Πέρα από το μικρό ή μεγάλο κράτος: μεταρρυθμίσεις για μια αδέσμευτη και κοινωνικά αποτελεσματική δημόσια διοίκηση

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ νομικών του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών και το 1982 εξελέγη καθηγητής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Υπήρξε μαθητής του Αριστόβουλου Μάνεση, τον οποίο διαδέχθηκε στην έδρα του Συνταγματικού Δικαίου.

Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας έχει διατελέσει κοσμήτορας της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών, καθώς και επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Μονπελιέ (1987), Paris X (1989), Λα Σαπιέντσα της Ρώμης, (1994), Νάντης (2002). Την περίοδο από το 2004 έως το 2010, δίδαξε στα θερινά σεμινάρια της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ σε θέματα Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου.

Το 2007 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια με το βραβείο εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας, που απονέμεται στη μνήμη «Ξανθόπουλου-Πνευματικού, και τελεί υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Άσκησε καθήκοντα αναπληρωτή προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (1997-1999) και υπήρξε πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι, επίσης, ιδρυτικό μέλος του Πανεπιστημιακού Ομίλου Συνταγματολόγων «Αριστόβουλος Μάνεσης», του οποίου έχει διατελέσει πρόεδρος και σήμερα είναι επίτιμος Πρόεδρος.

Διεύθυνε επί μία οκταετία το διμηνιαίο περιοδικό «Σύνταγμα» (1996-2004, εκδ. Αντ. Σάκκουλας). Έχει συγγράψει και δημοσιεύσει μαζί με τη διδακτορική του διατριβή, 16 Μονογραφίες και 123 πρωτότυπες μελέτες στην ελληνική και γαλλική γλώσσα. Είναι επιμελητής 7 συλλογικών τόμων και διευθύνει επιστημονική σειρά στο εκδοτικό οίκο Σάκκουλα, στην οποία έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα 16 τόμοι, στους οποίους περιλαμβάνονται διδακτορικές διατριβές και άλλες πρωτότυπες μονογραφίες. Έχει δημοσιεύσει τακτικά άρθρα και σχόλια στον ημερήσιο και περιοδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό, τύπο.

Στις 17 Μαΐου 2012 διορίστηκε υπηρεσιακός Yπουργός Eσωτερικών στην Κυβέρνηση Παναγιώτη Πικραμμένου. Στις 21 Ιουνίου του ίδιου έτους, ύστερα από πρόταση της ΔΗ.ΜΑΡ, ανέλαβε τη θέση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην Κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά.

Ιστοσελίδα του Αντώνη Μανιτάκη

Η Άννα Αναγνωστοπούλου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι μητέρα δύο παιδιών. Αρχιτέκτων – Πολεοδόμος / Χωροτάκτης. Στέλεχος της Δημόσιας Διοίκησης (1980–2011). Μόνιμος υπάλληλος του ΥΠΕΧΩΔΕ από το 1980 έως το 2000, με απασχόληση σε θέματα Πολεοδομικού, Χωροταξικού και Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού. Ειδικό Επιστημονικό Προσωπικό στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (ΕΚΔΔΑ), από το 2000 έως το 2011. Επιστημονικά Υπεύθυνη στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (2000-2004). Υπεύθυνη Σπουδών και Έρευνας στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης (ΙΝΕΠ / 2004-2011). Από τον Οκτώβριο του 2011 είναι συνταξιούχος.

Ιδρυτικό μέλος της Γραμματείας Γυναικών της ΑΔΕΔΥ. Μέλος της Ένωσης Γυναικών Μηχανικών (ΕΔΕΜ). Μέλος του ΔΣ της Ένωσης Μηχανικών Διπλωματούχων ΑΕΙ (ΕΜΔΥΔΑΣ) επί σειρά ετών. Ως μέλος του ΤΕΕ, συμμετείχε σε ομάδες εργασίας για θέματα Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (Διοικητική Μεταρρύθμιση «Καλλικράτης», εκπρόσωπος του ΤΕΕ στο Συμβούλιο Εθνικών Κληροδοτημάτων κ.ά.).

