Παλαγγιά Όλγα
Γλώσσα
Αγγλική
Ημερομηνία
06/02/2024
Διάρκεια
00:42:13
Εκδήλωση
Σεμινάριο Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας Αθηνών
Χώρος
Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών
Διοργάνωση
Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών
Κατηγορία
Αρχαιολογία, Θρησκεία
Ετικέτες
αρχαία ελληνική θρησκεία, αρχαιολογία, θρησκεία, Διόνυσος, Πειραιάς, λατρεία, ναός του Διονύσου, Μουνιχία, λιμάνι Πειραιά, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, κρατική λατρεία, ιδιωτική λατρεία, άγαλμα
Η διάλεξη της Όλγας Παλαγγιά (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), με τίτλο A Cult Statue of Dionysus from a Private Sanctuary of the Second Century BC in Piraeus, πραγματοποιήθηκε στο Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024, στο πλαίσιο του Athens Greek Religion Seminar.
Περίληψη
Η κρατική λατρεία του Διονύσου στον Πειραιά επικεντρωνόταν γύρω από το θέατρο στον λόφο της Μουνιχίας, όπου εικάζεται ότι βρισκόταν και ο ναός του Διονύσου. Η λατρεία τεκμηριώνεται τόσο από λογοτεχνικά όσο και από επιγραφικά στοιχεία του 4ου αιώνα π.Χ. Μετά την αποχώρηση το 229 π.Χ. της μακεδονικής φρουράς που είχε εγκατασταθεί στη Μουνιχία, η λατρεία του Διονύσου φαίνεται να μεταφέρθηκε σε ένα ιδιωτικό ιερό κοντά στο κύριο λιμάνι του Πειραιά. Στις σωστικές ανασκαφές για την ανέγερση του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά αποκαλύφθηκε μεγάλη ιδιωτική οικία, στην οποία βρέθηκε μαρμάρινος κορμός αγάλματος υπερφυσικού μεγέθους του θεού, μαζί με τρεις επιγραφές των αρχών του 2ου αιώνα π.Χ., που μαρτυρούν ιδιωτική λατρεία του Διονύσου. Οι εν λόγω επιγραφές αναφέρουν δύο αγάλματα του θεού, ένα λατρευτικό και ένα αναθηματικό, αφιερωμένα από τον ίδιο αναθέτη. Ο αγαλματικός τύπος του ευρεθέντος κορμού, που μοιάζει να ανήκει σε λατρευτικό άγαλμα, είναι παρόμοιος με αυτόν της Βενδίδος, της οποίας το ιερό βρισκόταν επίσης στον λόφο της Μουνιχίας. Στην παρούσα ομιλία υποστηρίζεται ότι το άγαλμα από τον Πειραιά εμπνεύστηκε από ένα πρωτότυπο που είχε στηθεί στο ναό του Διονύσου στον λόφο της Μουνιχίας, και όχι από άγαλμα στημένο σε ένα από τα ιερά του θεού στην Αθήνα (Διονύσου Ελευθερέως ή εν Λίμναις).
Η Όλγα Παλαγγιά είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ειδίκευση: αρχαία γλυπτική, τέχνη αρχαίας Μακεδονίας.
Πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Από το 1978 ως το 1981 εργάστηκε σαν έκτακτη αρχαιολόγος στην τότε Α’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων (Ακροπόλεως).
Από το 1981 ως το 2016 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Μέλος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως από το 2005 ως το 2009.
Αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου.
Εταίρος της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.
Επίτιμο μέλος του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής.
Fellow of the Society of Antiquaries (London).
Επίτιμο μέλος της Society of Hellenic Studies (London).
Μέλος της AIAC (Association Internationale d’ Archéologie Classique), της AIPMA (Association Internationale pour la peinture murale) και της ASMOSIA (Association for the Study of Marble and Other Stones Used in Antiquity).
Διετέλεσε μέλος της επιστημονικής επιτροπής (editorial board) των επιστημονικών αρχαιολογικών περιοδικών
Hesperia (της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών)
και Marmora (Ιταλία).
Νυν μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Bελγικού αρχαιολογικού περιοδικού L’Antiquite Classique και του ισπανικού ιστορικού περιοδικού Karanos.
Επισκέπτης καθηγητής/ερευνητής:
National Gallery of Art (Washington DC),
British Museum,
Metropolitan Museum of Art (New York),
Princeton University.
Έδωσε σειρά διαλέξεων και μαθημάτων κατόπιν προσκλήσεως
στις ΗΠΑ από το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής (2001) και το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης (2005),
στην Σουηδία κατόπιν προσκλήσεως της Σουηδικής Ακαδημίας,
στην Αυστραλία κατόπιν προσκλήσεως της επιτροπής αντιπρυτάνεων,
και σειρά μαθημάτων στην εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία.
Κάτοχος της υποτροφίας εκατονταετηρίδος της Αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής.
Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε 109 διεθνή αρχαιολογικά συνέδρια στην Ελλάδα, ΗΠΑ, Ευρώπη και Αυστραλία.
Έχει δημοσιεύσει 125 άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
Έχει διοργανώσει 18 συνέδρια αρχαιολογίας στην Ελλάδα και ΗΠΑ.
Έχει δώσει 215 αρχαιολογικές διαλέξεις στην Ελλάδα. ΗΠΑ, Ευρώπη και Αυστραλία.
Βιβλία (21):
Euphranor (Leiden 1980).
Ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνα (Αθήνα 1983).
The Pediments of the Parthenon (Leiden 1993, ανατ. 1998).
Επιμελητής (editor):
Greek Offerings in Honour of John Boardman (Oxford 1997).
Greek Sculpture: Function, Materials and Techniques in the Archaic and Classical Periods (Cambridge 2006).
Athenian Art in the Peloponnesian War (Cambridge 2009).
Ναύπακτος (Αθήνα 2016).
Handbook of Greek Sculpture (Berlin 2019).
Συνεπιμέλεια (co-editor):
Sculpture from Arcadia and Laconia (Oxford 1993).
The Archaeology of Athens and Attica under the Democracy (Oxford 1994).
Personal Styles in Greek Sculpture (Cambridge 1996).
Athenian Potters and Painters (Oxford 1997).
Regional Schools in Hellenistic Sculpture (Oxford 1998).
The Macedonians in Athens 322-229 B.C. (Oxford 2003).
Ludwig Ross und Griechenland (Rahden 2005).
The Panathenaic Games (Oxford 2007).
Athenian Potters and Painters II (Oxford 2009).
Samothracian Connections (Oxford 2010).
Sailing to Classical Greece (in honour of Petros Themelis) (Oxford 2011).
From Hippias to Kallias. Greek Art in Athens and Beyond 527-449 B.C. (Αθήνα 2019).
From Kallias to Kritias: Art in Athens in the Second Half of the Fifth Century B.C. Επιμέλεια J. Neils και O. Palagia (Berlin 2022).
