Αλγοριθμικές πτυχές της Θεωρίας Παιγνίων

Ο Δημήτρης Φωτάκης υπηρετεί ως Καθηγητής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Υπηρετεί στο ΕΜΠ από το 2009. Έχει Δίπλωμα (1994) και Διδακτορικό Δίπλωμα (1999) από το Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής, του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει εργαστεί στο Max-Planck Institut für Informatik (2001-2003), στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2003-2004) και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (2004-2008). Υπήρξε ακόμη επισκέπτης ερευνητής στο University of Liverpool, επισκέπτης καθηγητής στο University of Paris-Dauphine, και έμπειρος ερευνητής στη Yahoo Research. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Δ. Φωτάκη εντάσσονται στην ευρύτερη περιοχή της Θεωρητικής Πληροφορικής. Η ερευνητική του δουλειά εστιάζει στον τομέα της αλγοριθμικής θεωρίας παιγνίων, με έμφαση στις αλγοριθμικές ιδιότητες των παιγνίων συμφόρησης και στον σχεδιασμό προσεγγιστικών μηχανισμών που δεν βασίζονται σε χρηματικά ανταλλάγματα, και στον τομέα των προσεγγιστικών και άμεσων αλγόριθμων, με έμφαση σε προβλήματα χωροθέτησης.

Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1946, όπου παρακολούθησε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αποφοίτησε από το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1970 και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αμερική, όπου του απονεμήθηκε το Master of Science το 1972 και το διδακτορικό το 1975 από το Πανεπιστήμιο του Illinois στο Chicago.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975, όπου προσελήφθη ως επιμελητής στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών. Το 1977 μετακινήθηκε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου το 1980 αναγορεύθηκε Υφηγητής στην επιστημονική περιοχή των Μερικών Διαφορικών Εξισώσεων. Το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Πάτρας και το 1989 αποδέχθηκε μετάκλησή του στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Έχει ακόμα διδάξει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, όπου κατείχε διάφορες επιστημονικές θέσεις, μεταξύ των οποίων και πρόεδρος της επιτροπής ερευνών.

Έχει προσκληθεί να μιλήσει σε περισσότερα από 100 πανεπιστήμια στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, την Ιαπωνία, την Κορέα, την Φινλανδία, την Βραζιλία και το Ισραήλ. Έχει διδάξει συνολικά, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της Ελλάδας και της αλλοδαπής, επί 48 έτη. Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, επίτιμος ερευνητής του Ελληνικού Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στον κλάδο της «Εφαρμοσμένης Ανάλυσης».

Έχει δώσει δεκάδες διαλέξεις στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έχει διδάξει για επτά χρόνια στις σχολές μετεκπαίδευσης καθηγητών μαθηματικών. Συμμετέχει στις επιτροπές των Πανελλαδικών Εξετάσεων από το 1992, με εξαίρεση την τριετία 2005-2007, που κατείχε έδρα αριστείας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Κατά την διάρκεια της Διεθνούς Μαθηματικής Ολυμπιάδας που έγινε στην Ελλάδα το 2004, ήταν πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής που αποτελείτο από τους αρχηγούς των 109 συμμετεχόντων κρατών.

Έχει συγγράψει άνω των 200 ερευνητικών εργασιών καθώς και έναν μεγάλο αριθμό διδακτικών συγγραμμάτων. Το 2000 ο εκδοτικός οίκος του Πανεπιστημίου Oxford εξέδωσε μια ερευνητική μονογραφία του (σε συνεργασία με τον Ralph Kleinman) στην Θεωρία Σκέδασης σε Χαμηλές Συχνότητες, και το 2010 ο εκδοτικός οίκος του Πανεπιστημίου Cambridge εξέδωσε σύγγραμμά του, που αποτελεί το πρώτο βιβλίο στην διεθνή βιβλιογραφία αφιερωμένο ολοκληρωτικά στην Θεωρία των Ελλειψοειδών Συναρτήσεων. Έχει ακόμα πάνω από 180 επιστημονικές ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια.

Έχει συμμετάσχει, αλλά και ηγηθεί ως επιστημονικός υπεύθυνος, δεκάδων ερευνητικών προγραμμάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ήταν επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος ΠΑΝΕΓΚΟ, που επελέγη από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως το πιο επιτυχημένο ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση στον ελληνικό χώρο.

Έχει επιβλέψει 23 διδακτορικές διατριβές φοιτητών του, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι σήμερα καθηγητές σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και της αλλοδαπής. Η εργασία του στο πρόβλημα της Μαγνητοεγκεφαλογραφίας σε ελλειψοειδή γεωμετρία επελέγη μεταξύ των 100 σημαντικότερων εργασιών στον κόσμο, επάνω στο θέμα της Μαγνητοεγκεφαλογραφίας για το έτος 2003, και βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 2004. Για την έρευνά του στην ηλεκτρομαγνητική λειτουργία του εγκεφάλου του απονεμήθηκε, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μία από τις 15 τιμητικές «Έδρες-Αριστείας Marie Curie» που δόθηκαν σε όλον τον κόσμο ανεξαρτήτως ειδικότητας το 2005. Έτσι για το διάστημα 2005-2008 η εκπαιδευτική και ερευνητική του δραστηριότητα είχε μεταφερθεί στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου του Cambridge, όπου συνεργάστηκε με τον καθηγητή και ακαδημαϊκό Αθανάσιο Φωκά.

Τέλος, είναι μέλος σε 22 επιστημονικές εταιρίες του εξωτερικού και της Ελλάδας.