Μαλαμίτση - Πούχνερ Αριάδνη
Jacobsson Bo
Παπαδογιαννάκης Νίκος
Buonocore Giuseppe
Speer Christian
Καπέλλου - Προυκάκη Όλγα
Γλώσσα
Αγγλική
Ημερομηνία
08/03/2014
Διάρκεια
44:04
Εκδήλωση
5th Maria Delivoria - Papadopoulos Perinatal Symposium “Chorioamnionitis: impact on mother and child”
Χώρος
Αρεταίειο Νοσοκομείο
Διοργάνωση
Β΄ Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική - Αρεταίειο Νοσοκομείο – Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κατηγορία
Περιγεννητική Ιατρική
Ετικέτες
5th Maria Delivoria-Papadopoulos Perinatal Symposium, χοριοαμνιονίτιδα
Μετά το πέρας των ομιλιών του 5th Maria Delivoria-Papadopoulos Perinatal Symposium, ακολούθησε συζήτηση με όλους τους ομιλητές.
Ερωτήσεις:
1. Είναι οι ίδιοι μικροοργανισμοί υπεύθυνοι για υπογονιμότητα- που καταλήγει σε εξωσωματική γονιμοποίηση- και χοριοαμνινίτιδα;
2. Πότε πρέπει να ελέγχονται οι εμβρυϊκές μεμβράνες για σημεία φλεγμονής;
3. Πρέπει το αμνιακό υγρό που λαμβάνεται κατά την «γενετική αμνιοκέντηση» να ελέγχεται για βακτήρια, μυκόπλασμα και χλαμύδια;
4. Η απομόνωση μικροοργανισμών από το αμνιακό υγρό επιβάλλει τη θεραπεία της εγκύου μητέρας και αργότερα του νεογνού;
5. Πώς πρέπει να προχωρεί κανείς με τη διάγνωση και θεραπεία της ύποπτης (όχι αποδεδειγμένης) πρόωρης ρήξης των υμένων;
6. Πώς πρέπει να εκτιμώνται οι φλεγμονώδεις βιοδείκτες στα βιολογικά υγρά σε πρόωρη ρήξη των υμένων;
7. Πότε και πώς πρέπει να γίνεται ο τοκετός σε αποδεδειγμένη και ύποπτη πρόωρη ρήξη των υμένων;
8. Επηρεάζει η υποκλινική ενδαμνιακή φλεγμονή (μικροβιακή εισβολή στην αμνιακή κοιλότητα και/ή ιστολογική χοριοαμνινίτιδα) τα τελειόμηνα νεογνά (μακροχρόνιες επιπλοκές);
Για τα περισσότερα ερωτήματα οι ομιλητές απάντησαν ότι δεν υπάρχουν τεκμηριωμένες μελέτες, ενώ τόνισαν τη σημασία της έγκαιρου ελέγχου του νεογνού με CRP, της προληπτικής χορήγησης αντιβίωσης σε αυτό και της γρήγορης διακοπής της, εφόσον δεν αποδεικνύεται λοίμωξη.
Η Αριάδνη Μαλαμίτση-Πούχνερ είναι Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Νεογνολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθύντρια της Νεογνολογικής Κλινικής στο Αρεταίειο Νοσοκομείο του ΕΚΠΑ.
Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών με τιμητικές υποτροφίες του ΙΚΥ λόγω αριστείας και απεφοίτησε με βαθμό πτυχίου «Άριστα». Εκπαιδεύτηκε στην Παιδιατρική και Νεογνολογία ως υπότροφος ξένων κρατικών φορέων στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία της Βιέννης (Αυστρία), του Μονάχου (Γερμανία), της Ουψάλα (Σουηδία) και της Φιλαδέλφειας (ΗΠΑ).
Είναι Διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, Υφηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος 9 διεθνών και 11 Ελληνικών Ιατρικών Εταιρειών.
Έχει λάβει 19 ακαδημαϊκές υποτροφίες, τιμητικές διακρίσεις και βραβεία. Έχει συμμετάσχει ως προσκεκλημένη ομιλήτρια σε 125 επιστημονικές συνεδρίες. Έχει τιμητικά επιλεγεί (2000) από το Ινστιτούτο Κarolinska της Στοκχόλμης ως εισηγήτρια για το θέμα “Angiogenesis” στο Nobel Forum, ως εισηγήτρια υποψηφίων για τo "Märta Philipson Award for Progress in Pediatrics" (Karolinska Institutet Σουηδίας) και από τα Πανεπιστήμια Göteborg, Sweden και Washington State University, Seattle, USA ως Key Opinion Leader για το πρόγραμμα “Development of a non-invasive test for detection of intraamniotic infections” Επιπλέον εκλέχτηκε μέλος στο μεγάλου κύρους International Perinatal Collegium. Υπήρξε κατόπιν προσκλήσεως Visiting Professor στο Harvard Medical School (2013) και έδωσε Grand Rounds Lecture στο Harvard Division of Newborn Medicine, που περιλαμβάνει τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Boston Children’s Hospital, Brigham and Women’s Hospital και Beth Israel Deaconess Medical Center.
