Βασίλης Βασιλικός «Είμαι αυτό που με κάνουν οι ειδήσεις των εφημερίδων»

Ο Βασίλης Βασιλικός (1939-2023) γεννήθηκε στη Θάσο και μεγάλωσε στην Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από τη νομική σχολή του ΑΠΘ και στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα προκειμένου να εργαστεί ως δημοσιογράφος. Μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1967 αυτοεξορίστηκε και για τα επόμενα επτά χρόνια έζησε στην Ιταλία, τη Γαλλία και τις ΗΠΑ (Νέα Υόρκη). Σπούδασε σκηνοθεσία τηλεόρασης στο School of Radio and Television στη Νέα Υόρκη και στο Πανεπιστήμιο Yale. Το 1981 διορίστηκε αναπληρωτής γενικός διευθυντής της κρατικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, θέση από την οποία παραιτήθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα. Διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδας στην ΟΥΝΕΣΚΟ από το 1996 έως το 2004. Εργάσθηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής σεναρίων, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Υπήρξε, επίσης, ερασιτέχνης ηθοποιός.

Ο Βασίλης Βασιλικός ήταν ένας ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας και έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Είχε δημοσιεύσει περισσότερα από 120 βιβλία, μεταξύ των οποίων νουβέλλες, διηγήματα, θεατρικά και ποίηση. Τα περισσότερα γνωστά είναι τα: Ο Μονάρχης, Υπάρχουν όνειρα, Οι φωτογραφίες, Το πηγάδι. Το αγγέλιασμα. Το φύλλο, Ο ιατροδικαστής, Το ψαροντούφεκο και Γλαύκος Θρασάκης. Το γνωστότερο έργο του είναι το πολιτικό μυθιστόρημα “Ζ”, το οποίο έχει μεταφραστεί σε 32 γλώσσες και μεταφερθεί στον κινηματογράφο από τον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά.

Ο Κώστας Θ. Καλφόπουλος γεννήθηκε το 1956 στον Πειραιά. Σπούδασε κοινωνιολογία, πολιτικές επιστήμες και ιστορία των μέσων και νεότερων χρόνων στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.

Από το 1996 ασχολείται με τη δημοσιογραφία. Είναι ανταποκριτής για τα αθλητικά θέματα στη Neue Zürcher Zeitung και συνεργάτης της εφημερίδας «Καθημερινή» στα πολιτιστικά θέματα. Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Αποφοίτων της ΓΣΑ το διάστημα 2004-2006. Το ίδιο διάστημα εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Δικαιοσύνης και αργότερα στο Υπουργείο Επικρατείας. Από το 2015 έχει την ευθύνη των Ιστορικών Εκδόσεων του Συλλόγου.

Είναι μέλος της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (ΕΑΞΤ) και της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ).

Έργα του: "Στην εποχή της περιπλάνησης" (2000), "Tilt ! Δοκίμιο για το φλίππερ" (2005), "far from veif. 30 χρόνια από το "γερμανικό φθινόπωρο"" (2007), "Καφέ Λούκατς. Budapest Noir" (2008), "Ένα παράξενο καλοκαίρι" (2011) κ.ά..

Ο Θανάσης Αγάθος γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και υποστήριξε διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ, όπου σήμερα υπηρετεί ως Επίκουρος Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, σε ζητήματα πρόσληψης, στη σχέση της λογοτεχνίας με τον κινηματογράφο και το θέατρο. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Γρηγόριο Ξενόπουλο και τον Βασίλη Βασιλικό και, επίσης, έχει δημοσιεύσει μελέτες για το έργο των Εμμανουήλ Ροΐδη, Αλέξανδρου Ρίζου-Ραγκαβή, Σπυρίδωνος Ζαμπέλιου, Κωστή Παλαμά, Κωνσταντίνου Θεοτόκη, Στράτη Μυριβήλη, Γιώργου Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Ηλία Βενέζη, Άγγελου Τερζάκη κ.ά. Βιβλία: Από το «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» στο “Zorba the Greek” (2007, Αιγόκερως), Επιστολές του Νίκου Καζαντζάκη προς την οικογένεια Αγγελάκη (2013, Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη), Η εποχή του μυθιστορήματος. Αναγνώσεις της πεζογραφίας της γενιάς του ’30 (2014, Εκδόσεις Γκοβόστη), Η κινηματογραφική όψη του Γρηγορίου Ξενόπουλου (2016, Εκδόσεις Γκοβόστη).

