Βουβά graphic novels: μια εισαγωγή

Η Ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης με αφορμή το graphic novel: «Ο Συλλέκτης- Έξι Διηγήματα για Έναν Κακό Λύκο» του Soloúp.

Τα γκράφικ νόβελς, μια δημοφιλής αφηγηματική φόρμα της τέχνης των κόμικς, βρίσκονται στις μέρες μας στο επίκεντρο της εκδοτικής παραγωγής, έχοντας κερδίσει το ενδιαφέρον των αναγνωστών. Ταυτόχρονα, αποτελούν αντικείμενο μελέτης της ακαδημαϊκής κοινότητας, εργαλείο στα χέρια των εκπαιδευτικών, απασχολούν κριτικούς λογοτεχνίας και δημοσιογράφους.

Στο σύγχρονο πολιτισμικό πεδίο, τα γκράφικ νόβελ προτείνουν μια πολυπρισματική και πολυφωνική θεώρηση της κόμικς αφήγησης η οποία συνδιαλέγεται δυναμικά με άλλες μορφές τέχνης (λογοτεχνία, κινηματογράφος, ζωγραφική) και επιχειρεί να αναδείξει τις καλλιτεχνικές και αφηγηματικές δυνατότητες ενός, συνεχώς εξελισσόμενου, αφηγηματικού μέσου που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των αφηγηματικών τεχνών που ανέδειξε η πολιτισμική εξέλιξη του 20ού και 21ου αιώνα.

Πού οφείλεται όμως η άνθηση της συγκεκριμένης φόρμας των κόμικς; Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τη δυναμική της παρουσία; Πώς συνδέεται με τις άλλες τέχνες και ειδικότερα με την λογοτεχνία; Ποιες δυνατότητες εξέλιξης μπορούν να έχουν στο μέλλον; Μπορούν όλα τα κόμικς να χαρακτηριστούν γκράφικ νόβελ;

Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει και φιλοδοξεί να απαντήσει η ημερίδα Τα Γκράφικ Νόβελ: Απαιτητικές Αφηγήσεις από μια Ώριμη Φόρμα των Κόμικς, στο πλαίσιο της οποίας πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, δημιουργοί κόμικς, εκδότες και εκπρόσωποι της σκηνής των γκράφικ νόβελ στην Ελλάδα συνομιλούν για τη δημοφιλή σε Ελλάδα και εξωτερικό φόρμα των κόμικς.

Οργανωτική επιτροπή: Εύη Σαμπανίκου, Πάνος Κρητικός, Αντώνης Νικολόπουλος (Soloup)

Η ημερίδα διοργανώθηκε με την υποστήριξη του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Βουβά graphic novels: μια εισαγωγή

Με ρίζες στο κίνημα του εξπρεσιονισμού, τα μυθιστορήματα σε ξυλογραφίες (woodcut novels), που εμφανίστηκαν στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα αρχικά στην Ευρώπη και στη συνέχεια στην Αμερική, περιέχουν ασπρόμαυρες (συνήθως) εικόνες, δεν έχουν λεκτικό κείμενο και μοιάζουν περισσότερο με εικονογραφημένα βιβλία. Tα έργα αυτά επηρέασαν τις μελλοντικές γενιές καλλιτεχνών και θεωρούνται προδρομικά των σύγχρονων βουβών graphic novels, στα οποία εστιάζουμε. Στα βιβλία αυτά η εικόνα έχει την απόλυτη πρωτοκαθεδρία, τα λόγια απομακρύνονται, η λεκτική αφήγηση παρακάμπτεται και ανοίγεται ένα νέο αφηγηματικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο η σιωπή του λεκτικού αφηγητή επιτρέπει στην ιστορία να ευδοκιμήσει στην φαντασία του αναγνώστη. Στην εργασία αυτή επιχειρείται να δοθεί απάντηση στα παρακάτω ερωτήματα. Σε τι συνίσταται η βουβή οπτική αφήγηση; Πώς ξεδιπλώνεται οπτικά και αφηγηματικά; Πώς χτίζεται το νόημα; Μπορεί να είναι μονοσήμαντο; Πώς διαβάζονται αυτά τα βιβλία; Ποια η σχέση ανάμεσα στον δημιουργό και τον αναγνώστη; Με θολά τα όρια μεταξύ κόμικς, graphic novels και εικονοβιβλίων, αυτές οι καθαρές, απόλυτες μορφές των σχεδιαστικών λογοτεχνιών μάς οδηγούν προς μια ολιστική θεώρηση της τέχνης της ακολουθίας.