Μπένος Σταύρος
Κόλλια Ερωφίλη-Ίρις
Μπιλής Θεµιστοκλής
Μαγνήσαλη Μαρία
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
19/01/2016
Διάρκεια
58:25
Εκδήλωση
Megaron Plus - Διαλέξεις
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Αρχαιολογία, Κοινωνία των Πολιτών
Ετικέτες
αρχαία θέατρα, αποκατάσταση αρχαίων μνημείων, αρχαίο θέατρο Πλατιάνας, Ηλεία
Για το 2016, το «ΔΙΑΖΩΜΑ» και το Megaron Plus, στο πλαίσιο της δυναμικής τους συνεργασίας η οποία ξεκίνησε το 2012, διοργανώνουν ένα νέο κύκλο διαλέξεων, ο οποίος έχει στόχο να φωτίσει τρία αρχαία θέατρα λιγότερο γνωστά, ωστόσο εξίσου σημαντικά: το αρχαίο θέατρο των Φθιωτίδων Θηβών στη Μαγνησία, το αρχαίο θέατρο της Καλυδώνας στην Αιτωλοακαρνανία και το θέατρο της Πλατιάνας στην Ηλεία.
Τρία κρυμμένα κοχύλια…
Η Κίνηση Πολιτών «ΔΙΑΖΩΜΑ», η οποία έχει στόχο τη συμβολή στην ανάδειξη και αποκατάσταση των αρχαίων θεάτρων, αγκαλιάζει και φροντίζει όχι μόνο τα γνωστά και περίοπτα αρχαία θέατρα, αλλά και τα λιγότερο γνωστά που κρύβονται σαν κοχύλια στην αγκαλιά της γης.
Το αρχαίο θέατρο της Πλατιάνας είναι χτισμένο στην ανατολική απόληξη του όρους Λαπίθα, στα νότια της ομώνυμης κοινότητας του Δήμου Κρεστένων - Ανδρίτσαινας του Νομού Ηλείας. Το μνημείο χρονολογείται σε δύο φάσεις: το κοίλο του στον 4ο αι. π.Χ., ενώ το σκηνικό οικοδόμημα στο 245 π.Χ. Το θέατρο παρουσιάζει την τριμερή χαρακτηριστική διάρθρωση των ελληνιστικών θεάτρων: κοίλο, ορχήστρα και σκηνικό οικοδόμημα και έχει σήμερα τη μορφή μεγάλου ερειπιώνα. Αποτελεί το δεύτερο σωζόμενο μνημείο της συγκεκριμένης κατηγορίας στο Νομό Ηλείας, μετά από το θέατρο της αρχαίας Ήλιδας. Με χρηματοδότηση που διέθεσε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας – Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας πραγματοποιήθηκε το έργο «Ανασκαφική έρευνα, τοπογραφική και αρχιτεκτονική αποτύπωση του αρχαίου θεάτρου της Πλατιάνας» και εκπονήθηκαν επιπλέον η στατική μελέτη και η μελέτη αποκατάστασης του αρχαίου θεάτρου.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης και αφού η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας Ερωφίλη-Ίρις Κόλλια, έκανε με την εκτενή εισαγωγική ομιλία της την παρουσίαση του αρχαίου θεάτρου της Πλατιάνας, ο αρχιτέκτων – μηχανικός Θεμιστοκλής Μπιλής, μιλώντας με θέμα «Το αρχαίο θέατρο στην Πλατιάνα. Η διαχείριση ενός λανθάνοντος μνημείου», παρουσάσε τη γενικότερη διαχείριση του θεάτρου και ανέφερε ζητήματα γενικών αρχών και μεθόδου προσέγγισης, αλλά και σκοπιμότητας της αποκατάστασης του συγκεκριμένου θεάτρου, ενώ ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο εμπόδια και δεσμευτικοί παράγοντες που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο μνημείο μπορούν να αποτελέσουν ερεθίσματα για δημιουργία και πρωτότυπες λύσεις που θα προσαρμόζονται στο πλαίσιο των συνθηκών του τόπου.
