Baldassarre Antonio
Γλώσσα
Αγγλική
Ημερομηνία
01/12/2019
Διάρκεια
00:35:28
Εκδήλωση
Διεθνές Συνέδριο: Ο Σκαλκώτας σήμερα
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» - Σύλλογος «Οι φίλοι της μουσικής»
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών
Ένωση Ελλήνων Μουσουργών
Ίδρυμα Αιμιλίου Χουρμουζίου - Μαρίκας Παπαϊωάννου
Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
Νίκος Σκαλκώτας, 2019 - Έτος Σκαλκώτα, αρχείο Σκαλκώτα, συνθέτης, σύνθεση, μουσική, ψηφιοποίηση, Ωδείο Αθηνών, Εταιρεία Φίλων Σκαλκώτα, Βερολίνο, Γερμανία, δεκαετία του 1920
Ο Σύλλογος Οι Φίλοι της Μουσικής με τη Μουσική Βιβλιοθήκη του, το Μέγαρο Μουσικής, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, το Ίδρυμα Αιμιλίου Χουρμουζίου - Μαρίκας Παπαϊωάννου και το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου συνδιοργάνωσαν το τριήμερο 29, 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου Διεθνές Μουσικολογικό Συνέδριο με τίτλο «Skalkottas today».
Το συνέδριο είναι αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του Νίκου Σκαλκώτα (1904-1949), ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες του εικοστού αιώνα, με αφορμή την 70η επέτειο του θανάτου του και την παραχώρηση του Αρχείου του στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας "Λίλιαν Βουδούρη" του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής.
Ο Νίκος Σκαλκώτας είναι αντιπροσωπευτικός συνθέτης της ευρωπαϊκής μουσικής δημιουργίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Η ζωή και το έργο του αναδεικνύουν βασικά στοιχεία της σύγχρονης μουσικής. Είναι πρωτοπόρος, καινοτόμος, και συμμετέχει στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής μουσικής της εποχής του, καθώς και στην ανάπτυξη της ιστορίας της ελληνικής μουσικής σύνθεσης, ενώ παραμένει απομονωμένος στην δική του τέχνη. Πίστευε στον εαυτό του, ανεξάρτητα από την ανταπόκριση του κοινού, θεωρούσε τον εαυτό του Ευρωπαίο, αλλά ήθελε επίσης να γράψει πολλά έργα μεγάλης κλίμακας, ώστε η χώρα του να έχει έναν σπουδαίο συνθέτη. Μπορούμε να αναρωτηθούμε τι είδους μουσική θα έγραφε ο Σκαλκώτας εάν ζούσε σήμερα.
Το συνέδριο διοργανώθηκε Σήμερα διότι, 70 χρόνια μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, οι διοργανωτές πιστεύουν ακράδαντα ότι δεν έχουμε ακόμα αποκαλύψει όλο το μέγεθος της ιδιοφυΐας του! Αν και πρόκειται για έναν από τους πιο παιγμένους συνθέτες του περασμένου αιώνα, ο οποίος έχει μελετηθεί πολύ, υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να επιτευχθούν για να αποκαλύψουμε το έργο του και την τεχνική των συνθέσεών του. Επιπλέον, το συνέδριο πραγματοποιείται Σήμερα, ένα χρόνο μετά την παραχώρηση του αρχείου του συνθέτη στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος "Λιλιαν Βουδούρη" του Συλλόγου Οι Φίλοι Μουσικής από το Ίδρυμα Αιμιλίου Χουρμουζίου - Μαρίκας Παπαϊωάννου, για τη φύλαξη, τεκμηρίωση, αλλά και για να είναι διαθέσιμο για έρευνα υπό ιδανικές συνθήκες.
Στο πλαίσιο του συνεδρίου, περισσότεροι από 45 Έλληνες και ξένοι επιστήμονες έθιξαν ζητήματα που αφορούν το αρχείο του Νίκου Σκαλκώτα, την περίοδο της παραμονής του στην Ελλάδα και στο Βερολίνο, τη σύνδεσή του με άλλους Έλληνες και ξένους συνθέτες της ίδιας εποχής, καθώς και την μουσικολογική ανάλυση των έργων του.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Διεθνούς Μουσικολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Μουσικολογικής Εταιρίας και του Υπουργείου Πολιτισμού, στο πλαίσιο του 2019 - Έτους Σκαλκώτα.
Το BLOD βιντεοσκόπησε και δημοσιεύει τις 3 θεματικές συνεδρίες της διεθνούς διοργάνωσης.
Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της θεματικής συνεδρίας "The Berlin Years: Nikos Skalkottas and his Surroundings from 1921 till 1933".
Ο Antonio Baldassarre είναι Αντιπρύτανης, Καθηγητής και Επικεφαλής Έρευνας και Ανάπτυξης της Σχολής Μουσικής του Πανεπιστημίου Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνών της Λουκέρνης. Κατέχει διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, και έχει υπάρξει Ερευνητής, Λέκτορας και Επισκέπτης Καθηγητής στο Ερευνητικό Κέντρο για τη Μουσική Εικονογραφία στο Graduate Center του The City University of New York, τα πανεπιστήμια της Βασιλείας και της Ζυρίχης, το Universität für Musik und darstellende Kunst Wien, το Facultad de Música του Universidad Nacional Autónoma de México και στο πανεπιστήμιο της Τασμανίας στο Χόμπαρτ. Είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου πολυάριθμων εθνικών και διεθνών επιστημονικών και εκπαιδευτικών εταιριών, μεταξύ των οποίων Πρόεδρος της Association Répertoire International d’Iconographie Musicale (RIdIM) και Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Μουσικολογικής Εταιρείας. Έχει ερευνήσει και δημοσιεύσει εκτενώς πάνω σε θέματα μουσικής ιστορίας, μουσικής ιστοριογραφίας, κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας της μουσικής, καθώς και μουσικής εικονογραφίας, οπτικής κουλτούρας και παραστατικών σπουδών.