«Σύνθεση και η Μεσόγειος: νέα μουσική χωρικότητα, νέες χρονικότητες» - panel 1 (Πρώτο μέρος)

Η Φρανσουάζ Γκρατσιάνι, καθηγήτρια Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Κορσικής και διευθύντρια ερευνών στο Πανεπιστήμιο Paris 8 (Λογοτεχνία, Ιστορία, Αισθητική), είναι επιστημονική υπεύθυνη της έδρας «Μεσογειακού Πνεύματος Paul Valéry» του Πανεπιστημίου της Κορσικής και συνδιευθύντρια του διεθνούς δικτύου ερευνών για τη μυθολογική παράδοση Polymnia, όπως και της εκδοτικής σειράς «Mythographes» (Λιλ, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Septentrion). Από το 1999 συμμετέχει στις έρευνες της ομάδας Euridice γύρω από τη μουσική ερμηνεία και έχει οργανώσει πλήθος διεπιστημονικών συναντήσεων, μεταξύ των οποίων είναι και η πρόσφατη: «Το μεσογειακό μαδριγάλιο, μεταξύ των λαϊκών παραδόσεων και της λόγιας μουσικής» (Κορτέ, 2013). Έχει εκδώσει πολυάριθμες εργασίες για τις σχέσεις μεταξύ των τεχνών (ιδίως μεταξύ ποίησης και μουσικής), για τη διάδοση των μύθων της αρχαιότητας στην Αναγέννηση, για την ιστορία των ιδεών, για τις διαπολιτισμικές ανταλλαγές, για την ποιητική και τη μετάφραση.

Έπειτα από σπουδές πιάνου και σύνθεσης, ο Τζιανβιντσέντσο Κρέστα αφοσιώθηκε στη μελέτη της μουσικής του ύστερου 20ού αιώνα και δημοσίευσε το έργο Le possibilità del molteplice (Οι πολλαπλές πιθανότητες, Εκδόσεις Rugginenti, Μιλάνο 2000), και περίπου σαράντα δοκίμια και άρθρα γύρω από ζητήματα ιστορικής ανάλυσης. Έχει επιμεληθεί το έργο L’ascolto del pensiero – Scritti su Luigi Nono (Ακούγοντας τη σκέψη – Γραπτά του Λουίτζι Νόνο, Εκδόσεις Rugginenti, Μιλάνο 2000). Από τους πιο δραστήριους συνθέτες της γενιάς του, έχει μια εργογραφία που περιλαμβάνει όχι μόνο έργα για σόλο, αλλά και για μουσικά σύνολα, φωνή, ορχήστρα και ηλεκτρονική μουσική. Η μουσική του παρουσιάζεται τακτικά στα σημαντικότερα μουσικά φεστιβάλ: στην Μπιενάλε του Ζάγκρεμπ, στο Φεστιβάλ Cervantino της Πόλης του Μεξικού, στην Όπερα της Βαστίλης στο Παρίσι, στο Festspielhaus Hellerau της Δρέσδης, στην Μπιενάλε της Βενετίας, στο Parco della Musica της Ρώμης, στο Journées Grame της Λυών, στο Μουσείο Γκούγκενχαϊμ του Μπιλμπάο και στο Mozarteum του Ζάλτσμπουργκ. Το 2012, το Radio France του ανέθεσε τη σύνθεση του In amoroso canto στο πλαίσιο του φεστιβάλ Présences 2013. Για τη μουσική Μπιενάλε της Βενετίας του 2013 συνέθεσε το Voci incroci για βιολί και electronics. Μουσικά έργα του έχουν παρουσιαστεί από τη βελγική VRT, το RAI Radio Tre και την TVE2 της Ιταλίας και το Radio France. Συνεργάζεται σταθερά με σολίστες, όπως ο Christophe Desjardins, ο Rohan de Saram, ο Pascal Gallois, ο Claude Delangle και ο Rachid Safir, με το παρισινό σύνολο Solistes XXI, τον Francesco D' Orazio και πολλούς άλλους. Έχει ηχογραφήσει για τις εταιρείες Arts, Stradivarius, Tempi Moderni, Rainbow Classic, Digressione music, Niccolò Konsequenz και Aliamusica records. Συνεργάζεται με το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, το Ανώτατο Ωδείο της Μαδρίτης, το Διεθνές Κέντρο Μουσικής Δημιουργίας Grame της Λυών και το Conservatorio della Svizzera Italiana του Λουγκάνο, στη διοργάνωση σεμιναρίων και συνεδρίων. Διδάσκει Θεωρία της Αρμονίας στο Ωδείο D. Cimarosa στο Αβελίνο. Τον περασμένο Μάιο, το νέο έργο του, Alle Guerre d'Amore, παρουσιάστηκε ζωντανά στο Παρίσι από το France Musique και ηχογραφήθηκε από το Institute for Music/Acoustic Research & Coordination. Το Alle Guerre d’Amore κυκλοφόρησε πρόσφατα σε cd από την Digressione music. Τον περασμένο Δεκέμβριο έγινε η πρεμιέρα του έργου του Tre studi sull’immanenza, που είναι αφιερωμένο στον Listz και το οποίο ερμήνευσε ο Emanuele Arciuli.

