Hertzberger Herman
Γλώσσα
Αγγλική, με ελληνικούς υποτίτλους
Ημερομηνία
17/12/2016
Διάρκεια
11:43
Εκδήλωση
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 66 – Αtelier 66. Δημήτρης και Σουζάνα Αντωνακάκη
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Περαιώς)
Διοργάνωση
Περιοδικό "ek - Ελληνικές Κατασκευές"
Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
Εργαστήριο 66, Atelier 66, Δημήτρης Αντωνακάκης, Σουζάνα Αντωνακάκη
Το αρχιτεκτονικό περιοδικό ek σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής οργάνωσαν το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη οδού Πειραιώς, Επιστημονική Ημερίδα αφιερωμένη στο έργο του Δημήτρη και της Σουζάνας Αντωνακάκη.
Αντικείμενο της Ημερίδας είναι η συνολική προσέγγιση της δημιουργικής παρουσίας των δύο αρχιτεκτόνων –αρχιτεκτονικής και εκπαιδευτικής– και η διερεύνηση του έργου του Εργαστηρίου 66 ή Atelier 66, του αρχιτεκτονικού γραφείου που ίδρυσαν πριν 51 χρόνια και της συνέχειάς του ως Α66, η αναζήτηση του αποτυπώματος του έργου των ίδιων, αλλά και των κατά καιρούς μελών και συνεργατών του γραφείου, στην ελληνική αρχιτεκτονική των τελευταίων πενήντα χρόνων, καθώς και ο εντοπισμός των ευρωπαϊκών του συσχετίσεων.
Από τους λίγους Έλληνες αρχιτέκτονες που το έργο τους έχει περάσει εδώ και πολλά χρόνια στη διεθνή βιβλιογραφία, ο Δημήτρης και η Σουζάνα Αντωνακάκη έχουν τιμηθεί με πολλές διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχουν εκπροσωπήσει τη χώρα σε διεθνείς εκθέσεις, έχουν διδάξει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουν παρουσιάσει τη δουλειά τους σε διαλέξεις, σεμινάρια και τηλεοπτικές παραγωγές.
Οι εργασίες της Ημερίδας πραγματοποιήθηκαν σε δύο συνεδρίες (πρωινή και απογευματινή).
Περιλαμβάνονται τέσσερις ενότητες, που έχουν ως αντικείμενο:
1. Το Εργαστήριο 66 αυτοβιογραφείται
2. Δημήτρης και Σουζάνα Αντωνακάκη / Η διδασκαλία, ο λόγος, οι δράσεις
3. Εργαστήριο 66 – Atelier 66 / Το έργο Ι / Εστιάσεις
4. Εργαστήριο 66 – Atelier 66 / Το έργο ΙΙ / Θεωρητικές προσεγγίσεις
Παρουσιάστηκαν συνολικά 22 εισηγήσεις, ενώ προβλήθηκαν βιντεοσκοπημένες παρεμβάσεις από έγκριτους Ιστορικούς της αρχιτεκτονικής του εξωτερικού.
Ο κατάλογος των ομιλητών περιλαμβάνει, με αλφαβητική σειρά τους:
Δ. Αναστασιάδη και Γ. Κοκολάκη, αρχιτέκτονες, Τηλέμαχο Ανδριανόπουλο (ΕΜΠ), Στέλιο Γιαμαρέλο (Βartlett School of Architecture UCL), Νίκο Καλογήρου (ΑΠΘ), Ηλία Κωνσταντόπουλο (Παν. Πατρών), Μανώλη Οικονόμου (αρχισυντάκτη GreekArchitects.gr), Παναγιώτη Πάγκαλο (ΑΣΚΤ), Βαγγέλη Παπανδρέου και Κατερίνα Τσακμάκη, αρχιτέκτονες, Νίκο Πατσαβό (Παν. Ιωαννίνων), Βασιλική Πετρίδου (Παν. Πατρών), Νικόλα-Ίωνα Τερζόγλου (ΕΜΠ), Παναγιώτη Τουρνικιώτη (ΕΜΠ), Σοφία Τσιράκη (ΕΜΠ), Δημήτρη Φατούρο (ομ. Καθ. ΑΠΘ), Δημήτρη Φιλιππίδη (ομ. Καθ. ΕΜΠ), καθώς και τα κατά καιρούς μέλη ή συνεργάτες του Εργαστηρίου 66:
Κωστή Δασκαλάκη, αρχιτέκτονα, Μπούκη Μπαμπάλου (Ομ. Καθηγήτρια ΕΜΠ), Αντώνη Νουκάκη, αρχιτέκτονα, Αλέκο Πολυχρονιάδη, αρχιτέκτονα, Λούση Τριανταφύλλου, Θεανώ Φωτίου (Ομ. Καθ. ΕΜΠ, Αν. Υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης) και Κωστή Χατζημιχάλη (Ομ. Καθ., Χαροκόπειο Παν.).
