Fassin Éric
Αναγνωστοπούλου Σία
Γλώσσα
Ελληνική, Αγγλική
Ημερομηνία
10/05/2018
Διάρκεια
63:27
Εκδήλωση
Κύκλος "Θεωρία στο Μέγαρο: φιλοσοφία, κριτική, ιστορία"
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Birkbeck Institute for the Humanities
Κατηγορία
Πολιτική
Ετικέτες
λαϊκισμός, δεξιά, αριστερά, νεοφιλελευθερισμός, δημοκρατία, Ευρώπη
Ο Éric Fassin [Ερίκ Φασσέν], καθηγητής Κοινωνιολογίας στα Τμήματα Πολιτικής Επιστήμης και Σπουδών Φύλου στο Πανεπιστήμιο Paris 8 Vincennes – Saint-Denis, ήταν προσκεκλημένος του κύκλου διαλέξεων «Θεωρία στο Μέγαρο: φιλοσοφία, κριτική, ιστορία» που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Μegaron Plus σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Επιστημών του Κολεγίου Μπέρκμπεκ (Πανεπιστήμιο Λονδίνου). Ο διαπρεπής κοινωνιολόγος παρουσίασε την ομιλία «Αριστερός και δεξιός λαϊκισμός», την Πέμπτη 10 Μαΐου.
Τη συζήτηση συντονίζει η Σία Αναγνωστοπούλου, καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.
Την επιμέλεια του κύκλου έχει ο Κώστας Δουζίνας, καθηγητής και ιδρυτής του Ινστιτούτου.
«Aριστερός και δεξιός λαϊκισμός»
«Δεν υπάρχει εναλλακτική». Το μότο της Μάργκαρετ Θάτσερ κέρδισε έδαφος, καθώς οι σοσιαλδημοκράτες ακολούθησαν το παράδειγμα των συντηρητικών και ασπάστηκαν τον νεοφιλελευθερισμό. Κατά συνέπεια, η αντίθεση μεταξύ δεξιάς και αριστεράς στην Ευρώπη υποχωρεί, υπονομεύοντας τα θεμέλια της δημοκρατίας. Ο λαϊκισμός προβάλλει συχνά ως αντίδραση σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη λογική. Εξ ου και η απόπειρα εναντίωσης στο κύμα των δεξιόστροφων λαϊκισμών με εκδηλώσεις ενός αριστερόστροφου λαϊκισμού, από τους Podemos έως το La France Insoumise. Στον αντίποδα αυτού, ο Ερίκ Φασσέν ισχυρίζεται, πρώτον, ότι ο λαϊκισμός έχει νεοφιλελεύθερες ρίζες και, δεύτερον, ότι η σύγχυση ή συσκότιση της αντίθεσης μεταξύ δεξιάς και αριστεράς που ενέχει ο λαϊκισμός μόνο ενισχύει την αντιδημοκρατική λογική, η οποία αναδύεται στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη.
Ο Éric Fassin είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris 8 Vincennes – Saint-Denis (τμήμα μελέτης του Φύλου και τμήμα Πολιτικής Επιστήμης) και ερευνητής στο Εργαστήριο μελέτης του Φύλου και της Σεξουαλικότητας – LEGS, CNRS). Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Ως κοινωνιολόγος ασχολείται με τη δημόσια συζήτηση, και εργάζεται κυρίως πάνω στην πολιτικοποίηση των σεξουαλικών και φυλετικών ζητημάτων, τη διαθεματικότητα (intersectionnalité) αλλά και τη δημοκρατία, το λαϊκισμό και τις μειονότητες. Ως δεύτερος συγγραφέας των τεσσάρων τόμων σχετικά με την γαλλική πολιτική μετανάστευσης, που δημοσιεύτηκαν από τον οργανισμό Cette France-là (2009-2012), δημοσίευσε κυρίως τα «Le sexe politique. Genre et sexualité au miroir transatlantique, (εκδ. EHESS, 2009), Démocratie précaire. Chroniques de la déraison d’État (La Découverte, 2012), Gauche : l’avenir d’une désillusion (Textuel, 2014) και το Populisme : le grand ressentiment (Textuel, 2017, μεταφράσεις σε τούρκικα, ισπανικά, γερμανικά, ιταλικά, πορτογαλικά – και προσεχώς αγγλικά). Εν αναμονή προετοιμασίας: Le genre français (La Découverte, 2020).
Η Σία Ανωγνωστοπούλου είναι Καθηγήτρια Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε στην Αθήνα στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, όπου πήρε δύο τίτλους. Ένα DULCO (Πτυχίο) στην Τουρκική γλώσσα και πολιτισμό, από το INALCO (Institut Nationaldes Langues Orientales) και ένα D.E.A. Histoire et civilisations, με τον βαθμό très bien, από την Ecole Pratique, IVèmesection, Paris-I. Εκπόνησε με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) και στη συνέχεια του Ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης», διδακτορική διατριβή στην Ιστορία, την οποία υποστήριξε στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS).
Από το 1995 μέχρι το 2004 εργάστηκε, στις βαθμίδες λέκτορα και επίκουρου, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Τμήμα Τουρκικών Σπουδών). Δίδαξε, ως επισκέπτρια καθηγήτρια, στο New York University (2000), στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (2008-2009) και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS, 2011). Από το 1998 μέχρι το 2000 ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής των ερευνητικών προγραμμάτων Transeuropéennes, με θέμα, Αgiraprèslaguerre. Altérités et construction démocratique dans l’Europe du SudEst. Την περίοδο 2000-2003 ήταν υπεύθυνη της ερευνητικής ομάδας του Υπουργείου Εξωτερικών της Κύπρου για θέματα που αφορούσαν την Τουρκία και την Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Είναι μέλος του ΔΣ των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ), μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού "Τα Ιστορικά", γραμματέας του Centre Pierre Belon / Étudesbyzantinesetnéo-helléniques (EHESS). Είναι μέλος της ευρωπαϊκής επιστημονικής επιτροπής του προγράμματος "Voisinages Fragilesdansle Sud-EstEuropéen”. Το 2004 ήταν επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος «Τα Ελληνοκυπριακά και τα Τουρκοκυπριακά σχολικά εγχειρίδια Ιστορίας», που πραγματοποιήθηκε από ομάδα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων ερευνητών και χρηματοδοτήθηκε από την UNESCO.
Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή συνέδρια και έχει δώσει διαλέξεις σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης, ΗΠΑ και Ασίας. Το συγγραφικό της έργο (βιβλία και άρθρα) επικεντρώνεται σε θέματα που αφορούν τη μετάβαση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στα έθνη-κράτη αλλά και την μετάβαση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε αποικιακές Αυτοκρατορίες και, στη συνέχεια, σε ανεξάρτητα κράτη.