Την εκδήλωση έκλεισε - με την ομιλία της με θέμα «Το αρχαίο θέατρο στην Πλατιάνα. Το πρόγραμμα ανάδειξης ενός μνημείου ως μέσο προστασίας», - η αρχιτέκτων – μηχανικός Μαρία Μαγνήσαλη η οποία ανέπτυξε τα σημαντικά συμπεράσματα για τη μορφή του αρχαίου θεάτρου και την εξέλιξή του στον χρόνο, όπως αυτά αποδόθηκαν από τη νέα έρευνα στον χώρο, υπογραμμίζοντας ότι η εκπόνηση της μελέτης αποκατάστασης του θεάτρου προβλέπει μια ομάδα εργασιών που θα συμβάλλουν στην κατανόηση της μορφής του με την ανασύνταξη του διαθέσιμου αρχαίου υλικού, δεδομένου ότι η ορθή ανάδειξη αποτελεί βασικό εργαλείο για την ανάσχεση της διαρκούς υποβάθμισης ενός τόσο σημαντικού μνημείου
Ο Σταύρος Μπένος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1947 και είναι τοπογράφος-μηχανικός. Υπηρέτησε το δημόσιο βίο της χώρας ως: Δήμαρχος Καλαμάτας (1979-1990), Βουλευτής (Μεσσηνίας 1990-2004, Β΄ Αθήνας 2004-2007), Υφυπουργός Πολιτισμού στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και Υπουργός Πολιτισμού, Υπουργός Αιγαίου και Υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης στις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στη διαδρομή του στη δημόσια σφαίρα είναι: α) η ανασυγκρότηση της Καλαμάτας μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του Σεπτεμβρίου του 1986 που βραβεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πολεοδόμων (πρότυπη και ανθρωποκεντρική πολεοδομική ανάταξη της Καλαμάτας) και από την Europa Nostra (Διάσωση και ανάδειξη των μνημείων της πόλης), β) η ίδρυση και λειτουργία των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) και γ) η ίδρυση και λειτουργία του σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ του ίδιου ιδρύματος (θέμα διδακτορικής διατριβής: «Ελληνιστική κεραμική από τη Νάξο»).
Διορίστηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία μετά τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό των μονίμων αρχαιολόγων του 1993, στον οποίο κατέλαβε την πρώτη θέση στη σειρά επιτυχίας. Το 1994 τοποθετήθηκε Επιμελήτρια Αρχαιοτήτων στη Δ΄ ΕΠΚΑ Ναυπλίου και το 1998 μετατέθηκε στη ΣΤ΄ ΕΠΚΑ Πατρών. Το 2008 κρίθηκε από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο Προϊσταμένη του Τμήματος Τεκμηρίωσης, Καταγραφής και Δημοσίευσης Αρχαίων στη ΣΤ΄ ΕΠΚΑ Πατρών και τον Δεκέμβριο του 2011 ανέλαβε τη διεύθυνση της παραπάνω Εφορείας (έως τον Οκτώβριο του 2014). Τον Οκτώβριο του 2014, μετά την εφαρμογή του νέου Οργανισμού του ΥΠ.ΠΟ.Α., τοποθετήθηκε ως Διευθύντρια στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κεφαλληνίας, ενώ το Μάιο του 2015 ανέλαβε τη διεύθυνση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας.