Είναι στο Editorial Board του περιοδικού “Mediators of Inflammation” και στο Editorial Committee του περιοδικού “Acta Paediatrica”. Είναι κριτής σε 70 διεθνή επιστημονικά περιοδικά και 6 ελληνικά επιστημονικά περιοδικά. Είναι εξωτερικός κριτής για επιχορηγήσεις ερευνητικών προγραμμάτων διεθνών ινστιτούτων και κρατικών ιδρυμάτων της Γαλλίας, Αυστρίας, Ηνωμένου βασιλείου, Νέας Ζηλανδίας, Ιρλανδίας.
Έχει δημοσιεύσει 305 ξενόγλωσσες μελέτες, από τις οποίες 150 είναι πλήρεις δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά κατόπιν κρίσεως και 200 ελληνικές (70 πλήρεις) στους τομείς της Παιδιατρικής, Νεογνολογίας και Περιγεννητικής Ιατρικής. Έχει επίσης συγγράψει κεφάλαια σε ξενόγλωσσα ιατρικά βιβλία, πανεπιστημιακά συγγράμματα για φοιτητές, ειδικευόμενους ιατρούς και συλλογικούς τόμους. Έχει συμμετάσχει με περισσότερες από 350 ανακοινώσεις σε ξένα και ελληνικά ιατρικά συνέδρια. Εννέα μελέτες της έχουν λάβει το 1ο βραβείο σε διεθνή συνέδρια (μεταξύ των οποίων και το “Gold Medal” των Academic Olympics της UENPS -Union of European Neonatal Perinatal Societies) και τρεις σε ελληνικά.
Είναι μέλος τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής σε περισσότερες από 50 διδακτορικές διατριβές (σε 35 επιβλέπουσα). Έχει συμμετάσχει σε 5 μεταπτυχιακά προγράμματα και επιτροπές εκπαίδευσης. Έχει οργανώσει ή συμμετάσχει στην οργάνωση περισσότερων από 80 διεθνών και Ελληνικών επιστημονικών συνεδρίων, σεμιναρίων και συμποσίων (αποκλειστική οργανώτρια του ετήσιου διεθνούς “Maria Delivoria-Papadopoulos Perinatal Symposium”).
Είναι Πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής Περιγεννητικής Φροντίδας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), Πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας για την Εξειδίκευση στη Νεογνολογία του ΚΕΣΥ και Πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για την Εξειδίκευση στην Νεογνολογία/Εντατική Νοσηλεία Νεογνών.
Έχει ενεργό συμμετοχή στο καθημερινό κλινικό έργο της Νεογνολογικής Κλινικής, της οποίας προΐσταται στο Αρεταίειο Νοσοκομείο.
Ξένες γλώσσες με αντίστοιχα πιστοποιητικά: Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ισπανικά.
Ο Bo Jacobsson έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής από το Πανεπιστήμιιο Σααλγκρένσκα (Sahlgrenska) στο Γκέτεμπουργκ της Σουηδίας το 1991. Ειδικεύτηκε στην Μαιευτική και στην Εμβρυομητρική Ιατρική και έγινε διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμπουργκ της Σουηδίας το 2003. Τη μεταδιδακτορική του έρευνα διεξήγαγε στο Πανεπιστήμιο Άαρους (Aarhus) στη Δανία. Έχει διατελέσει επίτιμος καθηγητής στο Ριξσπιταλετ, το εθνικό νοσοκομείο του Όσλο της Νορβηγίας και είναι επί του παρόντος διευθυντής του εργαστηρίου Περιγεννητικής έρευνας και του τμήματος Εμβρυικής Ιατρικής στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Σααλγκρένσκα στο Γκέτεμπουργκ της Σουηδίας όπου εργάζεται κλινικά στην μαιευτική και εμβρυική Ιατρική. Επίσης συνεργάζεται με το Νορβηγικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας.
