Τσάκωνας Παναγιώτης
Τσαρδανίδης Χαράλαμπος
Υφαντής Κωνσταντίνος
Χουλιάρας Αστέρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
12/04/2022
Διάρκεια
01:49:20
Εκδήλωση
Εκδηλώσεις του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ)
Χώρος
Διαδικτυακές ομιλίες
Διοργάνωση
Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων
Κατηγορία
Διεθνείς Σχέσεις
Ετικέτες
πόλεμος στην Ουκρανία, Ρωσία, Διεθνείς Σχέσεις
Το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ), που έχει ιδρύσει ο Σύνδεσμος ΑΕ και Επιχειρηματικότητας, διοργάνωσε την Τρίτη, 12 Απριλίου 2022, διαδικτυακή συζήτηση με θέμα: Διεθνείς Σχέσεις και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ομιλητές ήταν οι: Παναγιώτης Τσάκωνας, ΕΚΠΑ, Κύριος Eρευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ, Κώστας Υφαντής, Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αστέρης Χουλιάρας, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και Χαράλαμπος Τσαρδανίδης, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Διευθυντής, Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (ΙΔΟΣ).
Ο κύριος Κώστας Υφαντής, ξεκίνησε την ανάλυσή του, τονίζοντας τονίζοντας ότι ο κόσμος είναι ιδιαίτερα περίπλοκος. Ο πόλεμος αυτός θα αποτελέσει σταθμό, καθώς οξύνει την πόλωση στο διεθνές σύστημα, χωρίς όμως να μεταβάλλει την ουσία ή τους πόλους του συστήματος. Η Ρωσία με τον πόλεμο αυτό ουσιαστικά επιδιώκει να δημιουργήσει μια σφαίρα προνομιακών συμφερόντων στη γειτονία της. Θα μπορούσε δε να λεχθεί, πως ο Πούτιν κινητοποιείται από μια πληθώρα παραγόντων, όπως οι αυτοκρατορικές παρορμήσεις του, η κουλτούρα ασφαλείας που έχει διαμορφωθεί στη Ρωσία καθώς και από ορισμένες προσλήψεις που κυριαρχούν για τη ρωσική εθνική ασφάλεια και για τη θέση της Ρωσίας στο διεθνή καταμερισμό σκληρής ισχύος.
Ο κύριος Παναγιώτης Τσάκωνας υποστήριξε ότι για τη Ρωσία υφίσταται ένα ιμπεριαλιστικό δίλημμα και όχι ένα πραγματικό δίλημμα ασφάλειας. Αυτό σημαίνει, ότι η Ρωσία επιθυμεί να επεκταθεί και είναι πρόθυμη να αναλάβει υψηλό ρίσκο για να μεταβάλλει το status quo και για να ικανοποιηθούν οι φιλοδοξίες του Πούτιν. Πιο συγκεκριμένα, η Ρωσία, σύμφωνα με τον κ. Τσάκωνα, επιδιώκει να αποκτήσει με κάθε τρόπο και κάθε διαθέσιμο μέσο τον απόλυτο πολιτικό και πολιτισμικό έλεγχο του μετασοβιετικού χώρου στο εγγύς εξωτερικό της. Η προσπάθεια νομιμοποίησης της εν λόγω επιδίωξης βασίζεται σε αναχρονιστικά και μη πειστικά επιχειρήματα.
Ο κ. Χουλιάρας υποστήριξε πως θα μπορούσαν να διατυπωθούν πέντε διαφορετικές ερμηνείες για την εισβολή. Η πρώτη ερμηνεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ρωσική ταυτότητα. Η δεύτερη ερμηνεία αναφέρεται στο συλλογικό τραύμα του ρωσικού λαού, το οποίο οφείλεται στη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο ίδιος ο Πούτιν την χαρακτήρισε ως τη μεγαλύτερη γεωπολιτική τραγωδία του 20ού αιώνα. Η τρίτη ερμηνεία εδράζεται στην ιδεολογία του καθεστώτος Πούτιν. Οι Ουκρανοί δεν αποτελούν μια διακριτή εθνική οντότητα και οι Ρώσοι είναι ο εκλεκτός λαός, ο οποίος όποτε πολέμησε βρισκόταν σε άμυνα και καλούνταν να αντιμετωπίσει συνεχώς αδικίες εις βάρος του. Η τέταρτη ερμηνεία αναφέρεται στην περιφρόνηση με την οποία αντιμετωπίζουν οι Ρώσοι τους Ουκρανούς, παρόλο που πολλοί Ουκρανοί έχουν συγγενείς στη Ρωσία. Η πέμπτη ερμηνεία δίνει μεγάλη έμφαση στην ανασφάλεια της ρωσικής ελίτ.
