Γαζή Έφη
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
14/12/2012
Διάρκεια
16:34
Εκδήλωση
Συνέδριο "Μεταπολίτευση: Από τη μετάβαση στη δημοκρατία στην οικονομική κρίση;"
Χώρος
Αμφιθέατρο Ινστιτούτου Goethe
Διοργάνωση
Περιοδικό Ιστορείν/Historein
Freie Universität
Ίδρυμα Friedrich Ebert - Αντιπροσωπεία στην Ελλάδα
Κατηγορία
Ιστορία, Πολιτική
Ετικέτες
μεταπολίτευση, εθνικισμός
Η εισήγηση αυτή έγινε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου «Μεταπολίτευση: Από τη μετάβαση στη δημοκρατία στην οικονομική κρίση;» στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας "Ανάμεσα στον αντιαμερικανισμό και τον εξευρωπαϊσμό".
Κεντρικό θέμα της ανακοίνωσης αποτελούν οι μορφές του ελληνικού εθνικισμού κατά την Μεταπολίτευση. Ειδικότερα, η ανάλυση εστιάζει σε τρία ζητήματα: α. στην «αναβάπτιση» του εθνικισμού και στην από-ενοχοποίησή του από το «στίγμα της εθνικοφροσύνης» κατά τη δεκαετία κυρίως του 1980, μέσα από την κυρίαρχη πολιτική ρητορική όπως αποτυπώθηκε σε πολιτικά συνθήματα του τύπου «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», β. στην ανάδυση της «τοπικο-παγκοσμιοποιημένης» (glocalized) ταυτότητας του «Ελληνομακεδόνα» κατά τη δεκαετία του 1990, σε συνάρτηση με την αντιπαράθεση για το όνομα της ΠΓΔΜ, όπως αυτή προσεγγίσθηκε τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας όσο και σε ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού και γ. σε μορφές και λόγους του σύγχρονου «κοινότοπου εθνικισμού» (banal nationalism) κυρίως στον χώρο των νέων μέσων επικοινωνίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και στους τρόπους με τους οποίους αυτά συμβάλλουν σε νέους τύπους εθνικής υποκειμενικότητας.
Η Έφη Γαζή είναι Καθηγήτρια της Θεωρίας της Ιστοριογραφίας και της Νεότερης Ιστορίας στο Τμήμα Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει πραγματοποιήσει προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη Συγκριτική Ιστορία (Master in Comparative History) από τo Πανεπιστήμιο του Essex (Βρετανία) και Διδακτορικό Δίπλωμα με διάκριση στην Ιστορία από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό ΄Ιδρυμα της Φλωρεντίας (1997). Υπήρξε Μεταδιδακτορική Υπότροφος στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Princeton (1998). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Θεσσαλίας, Κρήτης, Αθηνών, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π.) και Brown (Η.Π.Α.). Διετέλεσε Επισκέπτρια Ερευνήτρια (Research Fellow) στο Κολέγιο Birkbeck του Λονδίνου (2007-8) και στο Ινστιτούτο Ελληνικής και Λατινικής Φιλολογίας (Institut für Griechische und Lateinische Philologie) του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (2015). Έχει δημοσιεύσει τις μελέτες Scientific National History. The Greek Case in Comparative Perspective (2000), Ο Δεύτερος Βίος των Τριών Ιεραρχών. Μια γενεαλογία του ‘ελληνοχριστιανικού πολιτισμού’ (2004), Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια. Ιστορία ενός συνθήματος (2011), Άγνωστη Χώρα. Ελλάδα και Δύση στις αρχές του 20ου αιώνα (2020) καθώς και άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους γύρω από την ιστορία της ιστοριογραφίας, τη θεωρία και τη μεθοδολογία της ιστορίας, την ιδεολογία και την πολιτική κουλτούρα, την πολιτισμική και διανοητική ιστορία. Είναι επιμελήτρια τριών τευχών του περιοδικού Historein. Από κοινού με τον Μ. Αυγερίδη και τον Κ. Κορνέτη, επιμελήθηκε τον συλλογικό τόμο Μεταπολίτευση. Η Ελλάδα στο μεταίχμιο δύο αιώνων (2015).