Οι ερευνητικές ομάδες του καθηγητή Jacobsson βρίσκονται στο Γκέτεμπουργκ της Σουηδίας και το Όσλο της Νορβηγίας. Μελετά βασικές και εφαρμοσμένες πτυχές των μηχανισμών του πρόωρου τοκετού και τη γενετική σε σύνθετες ασθένειες. Άσχολείται επίσης με τις γενετικές συνιστώσες στο χρόνο του τοκετού και την αλληλεπίδραση γονιδίων και περιβάλλοντος. Στα κύρια ενδιαφέροντά του περιλαμβάνεται η δυνατότητα αποτροπής πρόωρου τοκετού μέσω διαιτητικής παρέμβασης, π.χ .με προβιοτικά.
Ο Καθηγητής Jacobsson έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 128 πλήρη άρθρα μεταξύ 2002 και 2013, και έχει προσκληθεί για διαλέξεις σε περισσότερα από 40 διεθνή επιστημονικά συνέδρια.
Γεννήθηκε στη Δράμα και κατάγεται από την Κρήτη. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1982. Ζει και εργάζεται στη Σουηδία από το 1983, και στη Στοκχόλμη από το 1987, στον τομέα Παθολογοανατομίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Karolinska.
Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Gothenburg της Σουηδίας το 1987, με τίτλο "Immunoregulatory role of prostaglandin E2: Effect on the proliferative response of lymphocytes from human neonates, their mothers and unrelated adults" (Ανοσορυθμιστικός ρόλος της προσταγλανδίνης E2 : Επίδραση στην πολλαπλασιαστική απόκριση των λεμφοκυττάρων σε νεογνά, τις μητέρες τους και μη σχετιζόμενους ενηλίκους).
Μεταδιδακτορικό στον τομέα Παθολογοανατομίας του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι στο διάστημα 1988-89. Επίκουρος καθηγητής το διάστημα 1987-1991 στον τομέα Παθολογοανατομίας του Ινστιτούτου Karolinska, στο νοσοκομείο Huddinge.
Αναπληρωτής Καθηγητής στην κλινική Παθολογοανατομία στο Ινστιτούτο Karolinska, Στοκχόλμη, από το 1997.
Λέκτορας Περιγεννητικής/ Παιδιατρικής Παθολογοανατομίας από το 2001.
Εποπτεία υποψηφίων διδακτόρων: 7 ολοκληρωμένες διδακτορικές διατριβές και 3 που συνεχίζονται. Υπεύθυνος στον τομέα Περιγεννητικής Παθολογοανατομίας του Ινστιτουτου Karolinska στο Νοσοκομείο Huddinge από το 1995.
Μέλος: Quality and Standardization Committee for Ρediatric Ρathology (Επιτροπή Ποιότητας και Τυποποίησης της Παιδιατρικής Παθολογοανατομίας), Swedish Pathology Association (Σουηδική Εταιρεία Παθολογοανατομίας) ; Swedish National Care Program for trophoblastic tumors (Εθνικό Σουηδικό Πρόγραμμα Φροντίδας για τους τροφοβλαστικούς όγκους); Scientific Committee, European Society of Perinatal Medicine (Επιστημονική Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Εταιρεία Περιγεννητικής Ιατρικής); Swedish National Care Program for colorectal cancer (Εθνικό Σουηδικό πρόγραμμα φροντίδας για τον καρκίνο του παχέος εντέρου).
Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στην Παθολογοανατομία: Περιγγενητική, Ηπατική Παθολογοανατομία και καρκίνος του παχέος εντέρου. Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα εκτός εργασίας : τρέξιμο, κινηματογράφος, ανάγνωση μυθιστορημάτων, ενασχόληση με τα δύο του παιδιά. Συγγραφή περισσότερων από 95 επιστημονικών δημοσιεύσεων, 70 στον τομέα της Περιγγενητικής Παθολογοανατομίας/ Περιγγενητικής Ιατρικής.
Ο Καθηγητής Giuseppe Buonocore, Διευθυντής της Παιδιατρικής ΙΙ και Μονάδας Νεογνολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σιένα, Ιταλίας είναι διεθνώς αναγνωρισμένος για την έρευνά του στο οξειδωτικό stress, τις νόσους που σχετίζονται με τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου στο νεογέννητο, καθώς και την πρώιμη αναγνώριση του νεογνού, που βρίσκεται σε υψηλό κίνδυνο για εγκεφαλική βλάβη.