Ο Γιώργος Καμίνης, χιακής καταγωγής, γεννήθηκε το 1954 στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο πανεπιστήμιο Paris II και το 1989 έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Paris I. Το 1990 εξελέγη Λέκτορας του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1998 Επίκουρος Καθηγητής. Το 2003 εξελέγη από την διάσκεψη των προέδρων της Βουλής επικεφαλής της ανεξάρτητης αρχής «Συνήγορος του Πολίτη», θέση στην οποία επανεξελέγη τον Φεβρουάριο του 2008. Το 2010 παραιτήθηκε από την θέση του «Συνηγόρου του Πολίτη» προκειμένου να διεκδικήσει το αξίωμα του Δημάρχου Αθηναίων, θέση στην οποία και εξελέγη στις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2010. Ανέλαβε επίσημα τα καθήκοντά του την 1η Ιανουαρίου 2011. Επανεξελέγη τον Μάιο του 2014, για μία πενταετή θητεία. Εκτός από τη μητρική του γλώσσα τα ελληνικά, μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Είναι έγγαμος με δύο παιδιά.

Προσωπικός ιστότοπος του Γιώργου Καμίνη

Ο Σταύρος Μπένος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1947 και είναι τοπογράφος-μηχανικός. Υπηρέτησε το δημόσιο βίο της χώρας ως: Δήμαρχος Καλαμάτας (1979-1990), Βουλευτής (Μεσσηνίας 1990-2004,  Β΄ Αθήνας 2004-2007), Υφυπουργός Πολιτισμού στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και Υπουργός Πολιτισμού, Υπουργός Αιγαίου και Υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης στις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στη διαδρομή του στη δημόσια σφαίρα είναι: α) η ανασυγκρότηση της Καλαμάτας μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του Σεπτεμβρίου του 1986 που βραβεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πολεοδόμων (πρότυπη και ανθρωποκεντρική πολεοδομική ανάταξη της Καλαμάτας) και από την Europa Nostra (Διάσωση και ανάδειξη των μνημείων της πόλης), β) η ίδρυση και λειτουργία των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) και γ) η ίδρυση και λειτουργία του σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».

Ο Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών με το βραβείο Salutatorian της τάξης του 1979. Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών (Πτυχίο Νομικής, 1984), κοινωνιολογία στο London School of Economics (M.Sc., 1987, με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου) και κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο Yale University (M.A., 1987, M.Phil., 1988, Ph.D., 1991, με υποτροφία του Yale και του Ιδρύματος Ωνάση). Πήρε το διδακτορικό του με ‘διάκριση’ (‘distinction’). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία μεταξύ των ετών 1991 και 1993. Μιλά αγγλικά, ισπανικά και γαλλικά.

Μεταξύ των ετών 1994 και 1998 δίδαξε κοινωνιολογία και πολιτική επιστήμη στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (ως ειδικός επιστήμονας), στο μεταπτυχιακό Ινστιτούτο Juan March de Estudios e Investigaciones της Μαδρίτης (ως επισκέπτης καθηγητής) και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (στο Ρέθυμνο, ως επίκουρος καθηγητής επί συμβάσει, ΠΔ 407/1980). Από το 1998 διδάσκει πολιτική επιστήμη στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών ως λέκτορας, από το 2002 ως επίκουρος καθηγητής, από το 2008 ως αναπληρωτής καθηγητής και από το 2018 ως καθηγητής στο ίδιο Τμήμα. Το εαρινό εξάμηνο του 2003 ήταν ‘Senior Research Fellow’ στο Hellenic Observatory του London School of Economics, το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010 ήταν ‘Visiting Fellow’ στο South EastEuropean Programme του Centre for European Studies, με έδρα το St. Antony’s College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο του 2016 ‘Visiting Professor’ στη Σχολή Sciences Po, Παρίσι. Το 2018-2019 ήταν Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Tufts και Visiting Fellow στο Harvard’s Center of European Studies.

Οι δημοσιεύσεις του αφορούν τη δημοκρατία και τον εκδημοκρατισμό στην Ελλάδα, τη Νότια Ευρώπη και τα Βαλκάνια, τη δημόσια διοίκηση, τους πολιτικούς και διοικητικούς θεσμούς (πολιτικά κόμματα, Συνήγορος του Πολίτη, Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης), την κοινωνική και εκπαιδευτική πολιτική, την κοινωνία πολιτών και τη μεταπολιτευτική δημοκρατία στη σύγχρονη Ελλάδα, τη Νότια Ευρώπη και τα Βαλκάνια, καθώς και το κράτος πρόνοιας.

Έχει δημοσιεύσει τις εξής 10 μονογραφίες και βιβλία μαζί με άλλους συγγραφείς:

1) Πολιτική εξουσία και γραφειοκρατία, Αντ. Σάκκουλας, Αθήνα 1996.