Ο Αριστοτέλης Σαΐνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1969. Σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Από το 1998 είναι μόνιμα εγκαταστημένος στους Αγίους Αναργύρους. Είναι παντρεμένος µε την Ευανθία Παπάρα και έχει µία κόρη. Αρχικά εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση και αργότερα δραστηριοποιήθηκε στο χώρο των εκδόσεων. Από το 2000 εργάζεται στο βιβλιοπωλείο Επίκεντρον ενώ παράλληλα συνεργάζεται εκδόσεων µε διάφορους εκδοτικούς οίκους.

Άρθρα του και μελέτες για τη νεοελληνική λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Συμμετείχε στο αφιερωματικό τοµίδιο: 25 χρόνια µετά: Γιάννης Πάνου… από το στόµα της παλιάς Remington… (Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2006) και συνεργάστηκε στην έκδοση του συλλογικού τόμου Νάρκισσος και Ιανός, Η νεωτερική πεζογραφία στην Ελλάδα (Εκδόσεις Μεσόγειος, Αθήνα 2007). Από τις αρχές του 2007, συνεργάζεται µε τον Βασίλη Βασιλικό, οργανώνοντας και ταξινομώντας τμήματα του προσωπικού «αρχείου» του συγγραφέα.

Στην πολιτική συμμετείχε από τα μαθητικά και φοιτητικά του χρόνια ενταγμένος σε οργανώσεις του αριστερού χώρου. Συμμετέχει στην «Απόδραση» Αγίων Αναργύρων από την ίδρυσή της.

Η Πέμη Ζούνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 1979 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, το 1977 παρακολούθησε την ύλη του δεύτερου έτους του τμήματος Lettres Modernes στο Πανεπιστήμιο Ναντέρ στο Παρίσι, ενώ επίσης έκανε μαθήματα πιάνου, φλογέρας και θεωρίας της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Κατά τη χρονική περίοδο 1971-1978, έκανε μαθήματα χορού, κλασικού και μοντέρνου, ενώ το 1982 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, συμμετέχοντας και σε θεατρικές παραγωγές του.

Γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Το 1981 εξέδωσε τη μετάφραση του βιβλίου του Ταχάρ Μπεν Ζελούν «Μόχα ο τρελός, Μόχα ο σοφός» (εκδ. Εξάντας).

Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στη σειρά της ΕΡΤ "Γιάννης και Μαρία" του Πάνου Γλυκοφρύδη, με πρωταγωνιστές στους ομώνυμους ρόλους την ίδια και τον Ηλία Γιαννίτσο.

Το 1985, κέρδισε το βραβείο α' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία "Μια τόσο μακρινή απουσία", μαζί με τη Θέμιδα Μπαζάκα για την ερμηνεία της στα "Πέτρινα Χρόνια και τo 2004 βραβεύτηκε με το έπαθλο "Μαρίκα Κοτοπούλη".

Συνεργάστηκε για μια πενταετία στο θέατρο με τον Γρηγόρη Βαλτινό. Η πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα ήταν με το έργο "Το τέλος του καλοκαιριού" του Γιώργου Ηλιόπουλου. Έχει επίσης ασχοληθεί και με το τραγούδι, ενώ έχει δανείσει τη φωνή της σε πολλές παραγωγές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπως για τις δυο ταινίες του Θεόδωρου Αγγελόπουλου "Αιωνιότητα και μια μέρα" και "Το βλέμμα του Οδυσσέα".

Διετέλεσε δημοτική σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων με τον συνδυασμό "Όμορφη Πόλη" το 2002 και με τον συνδυασμό "Η Αθήνα αλλάζει" το 2006, ενώ το 2009 εξελέγη βουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ.