Approaching colonialism in the teaching of archaeology

Το 2002 η Claire Lyons και εγώ επιμεληθήκαμε από κοινού έναν τόμο με τίτλο The Archaeology of Colonialism. Οι εργασίες παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Αρχαιολογικό Συνέδριο (WAC 4) στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής το 1999. Τα οκτώ δοκίμια κάλυψαν τη Μεσοποτάμια Ανατολία την τέταρτη χιλιετία π.Χ., την Ιβηρία 600-350 π.Χ., τη Δυτική Αφρική του 17oυ-19ου αι. μ.Χ., την Φοινικική Σαρδηνία, τον Κόλπο της Νάπολης στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, την Ωκεανία του 19ου αιώνα μ.Χ., τις ισπανικές αποικιακές πόλεις στις Άνδεις και τις ρίζες της αποικιακής κοινωνίας στο Νοτιοαφρικανικό ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Την ίδια χρονιά ξεκίνησα να διδάσκω ένα μεταπτυχιακό σεμινάριο για την αρχαιολογία της αποικιοκρατίας. Αυτό το άρθρο εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο προσέγγισα το θέμα σε περισσότερα από είκοσι χρόνια διδασκαλίας και τις αναπτυσσόμενες προτεραιότητες του πεδίου, από τις διαδικαστικές και μετααποικιακές προοπτικές έως την αποαποικιοποίηση και την κρυπτοαποικία. Καθ’ όλη τη διαδικασία «στο δωμάτιο υπήρχε ένας ελέφαντας». Γιατί η αρχαιολογία, κυρίως η ελληνική αρχαιολογία, εμπλέκεται με την αποικιοκρατία, όχι μόνο στο θέμα των ερευνών και των μεθόδων πρακτικής της αλλά και στις οπτικές, πολιτιστικές και εθνικές αναπαραστάσεις που δημιουργεί. Οι αποικιοκρατικές νοοτροπίες ήταν από τους πιο σημαντικούς δομικούς παράγοντες στην πνευματική ιστορία της ανθρωπολογίας και της αρχαιολογίας.

(Σημείωμα του ομιλητή)

Ακολουθεί περίληψη της διάλεξης στα αγγλικά.

ABSTRACT
In 2002 Claire Lyons and I co-edited a volume entitled The Archaeology of Colonialism. The papers were first presented at the World Archaeological Congress (WAC 4) in Cape Town, South Africa in 1999. The eight essays covered Mesopotamian Anatolia in the fourth millennium B.C., Iberia 600-350 B.C., 17th-19th century A.D. West Africa, Punic Sardinia, the Bay of Naples in the Early Iron Age, 19th-century Oceania, Spanish colonial towns in the Andes, and the roots of colonial society at the South African Cape of Good Hope. That same year I started teaching a graduate seminar on the archaeology of colonialism. This paper reviews how I approached the topic in over 20 twenty years of teaching and the developing priorities of the field, from processual and postcolonial perspectives to decolonization and crypto-colonialism. All the while there was an elephant in the room. Archaeology, not least Greek archaeology, is enmeshed with colonialism, not only in the subject of its investigations and methods of practice but in the visual, cultural, and national representations that it engenders. Colonialist mentalities have been among the most significant structuring factors in the intellectual history of anthropology and archaeology.