2) Populism and Bureaucracy, University of Notre Dame Press, Notre Dame και Λονδίνο 1996.

3) Η κορυφή του πελατειακού κράτους, Ποταμός, Αθήνα 2001.

4) Το εκκρεμές της διοικητικής μεταρρύθμισης (μαζί με τους Δ. Παπούλια και Χ. Ι. Οικονόμου), Ποταμός, Αθήνα 2002.

5) Ο Τρίτος Κόσμος (μαζί με τους Αστ. Χουλιάρα, Σωτ. Ρούσσο και Π. Σκλιά), Παπαζήσης, Αθήνα 2005 και

6) Κράτος και μεταρρύθμιση στη σύγχρονη Νότια Ευρώπη, Ποταμός, Αθήνα 2007.

7) H ελληνική κοινωνία πολιτών και η οικονομική κρίση, Ποταμός, Αθήνα 2017.

8) (μαζί με τον Λεων. Χριστόπουλο), Πολυνομία και κακονομία στην Ελλάδα, Διανέοσις, Αθήνα 2017.

Έχει επιμεληθεί ή συν-επιμεληθεί τους εξής 7 συλλογικούς τόμους:

1) Κοινωνία και πολιτική (μαζί με τους Χρ. Λυριντζή κα Ηλ. Νικολακόπουλο), Θεμέλιο, Αθήνα 1996.

2) Η δημοκρατία σε βάθος: Ο Συνήγορος του Πολίτη, Παπαζήσης, Αθήνα 2000.

3) Is Southeastern Europe Doomed to Instability? (μαζί με τον Θ. Βερέμη), Frank Cass, Λονδίνο 2002. 4) Η άγνωστη κοινωνία πολιτών, Ποταμός, Αθήνα 2004 και

4) Τhe State and Democracy in the New Southern Europe (μαζί με τους Richard Gunther και Νικηφόρο Διαμαντούρο), Oxford University Press, Οξφόρδη 2006.

5) Austerity and the Third Sector in Greece: Civil Society at the European Frontier (μαζί με τους J. Clarke και A. Χουλιάρα) Ashgate, Farnham, 2015.

6) Socioeconomic Fragmentation and Exclusion under the Crisis, (μαζί με τους Δ. Κατσίκα και Μ. Ζαφειροπούλου), Palgrave Macmillan, Λονδίνο 2018.

7) Koυλτούρα, ιστορία, δημοκρατία: τιμητικός τόμος για τον Νικηφόρο Διαμαντούρο, (μαζί με την Καλλιόπη Σπανού), Παπαδόπουλος, Αθήνα 2018.

8) The Oxford Handbook Handbook of Modern Greek Politics (μαζί με τον Kevin Featherstone), Οξφόρδη 2020.

9) The Irregular Pendulum of Democracy: Populism, Clientelism and Corruption in Post-Yugoslav Successor States, Palgrave Macmillan, London 2023.

10) (with co-author Nicos P. Mouzelis), Global Governance and Social Democracy: Between Neoliberal and Authoritarian Capitalism, Bloomsbury Press, London 2024.

11) (with co-author Nicos P. Mouzelis), Global Governance and Social Democracy: Between Neoliberal and Authoritarian Capitalism, Bloomsbury Press, London 2024.

Επίσης έχει δημοσιεύσει άρθρα στα περιοδικά West European Politics, British Journal of Sociology, Southeast European and Black Sea Studies, South European Society and Politics, Journal of European Social Policy, Journal of Social Policy, Social Policy and Administration, European Journal of Social Security και Mediterranean Politics. Tέλος, έχει διατελέσει συντονιστής έκδοσης του περ. Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης και αρθρογράφος των εφημερίδων Το Βήμα της Κυριακής και η Καθημερινή της Κυριακής.

Ο Γιάννης Βούλγαρης, είναι Ομότιμος Καθηγητής του Tμήματος Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου δίδαξε Πολιτική Επιστήμη, Σύγχρονη Ελληνική Πολιτική και Πολιτική Κοινωνιολογία της μεταπολεμικής Δύσης. Διετέλεσε Διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας. Τα επιστημονικά ενδιαφέροντά του αφορούν στην Πολιτική και Ιστορική Κοινωνιολογία, στην Παγκοσμιοποίηση, στην Πολιτική θεωρία και στη Σύγχρονη Ελληνική Πολιτική. Αρθρογραφεί τακτικά στον Τύπο.