Ανδρούσου Αλεξάνδρα
Παπαϊωάννου Αμαλία
Φλώρου Μαρία
Καραμανωλάκης Βαγγέλης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
22/10/2024
Διάρκεια
00:53:28
Εκδήλωση
Γυναίκες στην Αντίσταση
1974 & 1944. Διπλή επέτειος. Η Αθήνα γιορτάζει την ελευθερία της
Χώρος
INNOVATHENS
Διοργάνωση
Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)
Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ)
Πολιτισμός είναι η Αθήνα
Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)
Κατηγορία
Ιστορία
Ετικέτες
γυναίκες, Εθνική Αντίσταση, Αντίσταση, Women in Resistance (WIRE)
Μια ημερίδα για το ζήτημα της συμμετοχής των γυναικών στην Αντίσταση, αφορμή για μια ευρύτερη συζήτηση με θέμα την προώθηση της ιστορικής γνώσης γύρω από τη γυναικεία αντίσταση στο ευρύ κοινό μέσω καλλιτεχνικών αναπαραστάσεων, πολιτιστικών δράσεων και εξωσχολικών δραστηριοτήτων, εμπλέκοντας διαφορετικούς φορείς (ιστορικούς, ομάδες προφορικής ιστορίας, εκπροσώπους πολιτιστικών ιδρυμάτων, καλλιτέχνες, εκπαιδευτικούς και φοιτητές). Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος Women in Resistance (WIRE).
Γυναίκες στην Αντίσταση
Τρίτη 22 Οκτωβρίου | Innovathens, Πειραιώς 100, Γκάζι, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
WIRE: Ένα διεθνές διεπιστημονικό πρόγραμμα
Παρουσίαση:
Μάνος Αυγερίδης, Άντα Κάπολα
Συμμετέχουν φοιτητές/-τριες του προγράμματος WIRE:
Μαρία Παρασκάκη
Σπύρος Πλαρινό
Σπύρος Καζάκος
Θωμαΐς Ζήση
Λάμπρος Γκουβέλη
Μαρία-Ελένη Κεκεμπάνου
Μυρσίνη Κωνσταντοπούλου
Αντωνία Μαρκατσέλη
Νικολέτα Μαυρομμάτη
Θεμιστοκλής Σχοινάς
Αλλάζοντας τον φακό: Προσεγγίσεις της γυναικείας δράσης στη δεκαετία του '40
Συζήτηση:
Αλεξάνδρα Ανδρούσου, καθηγήτρια, Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, ΕΚΠΑ
Αμαλία Παπαϊωάννου, ιστορικός-αρχαιολόγος, υπεύθυνη Μουσείου Θυμάτων του Ναζισμού, Δίστομο
Μαρία Φλώρου, μουσειολόγος, υπεύθυνη Τομέα Μουσείων, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
Συντονισμός: Βαγγέλης Καραμανωλάκης, καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Δήμου Αθηναίων 1974 & 1944: Η Αθήνα γιορτάζει την ελευθερία της.
Η Αλεξάνδρα Ανδρούσου, έχει σπουδάσει στην Αθήνα και στο Παρίσι στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Paris V) από όπου πήρε διδακτορικό δίπλωμα, επιστήμες της αγωγής με κατεύθυνση Ψυχολογία. Διδάσκει από το 1997 Διδακτική Μεθοδολογία στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από θέματα μειονοτήτων και εκπαίδευσης, επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και διδακτικών πρακτικών. Ασχολείται επίσης με την παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού που απευθύνεται είτε σε παιδιά (παιδαγωγική βαλίτσα "Εγώ κι εσύ, εδώ κι εκεί") είτε σε εκπαιδευτικούς.
O Βαγγέλης Καραμανωλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Αποφοίτησε από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και εργάστηκε στη δημοτική εκπαίδευση για μια πενταετία. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας (ΕΚΠΑ) και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στην Αθήνα και στη Βιέννη. Το 2006 αναγορεύθηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1996 εργάστηκε στα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) έως το 2008, όταν εκλέχθηκε λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας (ΕΚΠΑ). Σήμερα είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των ΑΣΚΙ. Υπήρξε για μια δεκαετία (1999-2009) συνεργάτης στην κριτική ιστορικών βιβλίων στην εφ. Ελευθεροτυπία. Εχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ σήμερα είναι καθηγητής Θεωρίας και Ιστορίας της Ιστοριογραφίας και πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Βιβλία: H συγκρότηση της ιστορικής επιστήμης και η διδασκαλία της Iστορίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών (1837-1932), Αθήνα 2006, Κώστας Γαβρόγλου, Β. Καραμανωλάκης, Χάιδω Μπάρκουλα, Το Πανεπιστήμιο Αθηνών και η ιστορία του 1837-1937, Ηράκλειο, 2014 και Το ανεπιθύμητο παρελθόν. Οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων στον 20ό αιώνα και η καταστροφή τους, Αθήνα 2019 (βραβείο Ακαδημίας Αθηνών). Έχει επιμεληθεί τόμους αναφορικά με την επτάχρονη δικτατορία (1967-1974), τις ιστορικές διαδρομές της ελληνικής νεολαίας στον 20ό αιώνα τις σχέσεις της ελληνικής με τη γαλλική ιστοριογραφία, τη δεκαετία του ‘40, τη σύντομη Μεταπολίτευση (1974-1975), την εννοιοδότηση των συλλογικών προσδιορισμών: Έλλην-Ρωμιός-Γραικός κ.ά.