Έχει διατελέσει Επισκέπτης Καθηγητής σε Πανεπιστήμια κυρίως των ΗΠΑ, είναι μέλος σε σημαντικές Ευρωπαϊκές επιστημονικές επιτροπές, έχει λάβει επιστημονικά βραβεία και κατέχει διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Διατελεί Πρόεδρος της UENPS (Union of European Neonatal/Perinatal Societies).
O Καθηγητής Christian Speer είναι Διευθυντής στο Πανεπιστημιακό Παιδιατρικό Νοσοκομείο στο Wuerzburg, Γερμανίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την έγκαιρη ανίχνευση νεογνικών συστηματικών λοιμώξεων και την άμυνα του ξενιστή, βασική και κλινική έρευνα για τον επιφανειοδραστικό παράγοντα και φλεγμονώδεις μηχανισμούς σε οξείες και χρόνιες πνευμονικές νόσους των προώρων νεογνών. Διετέλεσε μέλος συντακτικών επιτροπών διεθνών ιατρικών περιοδικών και είναι εκδότης του περιοδικού Neonatology.
Από το 1996 οργανώνει ανά τριετία διεθνές συμπόσιο, που φέρει τον τίτλο Recent advances in Neonatal Medicine και θεωρείται το μεγαλύτερο επιστημονικό και εκπαιδευτικό forum έξω από τις ΗΠΑ.
Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών από το 1989 έως το 1995 (Πτυχίο Ιατρικής, Πανεπιστημίου Αθηνών) με υποτροφία του κληροδοτήματος Αντωνίου Παπαδάκη.
Μετά την ολοκλήρωση της υπηρεσίας υπαίθρου στην Κέρκυρα ειδικεύτηκε στην Παιδιατρική στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εργάστηκε σε Πανεπιστημιακά νοσοκομεία στην Ουαλία και σε μεγάλα Πανεπιστημιακά νοσοκομεία του Λονδίνου όπως στα : St Mary’s Paddington, Hammersmith, Queen Charlotte’s.. Το 2000 μετά από εξετάσεις έλαβε τον τίτλο του MRCPCH (Μέλος του Βασιλικού Κολλεγίου Παιδιατρικής και Υγείας Παιδιού) και το DCH (Δίπλωμα Υγείας Παιδιού).
Με υποτροφία εξειδικεύτηκε στη Νεογνολογία στο Hammersmith. Παράλληλα διεύθυνε το ερευνητικό πρόγραμμα για την Μαγνητική Τομογραφία του καθηγητή Edwards, στο οποίο συμπεριλήφθηκε συνεχιζόμενη προοπτική μελέτη για την εγκεφαλική βλάβη πρόωρων νεογνών. Ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο Imperial College του Λονδίνου τον Ιανουάριο του 2010. Της δόθηκε επιχορήγηση από το φιλανθρωπικό ίδρυμα «Guarantors of brain» για να παρουσιάσει την έρευνά της σε συνέδρια στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Τα αποτελέσματα της μελέτης της συμπεριλαμβάνονται στην τελευταία έκδοση του βιβλίου «Neonatal Neurology» του Volpe.
Από τον Οκτώβριο του 2002 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2004 ήταν κλινική ερευνήτρια στη μελέτη TOBY, μια πολυκεντρική τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη κλινική μελέτη υπό την αιγίδα του Μedical Research Council (Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών) που έλεγχε την υπόθεση ότι « Η ήπια υποθερμία που ακολουθεί υποξική-ισχαιμική βλάβη βελτιώνει την επιβίωση χωρίς σοβαρή νευροαναπτυξιακή αναπηρία». Είναι ειδική στο Monitor της Εγκεφαλικής Λειτουργίας στην υποθερμία και στην περιγεννητική ασφυξία. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό New England Journal of Medicine. Επίσης συμμετείχε στην 6ετή παρακολούθηση αυτής της σειράς και τα αποτελέσματα αυτά έχουν υποβληθεί για δημοσίευση.
Ακολούθως εργάστηκε ως Specialist Registrar στην Παιδιατρική, στη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών στο νοσοκομείο Great Ormond Street, UCL, Chelsea & Westminster και Hammersmith από το 2004 έως το 2010.
Τον Αύγουστο του 2009 διορίστηκε ως Consultant Νεογνολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Homerton NHS Foundation Trust όπου συνεχίζει την κλινική και ερευνητική της εργασία στη Νεογνολογία.
Έχει σειρά δημοσιεύσεων και συμμετοχών σε διεθνή συνέδρια στα πεδία της Νεογνολογίας, Νεογνικής Νευρολογίας και Νευροανάπτυξης.