Tahinci Anna
Γλώσσα
Γαλλική, Ελληνική
Ημερομηνία
20/01/2012
Διάρκεια
29:39
Εκδήλωση
Παρίσι-Αθήνα. Το διπλό ταξίδι. 1919-1939
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη, Γαλλικό Ινστιτούτο
Διοργάνωση
Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών
Μουσείο Μπενάκη
École Française d’Athènes
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
εικαστικές τέχνες, ιστορία της τέχνης, κριτική της τέχνης, εποχή του μεσοπολέμου
Η εισήγηση ερευνά τις σύνθετες σχέσεις και τους συσχετισμούς ανάμεσα στο Γάλλο γλύπτη Αντουάν Μπουρντέλ (1861-1929) και τον κύκλο των Ελλήνων μαθητών του στο Παρίσι. Το Παρίσι υπήρξε καλλιτεχνικό κέντρο όχι μόνο λόγω καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά κυρίως λόγω διδασκαλίας της τέχνης. Παρότι ο Μπουρντέλ δεν ταξίδεψε ποτέ στην Ελλάδα, η Ελλάδα ταξίδεψε πολλές φορές προς εκείνον και παρέμεινε στην καρδιά των αναζητήσεών του και της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Ανάμεσα στο 1909 και τη χρονιά που απεβίωσε το 1929 ο Μπουρντέλ δίδαξε στην Ακαδημία της Γκράντ Σωμιέρ (Académie de la Grande Chaumière) σε ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον. Η εβδομαδιαία του διδασκαλία στην Ακαδημία της Γκράντ Σωμιέρ περιελάμβανε την κριτική των έργων των μαθητών και διαλέξεις που ετοίμαζε και τις οποίες κατέγραφε ένας βοηθός του. Η αντιακαδημαϊκή μέθοδος διδασκαλίας της γλυπτικής, της τέχνης και της ζωής περιελάμβανε επισκέψεις σε μουσεία και μνημεία με τους μαθητές του, τους οποίους ενθάρρυνε και βοηθούσε να εκθέσουν στα παρισινά Σαλόν. Ο Μπουρντέλ είχε ως μαθητές 4 έλληνες γλύπτες : τον Θανάση Απάρτη (1899-1972), τον πρώτο Έλληνα μαθητή του, τον οποίο αποκαλούσε τον «Φειδία» του, τον Κωστή Παπαχριστόπουλο (1906-2004), τον Γεώργιο Καστριώτη (1899-1969) και τη Μπέλλα Ραφτοπούλου (1902-1992), στους οποίους οφείλουμε να προσθέσουμε μία πέμπτη μαθήτρια, την Κλεοπάτρα Σεβαστού-Μπουρντέλ, που υπήρξε ταλαντούχος γλύπτρια και δεύτερη σύζυγός του, την οποία ο ίδιος αποκαλούσε «η Αθηναία», κι η οποία επηρέασε τις σχέσεις του Μπουρντέλ με την Ελλάδα και τους Έλληνες και συνετέλεσε στα φιλελληνικά του συναισθήματα και στη δημιουργία του σημερινού μουσείου Μπουρντέλ.
Η Άννα Ταχιντζή είναι Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης, καθηγήτρια, κριτικός τέχνης κι επιμελήτρια εκθέσεων. Σπούδασε Ιστορία κι Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιστορία της Τέχνης και Συγκριτική Φιλολογία στη Σορβόννη (εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Paris I, Panthéon-Sorbonne, με θέμα τους Συλλέκτες γλυπτών του Ροντέν) και Μουσειολογία στη Σχολή του Λούβρου (Ecole du Louvre). Το 2004 συνδιοργάνωσε την έκθεση γλυπτικής «Έξι Κορυφαίοι Γλύπτες Συνομιλούν με τον Άνθρωπο» για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα στην Αθήνα και το 2011 επιμελήθηκε την έκθεση με θέμα τη σχέση του Ροντέν με την Αμερική στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Εργάστηκε στο Musée Rodin, στο Musée d’Orsay, στο Λούβρο και στα Πανεπιστημιακά Μουσεία του Χάρβαρντ (Harvard Art Museum), δίδαξε στο Boston University Paris, στο University of Minnesota, στο Macalester College, στο College of Visual Arts κι από το 2010 διδάσκει Ιστορίας της Τέχνης στο Minneapolis College of Art and Design στη Μιννεσότα, ΗΠΑ.
