρχηγός της Ελληνικής Αντιπροσωπείας για την οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών της χώρας μας με τις όμορες χώρες, Εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΔΧ επί της προσφυγής της ΠΓΔΜ κατά της χώρας μας και Ειδικός Σύμβουλος σε πέντε Υπουργούς Εξωτερικών. Μετά την αφυπηρέτησή του, ανέλαβε επικεφαλής του Κυβερνητικού Προγράμματος της ΝΔ για την Εξωτερική Πολιτική και την Εθνική Άμυνα, και Εκπρόσωπός της στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Ορίσθηκε επίσης μέλος της Επιτροπής της Βουλής για το άνοιγμα του Φακέλλου της Κύπρου, η δημοσίευση του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954 και είναι κόρη του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Μητσοτάκη το γένος Γιαννούκου.
Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Συνέχισε τις ακαδημαϊκές της σπουδές στο τμήμα Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Μιλά γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά.
Το 1974 παντρεύτηκε με τον δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη με τον οποίο απέκτησε 2 παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα από τα οποία έχει αποκτήσει 4 εγγόνια. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 ο σύζυγός της Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της ΝΔ, δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». Εννέα χρόνια μετά παντρεύτηκε τον Ισίδωρο Κούβελο.
To 1977 μετά από διαγωνισμό προσελήφθη στο υπουργείο Συντονισμού και εργάστηκε στη Διεύθυνση σχέσεων και συνεργασίας με την ΕΟΚ.
Το Νοέμβριο του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου κερδίζοντας τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, στην οποία επανεξελέγη και στις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο του 1990.
Τον Οκτώβριο του 1990, ορκίστηκε στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό.
Τον Δεκέμβριο του 1992 ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού.
Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1996, του 2000, του 2007 και του 2009 εξελέγη πρώτη σε σταυρούς βουλευτής Α΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία.
Τον Οκτώβριο του 2002 εξελέγη η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της πόλης των Αθηνών Δήμαρχος Αθηναίων, με ποσοστό 60,6%, το μεγαλύτερο που έχει πάρει ποτέ δήμαρχος στο Δήμο της Αθήνας. Ανέλαβε το έργο της προετοιμασίας της πόλης της Αθήνας για την φιλοξενία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.
Τον Φεβρουάριο του 2006 ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Καραμανλή, θέση την οποία κατείχε μέχρι και τον Οκτώβριο του 2009. Διετέλεσε πρόεδρος του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία της Ευρώπης (OSCE) στο πλαίσιο της οποίας διοργάνωσε τη «Σύνοδο της Κέρκυρας».
Τον Νοέμβριο του 2009 διεκδίκησε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Τον Μάιο του 2010 διεγράφη από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Τον Νοέμβριο του 2010 ίδρυσε το κόμμα «Δημοκρατική Συμμαχία» το οποίο το 2012 στηρίζοντας το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της χώρας συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία, αναστέλλοντας τη λειτουργία του.
Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 η Ντόρα Μπακογιάννη ορίζεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
Τον Οκτώβριο του 2012 αναλαμβάνει επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Το Δεκέμβριο του 2012 το Συμβούλιο της Ευρώπης της αναθέτει το ρόλο της συν-εισηγήτριας στην Επιτροπή Παρακολούθησης (monitoring) του Οργανισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία.
Τον Οκτώβριο του 2013 εκλέγεται ομόφωνα Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Τον Ιανουάριο του 2014 εκλέγεται ομόφωνα Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης μετά από πρόταση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, εκλέγεται βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών.
Στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, επανεκλέγεται βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών.
Τον Ιανουάριο του 2016 μετά από απόφαση του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη της ανατίθεται η θέση της Συντονίστριας Εξωτερικών και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας.
Τον Νοέμβριο του 2016 μετά από απόφαση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη αναλαμβάνει τομεάρχης υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης.
Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019, εκλέγεται πρώτη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, στο Νομό Χανίων.
Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι φιλελεύθερη πολιτικός με βαθιά πίστη στην Ευρωπαϊκή Ιδέα. Οι θέσεις της έχουν επανειλημμένα δημοσιευθεί στον διεθνή Τύπο και έχει λάβει μέρος ως κεντρική ομιλήτρια σε δεκάδες συνέδρια, ακαδημαϊκά fora και debates σε όλο τον κόσμο.
Διακρίσεις
Τον Μάρτιο του 1992 απονεμήθηκε στην Ντόρα Μπακογιάννη από το Διεθνές Κέντρο Γυναικών το βραβείο «International Leadership Award».
Τον Ιούνιο του 1993 της απονεμήθηκε διάκριση από το 14ο Διεθνές Συμπόσιο «Fontana di Roma», για τη συνεισφορά της στο χώρο του Πολιτισμού.
Το 2003 μετά από πρόσκληση του τότε προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Romano Prodi, συμμετείχε μαζί με άλλες 12 επιφανείς προσωπικότητες της Ευρώπης στην «Στρογγυλή Τράπεζα» που υπέβαλε προτάσεις για τον κοινωνικό χαρακτήρα, την πολιτισμική ταυτότητα αλλά και το οικονομικό σχέδιο της νέας Ευρώπης.
Το 2003 αναγορεύθηκε Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος Μακαρίου Γ΄ στην Κύπρο.
