Boeuf Gilles
Τάσιος Θεοδόσης
Γλώσσα
Γαλλική, Ελληνική (πρόλογος)
Ημερομηνία
05/02/2015
Διάρκεια
68:18
Εκδήλωση
Megaron Plus - Διαλέξεις
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Βιολογία, Περιβάλλον
Ετικέτες
βιοποικιλότητα, ζωή, έμβιοι οργανισμοί, φύση, περιβάλλον, ωκεανός
Το Μegaron Plus, συνεχίζοντας την πάντα δημιουργική του συνεργασία με το Collège de France, τη Γαλλική Πρεσβεία στην Αθήνα και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, υποδέχτηκε την Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου τον Gilles Bœuf (Ζιλ Μπεφ), Πρόεδρο του γαλλικού Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Pierre et Marie Curie του Παρισιού και Επισκέπτη Καθηγητή στο Collège de France.
Στη διάλεξή του στο Μέγαρο, ο Ζιλ Μπεφ παρουσίασε το θέμα «Βιοποικιλότητα από τον ωκεανό έως τις πόλεις».
Η βιοποικιλότητα δεν είναι απλώς ένας κατάλογος ή μια απογραφή των ειδών. Είναι ουσιαστικά το σύνολο των σχέσεων που έχουν αναπτύξει οι έμβιοι οργανισμοί μεταξύ τους και με το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Πρόκειται για το ζωντανό κομμάτι της φύσης. Όντας μέρος του ωκεανού, πριν από 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια, η Ζωή βγήκε από τον ωκεανό και έπειτα από 450 εκατομμύρια χρόνια άρχισε το ταξίδι της για την κατάκτηση των ηπείρων. Σήμερα, η Ζωή εξελίσσεται μέσα από τον Άνθρωπο και μέσα από τη βιοποικιλότητα που τον περικλείει στις πόλεις.
Ο Gilles Boeuf (Zιλ Μπεφ) είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Pierre & Marie Curie. Πραγματοποιεί τις έρευνές του στον τομέα της «Ενοποιητικής Βιολογίας των θαλασσίων οργανισμών» στο Ωκεανολογικό Ινστιτούτο Arago των Ανατολικών Πυρηναίων. Είναι επίσης Επισκέπτης Καθηγητής στο Collège de France [Κολέγιο της Γαλλίας], όπου κατέχει την έδρα «Βιώσιμη ανάπτυξη-Περιβάλλον, Ενέργεια και Κοινωνία». Είναι ακόμη Πρόεδρος του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού.
Eργάστηκε επί μία εικοσαετία στο Γαλλικό Ινστιτούτο Έρευνας και Εκμετάλλευσης Θαλασσίων Υδάτων. Διετέλεσε Διευθυντής του Ωκεανολογικού Παρατηρητηρίου Banyuls και του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (Πρότυπα Κυτταρικής και Εξελικτικής Βιολογίας) της Γαλλίας. Υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών επιτροπών.
Ο Ζιλ Μπεφ κατέχει ακόμη σημαντικές θέσεις σε επιστημονικούς οργανισμούς και ιδρύματα της Γαλλίας για την προστασία της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 100 επιστημονικές και ερευνητικές αποστολές σε πάνω από 40 χώρες. Έχει εξειδικευτεί στην περιβαλλοντική φυσιολογία και τη βιοποικιλότητα εστιάζοντας επί μακρόν το ενδιαφέρον του στη μετανάστευση των σολομοειδών και τους ποικίλους προσαρμοστικούς και εξελικτικούς μηχανισμούς των ζώων, τους οποίους μελετά υπό το πρίσμα της πειραματικής φυσιολογίας και της ενδοκρινολογίας.
Προσκαλείται συχνά ως εισηγητής σε συνέδρια που πραγματοποιούνται σε όλο τον κόσμο (το 2013 συμμετείχε σε περισσότερα από 80 συνέδρια) με θέμα τους ωκεανούς, τη βιοποικιλότητα στο ξηρό και θαλάσσιο περιβάλλον, τον ρόλο των υδάτων και των θαλασσίων πόρων στη ζωή, την προσαρμοστικότητα των οικοσυστημάτων στο περιβάλλον, τη βιολογική βάση των υδατοκαλλιεργειών, κ.ά. Το 2010, υπήρξε ένας από τους πλέον δραστήριους συμμετέχοντες στις εκδηλώσεις του «Διεθνούς έτους βιοποικιλότητας» με πάνω από 60 διαλέξεις και εισηγήσεις. Είναι συντάκτης περισσότερων από 400 επιστημονικών δημοσιεύσεων στη Γαλλία και το εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις από τη γαλλική κυβέρνηση. Το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο του Μονακό του απένειμε το 2013 το Μέγα Μετάλλιο «Αλβέρτος Α΄» για το σύνολο της επιστημονικής του προσφοράς στην ωκεανογραφική έρευνα. Ο Ζιλ Μπεφ είναι μέλος της Γαλλικής Επιτροπής για την Unesco.
Η σελίδα του Gilles Boeuf στον Ιστότοπο του Collège de France
Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).
