Τσιντζιλώνη Στεριανή
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
13/10/2018
Διάρκεια
14:30
Εκδήλωση
Οι Τέχνες στο ελληνικό σχολείο: παρόν και μέλλον
Χώρος
Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, Φιλοσοφική Σχολή, αμφιθέατρο AULA
Διοργάνωση
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών – Φιλοσοφική Σχολή - Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Τμήμα Μουσικών Σπουδών – Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
Τμήμα Θεάτρου - Σχολή Καλών Τεχνών - Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
Κατηγορία
Εκπαίδευση, Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
Τέχνες, σχολείο, χορός, χορογραφία
Tο συνέδριο "Οι Τέχνες στο ελληνικό σχολείο: παρόν και μέλλον" πραγματοποιήθηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ με στόχο την καταγραφή και την ανάδειξη μεθοδολογιών, τεχνικών, καινοτόμων πρακτικών και προσεγγίσεων στη διδακτική και τις εφαρμογές των τεχνών στη σχολική κοινότητα.
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου μελετήθηκε η θέση του θεάτρου, του κινηματογράφου, του χορού, της μουσικής και των εικαστικών στη σχολική πραγματικότητα. Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων και ειδικοί θεατρολόγοι, μουσικολόγοι και εικαστικοί συνομίλησαν για τη σημασία των τεχνών γνωστοποιώντας πρωτοβουλίες, νέες κατευθύνσεις και καινοτόμες πρακτικές στη διδακτική των τεχνών, ερευνώντας δυνατότητες συνεργασίας των διδασκόντων στα μαθήματα των τεχνών, μαθαίνοντας για τις εξωδιδακτικές δράσεις της σχολικής κοινότητας και συζητώντας τις προοπτικές για τη θέση των τεχνών στο σχολείο του μέλλοντος.
Η ομιλία "Ασκήσεις φαντασιακού: χορός, χορογραφία και ελληνική εκπαίδευση" πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συνεδρίας "Ο χορός στο ελληνικό σχολείο".
Η παρουσίαση αυτή εκκινεί από την άποψη ότι ο χορός είναι «σωματική θεωρία της γνώσης» (Klein) που μπορεί να καλλιεργήσει, προωθήσει και αναπτύξει μια προσέγγιση του ανθρώπου που προσανατολίζεται στην πράξη/δράση. Μια τέτοια προσέγγιση όμως δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η εισήγηση αντί να καταδείξει τις δυσκολίες και ελλείψεις, προτείνει έναν προβληματισμό πάνω σε ένα φαντασιακό (imaginary) μοντέλο σχολείου ως μια άσκηση οραματισμού του μέλλοντος. Το μοντέλο προσλαμβάνει την εκπαιδευτική διαδικασία και το περιεχόμενο αυτής ως εκφάνσεις μιας διευρυμένης έννοιας της χορογραφίας: «Χορογραφία δεν είναι η τέχνη της κατασκευής χορών (ένα καθοδηγούμενο σύνολο εργαλείων), αλλά ένα γενικό σύνολο ικανοτήτων που μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε είδους παραγωγή, ανάλυση ή οργάνωση. Η χορογραφία είναι μια δομική προσέγγιση στον κόσμο και ο χορός είναι ο τρόπος να γνωρίσει κανείς αυτόν τον κόσμο μέσα στον οποίο διακυβεύεται» (Spångberg 2013). Τι είδους γνώση μπορεί να προσφέρει ένα τέτοιο μοντέλο μέσα από την αστάθεια αλλά και τις δυνατότητες που αναδεικνύει; Ποιά μπορεί να είναι η σχέση του μαθητή, του δασκάλου και της διαδικασίας της διδασκαλίας μέσα από ένα τέτοιο πρίσμα; Πώς μπορούμε να οραματιστούμε τη συμβολή του καλλιτέχνη του χορού και του χορευτικού έργου;
Η Στεριανή Τσιντζιλώνη είναι Καλλιτεχνική Σύμβουλος για το Χορό στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου, ερευνήτρια και θεωρητικός του χορού. Απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Χορού και του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης, είναι κάτοχος ΜΑ σε Σπουδές Χορού από το Πανεπιστήμιο του Surrey, με υποτροφία του Ιδρύματος Αλ. Ωνάσης και Διδάκτωρ Θεωρίας Χορού από το Πανεπιστήμιο του Roehampton. Διδάσκει σε επαγγελματικές σχολές και σε πανεπιστημιακά τμήματα ως επισκέπτρια καθηγήτρια και συνεργάζεται ως επιστημονική συνεργάτις και επιμελήτρια με ευρωπαϊκά δίκτυα, ελληνικούς και ευρωπαϊκούς οργανισμούς και καλλιτέχνες. Υπήρξε επιστημονική συνεργάτις φορέων όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, το Κέντρο Μελέτης Χορού Ι. Ντάνκαν (εκπαιδευτικό πρόγραμμα Σκυτάλη για το χορό στην Α΄βαθμια εκπαίδευση - Ομάδα Creon), αλλά και μέλος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Χορού του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου & Χορού, συνιδρύτρια και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του διαδικτυακού Manifesto Lexicon του οργανισμού Performance Studies International, και μέλος του τομέα Χορού του Προγράμματος Μελίνα για την εισαγωγή των καλλιτεχνικών μαθημάτων στην Α’ εκπαίδευση (Πιλοτικό πρόγραμμα του ΥΠΕΠΘ 1995-2005). Επίσης, έχει συνεργαστεί με φορείς όπως η Ε.Λ.Σ. και ευρωπαϊκά δίκτυα όπως το European Dancehouse Network. Η έρευνα που διεξήγαγε με την Dr Stacey Prickett (Univeristy of Roehampton) για το Φεστιβάλ Αθηνών στον Ψυχρό Πόλεμο (Dancing National Ideologies: Athens Festival in the Cold War) υποστηρίχθηκε οικονομικά από το British Academy. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά.
