Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος είναι Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών και δικηγόρος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, κατάγεται όμως από την Κεφαλλονιά και τη Χίο. Πτυχιούχος της Νομικής Αθηνών (1972), πήρε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Paris II το 1977, με επιβλέποντα καθηγητή τον Georges Vedel.
Στα βιβλία του περιλαμβάνονται: Oι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση, Όψεις της ελληνικής εμπειρίας, (Θεμέλιο, 1983), Κράτος και ραδιοτηλεόραση, Η θεσμική διάσταση (Αντ. Σάκκουλας, 1986), Ο αβέβαιος εκσυγχρονισμός (Πόλις, 2001), Πέρ' απ' το 16, Τα πριν και τα μετά (Μεταίχμιο, 2007), Το Σύνταγμα και οι εχθροί του στη νεοελληνική ιστορία, 1800-2010 (Πόλις, 2011), Ποια δημοκρατία μετά την κρίση; (Πόλις 2013), Πραγματιστές, δημαγωγοί και ονειροπόλοι. Πολιτικοί, διανοούμενοι και η πρόκληση της εξουσίας (Πόλις, 2015), Δυο βήματα μπρος, ένα πίσω (Μεταίχμιο, 2020).
Από το 1978, ασκεί ενεργό δικηγορία, τώρα πλέον στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Στρασβούργου.