100 χρόνια: Αγαπημένη Μικρά Ασία

Γεννημένος το 1960 στη Γενεύη, ο Edhem Eldem πραγματοποίησε το μεγαλύτερο μέρος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσής του σε γαλλικά λύκεια του εξωτερικού. Σήμερα είναι καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Boğaziçi της Κωνσταντινούπολης και κατέχει τη διεθνή έδρα Τουρκικής και Οθωμανικής Ιστορίας στο Collège de France. Ειδικός στη μελέτη των δύο τελευταίων αιώνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η έρευνα και οι δημοσιεύσεις του επικεντρώνονται στο λεβαντίνικο εμπόριο, στη μουσουλμανική επιτύμβια επιγραφική, στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορικής Τράπεζας, στην ιστορία της αρχαιολογίας και της φωτογραφίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια του μακρού 19ου αιώνα, στον εκδυτικισμό και τον οριενταλισμό, στην πολιτιστική ελίτ της ύστερης αυτοκρατορίας και στις (αυτο)βιογραφικές πηγές αυτής της περιόδου.

Edhem Eldem is a professor at the Department of History of Boğaziçi University, Istanbul, and has taught as visiting professor at Berkeley, Harvard, at the EHESS, EPHE, and ENS in Paris, and has been a fellow at the Wissenschaftskolleg zu Berlin. He has worked on the Levant trade, Ottoman funerary epigraphy, the socio-economic development of Istanbul, the Ottoman Bank, archaeology in the Ottoman Empire, and late Ottoman first-person narratives and biographies, most notably Osman Hamdi Bey’s. He has curated a number of exhibitions on historical subjects and themes.
Among his publications are: French Trade in Istanbul in the Eighteenth Century (1999); The Ottoman City between East and West: Aleppo, Izmir and Istanbul (with D. Goffman and B. Masters, 1999); A History of the Ottoman Bank (1999); Pride and Privilege. A History of Ottoman Orders, Medals and Decorations (2004); Death in Istanbul. Death and its Rituals in Ottoman-Islamic Culture (2005); Consuming the Orient (2007); Mendel-Sebah: Documenting the Imperial Museum (2014), Camera Ottomana. Photography and Modernity in the Ottoman Empire, 1840-1914 (with Z. Çelik, 2015).

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου αποφοίτησε από το τμήμα Aρχιτεκτόνων του AΠΘ (1979). Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, στο Kέντρο Aνωτέρων Σπουδών Iστορίας και Συντήρησης Iστορικών Mνημείων (1979-81), στο τμήμα Iστορίας της Tέχνης και Mουσειολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris I (Panthéon-Sorbonne, 1979-1985), ενώ παράλληλα  εργάστηκε στη Γαλλική Aκαδημία Aρχιτεκτονικής (1982-1985). Aπό το 1992 είναι Διδάκτωρ  του Tμήματος Aρχιτεκτόνων του AΠΘ. Από το 2002 καθηγητής στο Tμήμα Aρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Eχει ασχοληθεί με την μουσειολογική και μουσειογραφική μελέτη εκθέσεων, την αποκατάσταση και ανάδειξη ιστορικών μνημείων και συνόλων και έχει διακριθεί σε σχετικούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Eίναι βασικός συντελεστής και υπεύθυνος ελληνικών και ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων σχετικών με τη μελέτη και την έρευνα της Iστορίας της αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ού αιώνα στην Eλλάδα και τις χώρες της ανατολικής Mεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.

Βιβλία του (μετά το 2000): Iταλική Aρχιτεκτονική στα Δωδεκάνησα, 1912-1945 (Oλκός, 2002), Tο μέγαρο του Mετοχικού Tαμείου Στρατού (ΠIOΠ, 2005), Έλληνες Αρχιτέκτονες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, 19ος - 20ός αι. (Oλκός, 2006), Θεσσαλονίκη 1912-2012, Η αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας (University Studio Press, 2012), O αστικός χώρος στον Καβάφη (University Studio Press, 2012), Η Θεσσαλονίκη εκτός των τειχών. Εικονογραφία της συνοικίας των Εξοχών, 1885-1912 (University Studio Press, 2014), Εκατό χρόνια φιλοξενίας. Τα Ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης 1914-2014 (University Studio Press, 2015).

Born in Thessaloniki, was graduated from the School of Architecture of the Aristotle University. Continued his studies in Paris, in the fields of Conservation and Restoration of Historic Buildings and Monuments, Art History and Museology (University of Paris I), while at the same time working in the French Academy of Architecture (1979-1986). Earned his doctorate from the School of Architecture, Aristotle University, in 1992. Since 2003, Professor of Architectural History of 19th-20thc. in the School of Architecture at the University of Thessaly. Has taken part in numerous scientific conferences in Greece and abroad and published studies in Greek and foreign books and periodicals. He has worked in the fields of exhibition organization and museology and was member of numerous European Research Programs related to the architectural heritage in the Eastern Mediterranean and Black Sea countries of the 19th-20th centuries.

His books in English: Italian architecture in the Dodecanese Islands (1912-1940), OLKOS, Athens 2004. Greek architects in the Ottoman Empire, 19th-20th c., OLKOS, Athens 2006,  A Hundred years of Hospitality. The Hotels of Thessaloniki (1914-2014), University Studio Press, Thessaloniki 2015.

Ο Αλέξανδρος Κιτροέφ γεννήθηκε στην Αθήνα και σε ηλικία 14 ετών μετακόμισε στην Αγγλία όπου τελείωσε το σχολείο. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Warwick, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Keele και διδακτορικό στη σύγχρονη ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, το 1986, άρχισε να διδάσκει στο Βυζαντινό & Νεοελληνικό Κέντρο του Queens College της Νέας Υόρκης και το 1990 δίδαξε στο Ωνάσειο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας στο Κολλέγιο Haverford της Φιλαδέλφειας, όπου δίδασκε στη βαθμίδα του Καθηγητή από το 1996.

Ο Κιτροέφ ειδικεύεται στη μελέτη της εθνικής ταυτότητας στη σύγχρονη Ελλάδα και τη διασπορά από την πολιτική μέχρι τον αθλητισμό. Έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία: The Greeks in Egypt, 1919-1937: Ethnicity & Class (London, 1989), Griegos en América (Madrid, 1992), Wrestling with the Ancients: Modern Greek Identity and the Olympics (New York, 2004), Ελλάς, Ευρώπη Παναθηναϊκός! 100 Χρόνια Ελληνική Ιστορία (New York, 2010), The Greeks and the Making of Modern Egypt (2019), Greek Orthodoxy in America: A Modern History (New York, 2020), The History of AHEPA 1922-2022.

Έχει συνεργαστεί με την σκηνοθέτιδα Μαρία Ηλιού ως ιστορικός σύμβουλος για τη δημιουργία πέντε ντοκιμαντέρ, μεταξύ των οποίων το «Αθήνα από την Ανατολή στη Δύση 1821-1896», το οποίο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μουσείο Μπενάκη στις αρχές του 2020. Είναι το πρώτο από μία σειρά πέντε ντοκιμαντέρ για την ιστορία της σύγχρονης Αθήνας.

Αυτή την περίοδο ασχολείται με τη συγγραφή ενός βιβλίου για την ιστορία των ελληνικών εστιατορίων στις ΗΠΑ.