Γιακωβάκη Νάσια
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
14/11/2016
Διάρκεια
00:40:48
Εκδήλωση
Η Αθήνα αποκαλύπτει το οθωμανικό και οθωνικό της παρελθόν (σειρά ομιλιών)
Χώρος
Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών
Διοργάνωση
Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη
Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών - Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία
Κατηγορία
Ιστορία
Ετικέτες
Αθήνα, 18ος αιώνας, αρχαια Αθήνα, οθωμανική κυριαρχία, οθωνική Αθήνα
Με έναν κύκλο ομιλιών και θεματικές ξεναγήσεις στο κέντρο της Αθήνας εγκαινιάζεται φέτος η συνεργασία του Ιδρύματος Λασκαρίδη με το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία. Σημαντικοί επιστήμονες μιλούν στο ευρύ κοινό για τα νεότερα δεδομένα της σύγχρονης έρευνας σχετικά με την Αθήνα στα τελευταία χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας και κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα (18ος-19ος αιώνας).
Αφορμή για αυτήν την «αποκάλυψη» της Αθήνας αποτελεί ο ιστότοπος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη Travelogues-Με το βλέμμα των περιηγητών, όπου προβάλλεται για πρώτη φορά, τεκμηριωμένα από ομάδα επιστημόνων, το σύνολο σχεδόν του εικονογραφικού υλικού που περιέχεται στις εκδόσεις των περιηγητών από τον 15ο έως και τον 19ο αιώνα. Το υλικό, κατηγοριοποιημένο και ταξινομημένο, εμπλουτίζεται συνεχώς και είναι προσβάσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Η τέταρτη διάλεξη του κύκλου, με τίτλο «Αθήνα, τέλη 18ου αιώνα: η διπλή ταυτότητα» και ομιλήτρια την ιστορικό και επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Νάσια Γιακωβάκη, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.
Αθήνα, τέλη 18ου αιώνα: η διπλή ταυτότητα
Η έννοια της διπλής ταυτότητας επιδιώκει να αποτυπώσει έναν νέο δυναμισμό με τον οποίο συνδέεται η πόλη ακριβώς κατά τον 18ο αιώνα. Η μία ταυτότητα, η βασική, υλική ταυτότητα της πόλης είναι προφανώς η οθωμανική. Αλλά ο προσδιορισμός αυτός, όπως θα ήθελα να προτείνω, δεν αρκεί για την Αθήνα στα τέλη του 18ου αιώνα, δεν αρκεί προκειμένου να συλλάβουμε τη μοντέρνα, τη νεωτερική τροχιά, που ήδη από τότε, είχε τεθεί σε κίνηση ώστε να καταστήσει την Αθήνα αναγνωρίσιμη ως αρχαία πόλη που επιβιώνει, δηλαδή αυτό που έκτοτε εκπροσωπεί, όχι απλώς μια εθνική πρωτεύουσα, αλλά μια πόλη παγκόσμιο σύμβολο. Αυτό είναι και το θέμα που θα αναπτύξω. Πώς η οθωμανική Αθήνα ήδη μέσα στον 18ο αιώνα αποκτά μία νέα ταυτότητα, που δεν είναι λάθος να την ονομάσουμε ευρωπαϊκή.
Σπούδασε στις Φιλοσοφικές Σχολές της Αθήνας και των Ιωαννίνων και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Essex και στο Α.Π.Θ., όπου και υποστήριξε τη διατριβή της στην Νεότερη Ιστορία το 2001, με βαθμό άριστα.
Έχει εργαστεί ως φιλόλογος-ιστορικός στη Μέση Εκπαίδευση (1987-1991, 1994-2001) στην Εύβοια και στην Αθήνα, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (1991-1994) στην Κεντρική Υπηρεσία στην Αθήνα σε θέση αρχειονόμου με αντικείμενο ευθύνης τα δημοτικά αρχεία και ως συνεργαζόμενη ερευνήτρια στο Κέντρο Ερεύνης Μεσαιωνικού Νέου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών (2002-2004).
Από το 2001 και έως το 2009 δίδαξε με ανάθεση διδασκαλίας στο Τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μαθήματα κορμού και ειδικά σεμινάρια στο αντικείμενο νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία, όπως και για τρία εξάμηνα στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Το 2009 εκλέχτηκε επίκουρη καθηγήτρια στη Νεότερη και Σύγχρονη Πολιτική και Κοινωνική Ιστορία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και διορίστηκε το 2011. Από το εαρινό εξάμηνο του 2010 έως και σήμερα διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος (Master’s) Southeast European Studies το αντικείμενο «Modern and Contemporary History of South Eastern Europe», και από το 2011 τα μαθήματα κορμού στο αντικείμενο νεότερη και σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, όπως και σεμινάρια ελληνικής και ευρωπαϊκής κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας στο Π.Μ.Σ. «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία».
Τα ερευνητικά της ενδιαφέρονται εστιάζονται στην ιστορική διαμόρφωση της ευρωπαϊκής αυτοσυνειδησίας και στην πρόσληψη της ελληνικής αρχαιότητας στους νεότερους χρόνους, όπως και στη μελέτη της δημόσιας σφαίρας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Συμμετέχει σταθερά σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συνεργάζεται σε ερευνητικά προγράμματα (τρέχον: «Ιστορία της ελληνικής καινοτομίας, ΙΤΕ/ Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, Ρέθυμνο) και μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους στα ελληνικά, στα γαλλικά και στα αγγλικά. Το βιβλίο της "Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Μια καμπή στην ευρωπαϊκή αυτοσυνείδηση, 17ος-18ος αιώνας" εκδόθηκε από τις εκδόσεις της Εστίας το 2006 και μεταφράστηκε στα κινεζικά: Γκουαντζού [Καντώνα] 2012.
Έχει γράψει άρθρα μεταξύ των οποίων:
- "Η Ευρώπη ανακαλύπτει την Αθήνα. Ένα πρόβλημα", Τα Ιστορικά 42 (2005), 228-240
- "Μεσαιωνική και Νεότερη Ιστορία: μια νέα συνείδηση για την πόλη της Αθήνας στα τέλη του 19ου αιώνα"
