2ο Ελληνικό Φόρουμ για την Επιστήμη, την Τεχνολογία και την Καινοτομία - Εναρκτήριες ομιλίες

Ο Νικόλαος Κανελλόπουλος αποφοίτησε από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 1970 και έλαβε Διδακτορικό Δίπλωμα από το αντίστοιχο Τμήμα του Πανεπιστημίου Rochester των Η.Π.Α.. Είναι επικεφαλής του Εργαστηρίου «Μεμβράνες για Περιβαλλοντικούς Διαχωρισμούς» (“Membranes for Environmental Separations” Laboratory - MESL) του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην παραγωγή και  χαρακτηρισμό  νανοπορωδών μεμβρανών και συστημάτων νανοσωλήνων άνθρακα και τις εφαρμογές των στην αντιρρυπαντική τεχνολογία, αφαλάτωση και άλλες ενεργειακές εφαρμογές. Είναι συγγραφέας και συν-συγγραφέας περισσότερων από 150 άρθρων σε περιοδικά με και εκδότης τεσσάρων βιβλίων στο πεδίο των εφαρμογών των νανοπορωδών υλικών.

Έχει λάβει συνολικά χρηματοδότηση της τάξης των 15 εκατομμυρίων ευρώ από 50 και πλέον ευρωπαϊκά και εθνικά ερευνητικά προγράμματα και συμμετέχει σε δύο εταιρείες υψηλής τεχνολογίας στο πεδίο των νανοπορωδών υλικών. Συμμετείχε από το 2001 έως το 2009 στην Ελληνική Εθνική Αντιπροσωπεία για τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα  στον τομέα της Νανοτεχνολογίας. Είναι συντονιστής του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αριστείας στον τομέα χαρακτηρισμού νανοϋλικών και Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Υποτρόφων του Ιδρύματος Fulbright. Την περίοδο 2011-2016 διετέλεσε  Διευθυντής & Πρόεδρος Δ.Σ. του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».

Ο Δρ. Χρήστος Βασιλάκος γεννήθηκε στη Βόνιτσα Αιτωλ/νίας το 1966 και αποφοίτησε το 1984 από το 3ο Λύκειο Ζωγράφου.

Σπούδασε Χημικός στο Πανεπιστήμιο Πατρών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1988. Από το Σεπτέμβριο του 1988 έως το 1993  συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών, ασκώντας παράλληλα διδακτικό έργο, ενώ συμμετείχε σε εθνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα.

Από το 1995 έως το 2001 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης στο Εργαστήριο Υδροβιολογίας (έως το 1997) και στο Εργαστήριο Περιβαλλοντικών Ερευνών (έως το 2001) του ΕΚΕΦΕ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ. Από το 2001 έως το 2006 ήταν ειδικό επιστημονικό προσωπικό και επικεφαλής του Τομέα «Αναλύσεων και Εκτιμήσεων Περιβαλλοντικών Ρύπων σε Εσωτερικούς και Εξωτερικούς χώρους» στο Εργαστήριο Περιβαλλοντικών Ερευνών. Την περίοδο αυτή ασχολήθηκε ερευνητικά με θέματα περιβάλλοντος, με έμφαση στην καταγραφή και διαχείριση των αέριων ρύπων. Τον Ιούλιο του 2006 εξελέγη Κύριος Ερευνητής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Τεχνολογίας και Ακτινοπροστασίας.

Από το Σεπτέμβριο του 2004 έως το τέλος του 2010  ήταν αποσπασμένος στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία, ως εκπρόσωπος της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, για θέματα Έρευνας, Τεχνολογίας και Διαστήματος. Από αυτή τη θέση εκπροσωπούσε την Ελλάδα στις Ομάδες Έρευνας και Διαστήματος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, καθώς και σε άλλες Ευρωπαϊκές Επιτροπές και Οργανισμούς, ενώ συμμετείχε ενεργά και στη διαμόρφωση της εθνικής στρατηγικής για την Έρευνα και την Τεχνολογική Ανάπτυξη.

Από το Μάρτιο του 2011 έως τον Αύγουστο του 2013 εργαζόταν ως Εθνικός Εμπειρογνώμων στη Γενική Διεύθυνση Έρευνας και Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής για την έρευνα, στο σχεδιασμό του Horizon 2020, στις παν-ευρωπαϊκές ερευνητικές υποδομές και την περιφερειακή τους διάσταση, καθώς και στη διαχείριση ερευνητικών προγραμμάτων του 7ου Προγράμματος Πλαισίου.

Ο Δρ. Χρήστος Βασιλάκος έχει περισσότερες από 100 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων, ενώ διετέλεσε και κριτής σε πολλά διεθνή επιστημονικά περιοδικά.

Γεννήθηκε στο Πεντάκωμο της Λεμεσού της Kύπρου το 1937. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών και στην Aγγλία, στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του Mάντσεστερ, του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτορας (1963). Eργάστηκε στις H.Π.A., ως ερευνητής στο Oak Ridge National Laboratory (1963-1994) και στο National Institute of Standards and Technology (1995-2001), και ως καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Tennessee (1964-1997). Δίδαξε ως καθηγητής και επιστημονικός συνεργάτης σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Aμερικής, Eυρώπης, και Iαπωνίας. Tο ερευνητικό του έργο αφορά την Aτομική και Mοριακή Φυσική, τη Φυσική ακτινοβολιών και πλάσματος, τις αλληλεπιδράσεις φωτονίων, ηλεκτρονίων και ιόντων με άτομα και μόρια, καθώς και τις εφαρμογές αποτελεσμάτων βασικής έρευνας στην τεχνολογία υλικών, μικροηλεκτρονικών, αερίων διηλεκτρικών και ενέργειας. Δημοσίευσε περίπου 400 επιστημονικές εργασίες και συνέγραψε-εξέδωσε 30 βιβλία. Έχει δώσει σειρά διαλέξέων, οργάνωσε/συνδιοργάνωσε 29 επιστημονικά συνέδρια και δημοσίευσε άρθρα σε θέματα που αφορούν στη σχέση της επιστήμης με την κοινωνία.

Yπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών ερευνητικών επιτροπών. Eίναι εταίρος της Aμερικανικής Eταιρείας Φυσικής (1974) και της Aμερικανικής Eταιρείας για την προώθηση της Eπιστήμης (1976), Αντιπρόεδρος του European Academies Science Advisory Council (2013), μέλος της European Academy of Sciences and Art (2013), μέλος της Academia Europaea (2014), μέλος της World Academy for Art and Science (2015), Senior Corporate Fellow Emeritus του Oak Ridge National Laboratory (1995-), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών (2009), αντεπιστέλλον μέλος της Montenegrin Academy of Sciences and Arts (2011) και Επίτιμος Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών (2015). Για το έργο του έχει λάβει το Alexander von Humbolt Senior Scientist Award (1991), και το Παράσημο του Τάγματος του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας (1997), το Αριστείο Επιστημών της Κυπριακής Δημοκρατίας (2015), καθώς και άλλες διεθνείς τιμητικές διακρίσεις.

Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2001.