Οργάνωση: περιοδικό ek, Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής
Επιστημονική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσακόπουλος, Ηλίας Κωνσταντόπουλος
Ο Χέρμαν Χέρτζμπεργκερ (Herman Hertzberger) είναι Ολλανδός αρχιτέκτονας και επίτιμος καθηγητής. Το έργο του είναι διεθνώς αναγνωρισμένο και αποτελεί βασική πηγή έμπνευσης για τους νέους αρχιτέκτονες. Θεωρείται, μαζί με τον Aldo van Eyck, κυρίαρχος εμπνευστής του στρουκτουραλιστικού κινήματος της Ολλανδίας στη δεκαετία του 1960. Βασική αρχή του είναι ότι «ο καθένας, με όσα βλέπει, βιώνει και αφομοιώνει, αποκτά ένα διαρκώς αυξανόμενο απόθεμα "εν δυνάμει" οδηγιών, που τον βοηθούν να επιλέγει την πορεία προς την επίλυση ενός προβλήματος». Έτσι, σύμφωνα με την θεωρία του Χέρτζμπεργκερ, ρόλος του αρχιτέκτονα καθίσταται η παροχή ενός χωρικού πλαισίου, σύμφωνα με το οποίο οι χρήστες θα αναπτύσσουν δραστηριότητες και ουσιαστικά, θα είναι αυτοί οι ίδιοι οι διαμορφωτές του. Ο ίδιος δεν αποτελεί υπέρμαχο της παροχής μιας ολοκληρωμένης λύσης. Η θεωρία του αυτή, που βασίζεται στην παρατήρηση του κοινωνικού συνόλου, εφαρμόζεται έμπρακτα στο μεγάλο εύρος κτιριακών τύπων που σχεδίασε, συμπεριλαμβανομένων κατοικιών, συγκροτημάτων κατοικιών, γραφείων και σχολείων.
Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1932 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Το 1958, αποφοιτώντας από το Πολυτεχνείο του Delft, επιστρέφει στο Άμστερνταμ και οργανώνει το δικό του γραφείο. Μέχρι το 1969 αποτελεί μέλος της συντακτικής επιτροπής του ολλανδικού αρχιτεκτονικού περιοδικού Forum (σε συνεργασία με τους Aldo van Eyck, Jaap Bakema), ενώ παράλληλα, παραδίδει διαλέξεις στην Ακαδημία Αρχιτεκτονικής στο Άμστερνταμ. Από το 1970 μέχρι το 1999 είναι «έκτακτος Καθηγητής» στο Πολυτεχνείο του Delft και το 1979 γίνεται μέλος της εισηγητικής επιτροπής για την απονομή του Βραβείου Merkelbach για το 1979. Από το 1986 γίνεται «έκτακτος Καθηγητής» στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και το 1990 πρόεδρος του Ινστιτούτου Berlage στο Άμστερνταμ. Από το 1968 είναι επισκέπτης Καθηγητής σε αρκετά πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης.
Βραβεία
Οι διακρίσεις που έχει λάβει από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του είναι αρκετές. Ενδεικτικά, αναφέρονται: 1968 το Βραβείο της Πόλης του Άμστερνταμ για τη φοιτητική κατοικία Weesperstraat, το 1985 Πρώτο Βραβείο στο διαγωνισμό για τη μελέτη του Κέντρου Κινηματογράφου Esplanade στο Δυτικό Βερολίνο, το 1988 Βραβείο Merkelbach για το σχολείο De Evenaar στο Άμστερνταμ, το 1989 Βραβείο Richard Neutra για την εξαιρετική επαγγελματική του δραστηριότητα, 1991 Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής για το συνολικό του έργο και το 2012 RIBA Royal Gold Medal.