Από το 1994 ως σήμερα έχει πραγματοποιήσει πολλές σωστικές ανασκαφές στο Άργος, στη Ναύπακτο, στην Πάτρα και κυρίως στην επαρχία Αιγιαλείας στην Αχαΐα, ενώ από το 2004 έχει αναλάβει τη διενέργεια της συστηματικής ανασκαφής στην αρχαία Κερύνεια, στη Μαμουσιά Αιγιαλείας. Επίσης, είναι μέλος της ελληνικής επιστημονικής ομάδας που πραγματοποίησε ανασκαφική έρευνα στη Σύβαρη στην Κάτω Ιταλία (έτη 2006-2010) και της ερευνητικής ομάδας (συνεργασία ΣΤ΄ ΕΠΚΑ, Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής, Πανεπιστημίου Σαλέρνο και του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών) που πραγματοποιεί επιφανειακή έρευνα στην Ανατολική Αιγιάλεια από το 2002 (τα έτη 2012 έως 2014 ως διευθύντρια της παραπάνω ερευνητικής ομάδας). Από το 2008 έως το 2014 ήταν υπεύθυνη για τις εκτεταμένες ανασκαφές στο πλαίσιο των μεγάλων έργων στην Ανατολική Αιγιάλεια (ΕΡΓΟΣΕ, Ολυμπια Οδός).
Έχει συγγράψει πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, μονογραφία με θέμα «Ελληνιστική κεραμική από τη Νάξο» (2006), βιβλίο σε συνεργασία με το συνάδελφο Α. Βόρδο για τις αρχαίες πόλεις της Αιγιάλειας (2008) και έχει πάρει μέρος με ανακοινώσεις σε διεθνή και τοπικά αρχαιολογικά συνέδρια.
Ο Θεµιστοκλής Μπιλής (γεν. 1967) Αρχιτέκτονας Μηχανικός Ε.Μ.Π. MSc Ε.Μ.Π. και η Μαρία Μαγνήσαλη (1968) Αρχιτέκτονας Μηχανικός Ε.Μ.Π. MSc Ε.Μ.Π. ξεκίνησαν την κοινή επαγγελματική τους πορεία ιδρύοντας αρχιτεκτονικό γραφείο το 1993. Αντιμετωπίζοντας την αρχιτεκτονική ως µια ενιαία στο χρόνο δημιουργική δραστηριότητα προσανατολίστηκαν από νωρίς σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών που περιελάμβανε την μελέτη και την κατασκευή έργων σχετικών τόσο µε τη σύγχρονη όσο και µε την ιστορική αρχιτεκτονική παραγωγή. Και οι δύο είναι υποψήφιοι διδάκτορες στο ΕΜΠ. To 2003 βραβεύτηκαν µε το Α’ Πανευρωπαϊκό βραβείο της Europa Nostra για το υλοποιημένο έργο τους: «Ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου στο Σαγκρί Νάξου». Εργοδότες : Υπουργείο Πολιτισμού, Αρχαιολογική Εταιρεία, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Μουσείο Μπενάκη, Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μητροπόλεις και ιδιώτες.
Η Μαρία Μαγνήσαλη (1968) Αρχιτέκτονας Μηχανικός Ε.Μ.Π. MSc Ε.Μ.Π. και ο Θεμιστοκλής Μπιλής (1967) Αρχιτέκτονας Μηχανικός Ε.Μ.Π. MSc Ε.Μ.Π. ξεκίνησαν την κοινή επαγγελματική τους πορεία ιδρύοντας αρχιτεκτονικό γραφείο το 1993. Αντιμετωπίζοντας την αρχιτεκτονική ως µια ενιαία στο χρόνο δημιουργική δραστηριότητα προσανατολίστηκαν από νωρίς σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών που περιελάμβανε την μελέτη και την κατασκευή έργων σχετικών τόσο µε τη σύγχρονη όσο και µε την ιστορική αρχιτεκτονική παραγωγή. Και οι δύο είναι υποψήφιοι διδάκτορες στο ΕΜΠ. To 2003 βραβεύτηκαν µε το Α’ Πανευρωπαϊκό βραβείο της Europa Nostra για το υλοποιημένο έργο τους: «Ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου στο Σαγκρί Νάξου». Εργοδότες: Υπουργείο Πολιτισμού, Αρχαιολογική Εταιρεία, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Μουσείο Μπενάκη, Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Μητροπόλεις και ιδιώτες.