Το 2004 αναγορεύθηκε Ταξιάρχης της Αξίας της Πολωνικής Δημοκρατίας.
Το 2004 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Το 2005 αναγορεύθηκε Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ουγγαρίας.
Το Δεκέμβριο του 2005, εξελέγη «World Mayor» στον ετήσιο διεθνή διαγωνισμό που διοργανώνεται από τον οργανισμό «City Mayors» ανάμεσα σε 550 Δημάρχους από ολόκληρο τον κόσμο.
Το 2006 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Βασιλικού Τάγματος της Δανίας.
Το 2007 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Το Μάιο του 2007 της απονεμήθηκε το Μεγάλο Χρυσό Παράσημο της Αυστριακής Δημοκρατίας – GROSSES GOLDENES EHRENZEICHEN AM BANDE, DER REPUBLIK ÖSTERREICH.
Τον Ιούνιο του 2008 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Το 2008 ανακηρύχθηκε επίτιμη Συγκλητικός της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας και της απονεμήθηκε το βραβείο Maximilian Award – European Award for Regional Policy and Local Government από την επαρχία του Τυρόλου και την πόλη του Ίνσμπρουκ.
To 2009 έγινε η πρώτη γυναίκα ξένη εταίρος της Ακαδημίας Ανθρωπιστικών και Πολιτικών Επιστημών της Γαλλίας.
Τον Οκτώβριο του 2009 της απονεμήθηκε ο Ιταλικός Μεγαλόσταυρος της Ιταλικής Δημοκρατίας – ORDINE AL MERITO DELLA REPUBBLICA ITALIANA, CAVALIERE DI GRAN CROCE.
Τον Απρίλιο του 2010 της απονεμήθηκε το παράσημο της Εθνικής Τάξης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας από τη Γαλλική Πρεσβεία.
Τον Ιανουάριο του 2013 αναγορεύθηκε Επίτιμη Διδάκτορας του Ευρωπαϊκού Πολυτεχνείου Βουλγαρίας, για την προσφορά της στην ευρωπαϊκή πορεία της Βουλγαρίας και της Νοτιανατολικής Ευρώπης.
Τον Ιούνιο του 2013 της απενεμήθη το μετάλλιο του ΟΑΣΕ για τη συνεισφορά της στην προσέγγιση ΝΑΤΟ – Ρωσίας στη Σύνοδο της Κέρκυρας κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας το 2009.
Το Δεκέμβριο του 2013 της απονεμήθηκε στην Νέα Υόρκη το «Βενιζέλειο» βραβείο, το ανώτατο βραβείο της Πανκρητικής Ένωσης Αμερικής.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη δικηγόρο Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη, την Ελβίνα.
Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Φοιτητικής Ένωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1977) και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (1975).
Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1978 και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εξελέγη υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Σήμερα διατηρεί την ιδιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του δικηγόρου στα ανώτατα δικαστήρια.
Στην ακαδημαϊκή του πορεία, δημοσίευσε μεγάλο αριθμό μελετών, μονογραφιών, σχολίων σε δικαστικές αποφάσεις και διδακτικών συγγραμμάτων. Έχουν επίσης κυκλοφορήσει άρθρα, δοκίμια και βιβλία του για διάφορα πολιτικά ζητήματα: το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης στις μοντέρνες δημοκρατίες, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την πολιτιστική πολιτική, τις πολιτικές ανάπτυξης κ.ά..
Κατάλογος δημοσιευμάτων (μελετών, βιβλίων κ.ο.κ.) του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι διαθέσιμος στην προσωπική του ιστοσελίδα.
Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών).
Τον Οκτώβριο του 1993 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, θέση που διατήρησε σε επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (1996, 2000, 2004, 2007, 2009 και 2012 /Μάιος, 2012/ Ιούνιος, 2015).
Ως βουλευτής, ήταν ο γενικός εισηγητής της Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος του 2001 (1995 – 2001).
Από το 1993 έχει υπηρετήσει σε διάφορες υπουργικές θέσεις:
Υπουργός Τύπου και Μ.Μ.Ε. – Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (1993-1995), Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (1995-1996), Υπουργός Δικαιοσύνης (1996), Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού (1996-1999), Υπουργός Ανάπτυξης ( Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας 1999-2000), για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος και για το συντονισμό της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004 (2000-2004), Υπουργός Εθνικής Άμυνας (2009-2011), Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών (2011-2012).
Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.
Στις 18 Μαρτίου 2012 εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την άμεση ψηφοφορία της κοινωνικής βάσης.
Στις 25 Ιουνίου του 2013, ανέλαβε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση συνεργασίας που σχηματίστηκε τον Ιούνιο του 2012 και ολοκλήρωσε τη θητεία της με τις εκλογές της 25.1.2015.
Η θητεία του ως Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως ο ίδιος ζήτησε μετά τις εκλογές της 25.1.2015, έληξε στις 14 Ιουνίου 2015 με τη διεξαγωγή του 10ου συνεδρίου και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Είναι Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής ομάδας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης των 48 κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ έχει διατελέσει εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ.
Σπούδασε Οικονομικά στο Λονδίνο. Διετέλεσε Διευθυντής των εφημερίδων "Τα Νέα" και "Το Βήμα". Διετέλεσε, επίσης, Υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος στην Κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, καθώς και Υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στην κυβέρνηση Σαμαρά.
