Ακριβοπούλου Ελευθερία
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
20/11/2017
Διάρκεια
36:58
Εκδήλωση
Διαλέξεις του Συλλόγου Φίλων του Ιστορικού Αρχείου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας 2017-2018
Χώρος
Καναδικό Ινστιτούτο
Διοργάνωση
Σύλλογος Φίλων του Ιστορικού Αρχείου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας
Κατηγορία
Αρχαιολογία
Ετικέτες
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μακεδονία, μακεδονικές αρχαιότητες, Σύμμαχοι, Αντάντ, Λούβρο, Βρετανικό Μουσείο
Η έκρηξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου και η απόβαση του τεράστιου πολυεθνικού στρατού της Αντάντ στη Θεσσαλονίκη έδωσαν σημαντική ώθηση στην οικονομική, εμπορική και καλλιτεχνική ζωή της πόλης, ενώ μια σειρά έργων υποδομής των συμμάχων άλλαξε ριζικά τη φυσιογνωμία της περιοχής.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η αρχαιολογική διερεύνηση της Μακεδονίας, καθώς στο δυναμικό της αγγλογαλλικής στρατιάς περιλαμβάνονταν εμβληματικές μορφές της ευρωπαϊκής αρχαιολογίας, που με αφορμή στρατιωτικά και οχυρωματικά έργα, πραγματοποίησαν χαρτογραφήσεις, εκτεταμένη έρευνα πεδίου, ανασκαφές και δημοσιεύσεις.
Στη Μακεδονία του Μεγάλου Πολέμου οι επίδοξοι διαχειριστές του αρχαίου παρελθόντος, σύμμαχοι και Έλληνες, κονταροχτυπήθηκαν μεταξύ τους, διεκδικώντας ουσιαστικά την κυριαρχία και την επίδειξη ισχύος σε όλα τα επίπεδα. Αποκορύφωμα των διενέξεων υπήρξε η μεταφορά με τη λήξη του πολέμου, το 1919, μεγάλου αριθμού μακεδονικών αρχαιοτήτων στο Μουσείο του Λούβρου και στο Βρετανικό Μουσείο, όπου βρίσκονται μέχρι και σήμερα. Ειδικά η τελευταία περίπτωση έχει πυροδοτήσει κατά καιρούς ποικίλες αντικρουόμενες ερμηνείες στην επιστημονική κοινότητα. Μεταφέρθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο κατόπιν δωρεάς της ελληνικής κυβέρνησης; Ή φυγαδεύτηκαν, κατά κάποιον τρόπο ως προϊόντα κλοπής, όπως αφήνουν να εννοηθεί ή ρητά καταγγέλλουν άλλες φωνές;
Μια σειρά αδημοσίευτων αρχειακών τεκμηρίων από το αρχείο της ΔΕΑΜ και του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης αναδεικνύουν άγνωστες πτυχές της ελληνικής αρχαιολογίας, τους στόχους της στον δεδομένο χωροχρόνο, καθώς και τους δεσμούς της με το εθνικό αφήγημα και την ευρωπαϊκή αρχαιολογία.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στο Τμήμα Αρχαιολογίας & Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών και σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο ίδιο πανεπιστήμιο με ειδίκευση στη μουσειολογία.
Από το 1996 έως και το 2001 εργάστηκε ως συμβασιούχος αρχαιολόγος σε συστηματικές και σωστικές ανασκαφές στη Θράκη, τις Κυκλάδες, τη Θεσπρωτία και την Κέρκυρα.
Από το 2002 έως το 2004 εργάστηκε στην Ομάδα Συμβούλου Διοίκησης Έργων των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων και του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Πολιτισμός», καθώς και στο Τμήμα Εκθέσεων & Μουσειολογικής Έρευνας της Διεύθυνσης Μουσείων του ΥΠΠΟ.
Από το 2004 έως το 2006 εργάστηκε ως επιμελήτρια στο Μουσείο της πόλεως των Αθηνών Βούρου-Ευταξία, καθώς και στη Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς στο έργο της επανέκθεσης του Μουσείου Μικρασιατικού Ελληνισμού, το οποίο διακρίθηκε από το ελληνικό Τμήμα του ICOM ως το τιμώμενο μουσείο για το έτος 2011.
Το 2006 κατατάχθηκε σε θέση Ι.Δ.Α.Χ. στο Τμήμα Εκθέσεων του Βυζαντινού & Χριστιανικού Μουσείου. Από το 2010 εργάζεται στο Τμήμα Εκθέσεων του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Τμήμα Συλλογών Κεραμικής, Τοιχογραφιών και Ψηφιδωτών.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη μουσειολογία, την ιστορία της αρχαιολογικής έρευνας και την αρχειακή πρακτική.
Έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα και λήμματα σε καταλόγους εκθέσεων.