Ο Ζοέλ Εγιόν, 55 ετών, είναι διδάκτωρ μουσικολογίας, λέκτορας και συνδιευθυντής στο τμήμα Μουσικής του Πανεπιστημίου Paris 8. Από το 1999 διευθύνει την ερευνητική ομάδα Euridice 1600-2000, που εργάζεται με στόχο την αποκατάσταση των φωνητικών έργων του πρώιμου Μπαρόκ, συνδυάζοντας ειδικότερα τα ευρήματα της θεωρητικής ανάλυσης των ερευνητών με την πρακτική εφαρμογή τους από μια ομάδα καλλιτεχνών και ερμηνευτών (μουσικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί, χορευτές). Τελευταίες δραστηριότητές του: η έκδοση του Le parlar cantando (CNED, 2011)˙ τα σεμινάρια «Les chemins de la voix» (2011 και 2012), «Barbara Strozzi» (2014), «Recitar cantando et sprezzatura» (2015)˙ τα συνέδρια «La voix dans l’ Aria d’opéra» και «Modernité et composition musicale autour de la Méditerranée» (2013)˙ τα κοντσέρτα «Les plaintes d’ Arianne…» (2011), «Ornatus» και «Madrigaux d’ hier et d’ aujourd’hui» (2012), «Le madrigal méditerranéen entre traditions populaires et musique savante» (2013), «Voci di donne…» (2014). Επίσης, συνδιευθύνει μαζί με τον Giordano Ferrari το πρόγραμμα Orphée(s).

Ο Ζαν Πωλ Ολίβ είναι καθηγητής στο τμήμα Μουσικής του Πανεπιστημίου Paris 8, όπου διδάσκει μουσική αισθητική και ανάλυση. Μεταξύ των έργων του συγκαταλέγονται και τα: Alban Berg, le tissage et le sens, Musique et montage – Essai sur le matériau musical au début du XXe siècle, Un son désenchanté – Musique et théorie critique, Prose musicale et geste instrumental – Les Bagatelles pour quatuor à cordes d’Anton Webern. Έχει ιδρύσει και διευθύνει την εκδοτική σειρά «Arts 8» (Εκδόσεις L’ Harmattan) και συνδιευθύνει το μουσικολογικό περιοδικό Filigrane.

Ο Χρήστος Καρράς γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1962. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και στη συνέχεια ολοκλήρωσε επιτυχώς το διδακτορικό του στη Σορβόννη (Paris I) το 1989. Η διατριβή του είχε τίτλο «Φιλοσοφία της μουσικής και της σύνθεσης από το 1945 – Σχετικά με τις συνθήκες της κριτικής». Όταν μετακόμισε στην Ελλάδα το 1990, εργάστηκε για αρκετά χρόνια στον τομέα του οίνου και των βιολογικών τροφίμων. Μεταξύ άλλων ήταν συν-ιδρυτής των Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας. Από το 2000 και εξής εργάζεται στον πολιτιστικό τομέα, αρχικά ως Διευθυντής Έργου του δικτύου MediMuses, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2006 ορίστηκε πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη στην Αθήνα. Το 2009 εντάχθηκε στο δυναμικό του Ιδρύματος Ωνάση ως Εκτελεστικός Διευθυντής της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, που άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό τον Δεκέμβριο του 2010. Από τότε επιμελείται το μουσικό πρόγραμμα και έχει επίσης συντονίσει διάφορες παραγωγές εικαστικών έργων και συνέδρια. Είναι υπεύθυνος για τον γενικό συντονισμό της Στέγης και την υποβολή εκθέσεων στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος.