Γιαμαρέλος Στέλιος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
15/04/2011
Διάρκεια
19:15
Εκδήλωση
Symposium: Urban Digital Narratives
Χώρος
Ε.Ι.Ε. Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Διοργάνωση
Dr. Eva Kekou
British Council
Athens Information Technology
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Martin Rieser
Κατηγορία
Πληροφορική, Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
urban digital narratives, ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, ψηφιακή επικοινωνία
Η εισήγηση αγκυρώνεται και συνάμα οργανώνεται γύρω από καθεμιά από τις τρεις λέξεις του τίτλου του συμποσίου («Urban Digital Narratives»). Περνά έτσι από την επικράτεια της αφήγησης, σε αυτήν του ψηφιακού, προκειμένου να καταλήξει σε μία πόλη που την λένε Αθήνα 2.0.
Οι εξελίξεις των τελευταίων χρόνων καθιστούν σαφές ότι πλέον λειτουργούμε εντός του ψηφιακού παραδείγματος και τείνουμε να εγείρουμε ερωτήματα που είναι «εσωτερικά» σε αυτό – έχοντας αφήσει τα άλλα «εξωτερικά» ερωτήματα του παρελθόντος πίσω μας, προς το παρόν. Η «έκρηξη» του Facebook, καθώς και αυτή των υπόλοιπων ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης που συνόδευσε την μετάβαση στο Web 2.0, έδωσε μία εντελώς διαφορετική τροπή στα πράγματα, με κυρίαρχο μοτίβο την εξαιρετική ισχυροποίηση της ψηφιακής σύνδεσης με το πραγματικό. Στις μέρες μας μία πόλη ή ένα Urban 2.0 μάλλον δεν είναι εκείνο στο οποίο στοχεύουμε, όπως όταν πρωτοεμφανίστηκε το Web 2.0, αλλά αυτό στο οποίο ήδη ζούμε. Από την στιγμή που η ψηφιακή διασυνδεσιμότητα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινής μας πραγματικότητας, η Αθήνα 2.0 είναι ήδη εδώ.
Δεν μιλάμε λοιπόν για μια πόλη που ανήκει στην επικράτεια των ψηφιακών μορφών τέχνης και της αισθητικής στάσης που αυτές ενδέχεται να επιβάλλουν να υιοθετήσουμε και να την προσεγγίσουμε σαν μια σκοπιμότητα δίχως σκοπό. Η Αθήνα 2.0 είναι η πόλη μιας καθημερινής τέχνης, της τέχνης του βίου, και η στάση που ταιριάζει περισσότερο να υιοθετήσουμε απέναντί της είναι ακριβώς αυτή που εμπίπτει στην επικράτεια του πράττειν. Η δυσκολία με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι θέτοντας το «εσωτερικό» ερώτημα είναι ότι προσπαθούμε να κατανοήσουμε μία κατάσταση ενόσω βρισκόμαστε οι ίδιοι εν πλω, κλυδωνιζόμενοι πάνω στο δικό της κατάστρωμα. Είναι όμως, κατά τη γνώμη μου, η πιο πρόσφορη οδός για να την κατανοήσουμε, να συνειδητοποιήσουμε τον προορισμό της και να επινοήσουμε τρόπους να μεταβάλλουμε την ρότα της.
Ο Στέλιος Γιαμαρέλος (γεν. 1982) είναι Διπλωματούχος της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ (2007), MΔΕ «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» (ΕΜΠ, 2009) και Πτυχιούχος του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης ΕΚΠΑ (2012), ΜΔΕ «Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας» (ΕΚΠΑ, 2013). Οι μεταπτυχιακές του σπουδές στην ιστορία, την φιλοσοφία και την αισθητική υποστηρίχθηκαν με υποτροφίες των Ιδρυμάτων Κρατικών Υποτροφιών, Α. Σ. Ωνάση και Π. & Ε. Μιχελή. Κατά τη διάρκειά τους, παρείχε επικουρικό διδακτικό έργο σε μαθήματα ιστορίας και θεωρίας της αρχιτεκτονικής στην Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ (2008-2009), ενώ ήταν επίσης βασικό μέλος της ερευνητικής ομάδας του προγράμματος ΕΜΠ/ΥΠΕΚΑ «Μεταλλασσόμενοι χαρακτήρες και πολιτικές στα κέντρα πόλης Αθήνας και Πειραιά» (2010-2012). Σε συνεργασία με τις Α. Καρανδεινού και Χ. Αχτύπη επιμελήθηκε την ελληνική συμμετοχή στην 11η Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας και τον συνοδευτικό κατάλογο, ATHENS by SOUND (Αθήνα: futura 2008). H διδακτορική του διατριβή στην Ιστορία και Θεωρία της Αρχιτεκτονικής στην Bartlett School of Architecture, UCL, εκπονήθηκε με υποτροφία του ΙΚΥ (Πρόγραμμα «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και ΕΣΠΑ, 2007-2013). Διδάσκει μαθήματα ιστορίας και θεωρίας της αρχιτεκτονικής στην ίδια σχολή, στο University of East London και στο Τμήμα Ιστορίας της Τέχνης του UCL. Οι πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του περιλαμβάνουν το βιβλίο "Αχαρτογράφητα ρεύματα", που συνέγραψε σε συνεργασία με τον Τάσο Μπίρη (Αθήνα: Μελάνι 2014), καθώς και ερευνητικές εργασίες στο Journal of Architectural Education (2015) και στο Architectural Histories του European Αrchitectural Ηistory Νetwork.