Ο κύριος Χαράλαμπος Τσαρδανίδης θεωρεί ότι ο κύριο ζητούμενο για να εξηγηθεί η ρωσική εισβολή δεν είναι ούτε η πραγματικότητα του διεθνούς ή περιφερειακού συστήματος, ούτε οι εσωτερικές δομές του ρωσικού κράτους, αλλά ο τρόπος λήψης αποφάσεων. Οφείλουμε να στραφούμε στον εντοπισμό των πεποιθήσεων και των αντιλήψεων του Πούτιν και της ηγετικής ομάδας του Κρεμλίνου. Ο Πούτιν φαίνεται να διακατέχεται από μια μυστικιστική αντίληψη ότι το πεπρωμένο του είναι να διευρύνει τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και ότι πρέπει να αποκαταστήσει τη Ρωσία ως μια «αυτοκρατορία». Σε ένα αυταρχικό καθεστώς, λοιπόν, όπως αυτό της Ρωσίας, που ενυπάρχει ένας μικρός κύκλος ληπτών αποφάσεων, δεν υπάρχουν σταθερές δομές αποφάσεων, όπως υπήρχαν κατά την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, και είναι λογικό να λαμβάνονται εξαιρετικά ριψοκίνδυνες αποφάσεις.
Ο Παναγιώτης Τσάκωνας είναι καθηγητής διεθνών σχέσεων, σπουδών ασφάλειας και ανάλυσης εξωτερικής πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και επικεφαλής του προγράμματος Ασφάλειας και Τουρκίας στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και διεθνείς σχέσεις στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές «σπουδές για την ασφάλεια» στο Πανεπιστήμιο του Reading, Μεγάλη Βρετανία. Διετέλεσε Υπότροφος-Ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ), Research Fellow στο ΝΑΤΟ, μετα-διδακτορικός Υπότροφος-Ερευνητής στο Weatherhead Center for International Affairs του Πανεπιστημίου Harvard (1998-99), Fulbright Scholar στο Macmillan Center for Area Studies του Πανεπιστημίου Yale (2003) και Academic Visitor στο St Antony's College του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (Trinity Term 2015).
Εργάστηκε ως Επιστημονικός Σύμβουλος στη Διεύθυνση Στρατηγικών Μελετών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (1996-98), ως Ειδικός Επιστήμων στο Υπουργείο των Εξωτερικών και ως Σύμβουλος του Υπουργού των Εξωτερικών (1999-2003). Υπηρέτησε ως μέλος ΔΕΠ στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου (2003-2019), όπου διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος. Έχει διδάξει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στην Ελλάδα και σε πανεπιστήμια στην Κύπρο, την Τουρκία, την Γερμανία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε πληθώρα διεθνών συμποσίων, συνεδρίων και workshops. Διετέλεσε μέλος Διοικητικών και Επιστημονικών Συμβουλίων διαφόρων ερευνητικών και επιστημονικών φορέων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και Πρόεδρος του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α) και συν-Εκδότης (co-editor) της ακαδημαϊκής επιθεώρησης Hellenic Studies/Etudes Helléniques.
Ερευνητικό και συγγραφικό έργο
Το ερευνητικό και συγγραφικό του έργο αφορά σε ζητήματα περιφερειακής ασφάλειας, θεωρίας διεθνών σχέσεων, ανάλυσης εξωτερικής πολιτικής, ελληνοτουρκικών σχέσεων, στρατηγικής εθνικής ασφάλειας και ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έχει δημοσιεύσει άρθρα στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά και σε επιστημονικά περιοδικά, όπως: Journal of Southeast Europe and Black Sea Studies, Millennium, Journal of Modern Hellenism, Turkish Studies, Politics, Etudes Helléniques, Security Dialogue, New Zealand International Review, The Hague Journal of Diplomacy, Welt Trends-Das Außenpolitische Journal κ.ά. Στα βιβλία του περιλαμβάνονται: Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας: Οικοδομώντας το Ελληνικό Μοντέλο στον Εικοστό Πρώτο Αιώνα (Αθήνα: Παπαζήσης, 2005, με Θ. Ντόκο); Multilateralism and Security Institutions in an Era of Globalization (Routledge, London, 2007, συν-επιμέλεια.) και The Incomplete Breakthrough in Greek-Turkish Relations. Grasping Greece’s Socialization Strategy (Palgrave-Macmillan, New York, 2010 [προτάθηκε από την Modern Greek Studies Association (MGSA) για το “Edmund Keeley Book Prize”].
Πρόσφατες δημοσιεύσεις
Οι Εξωτερικές Σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (επιμέλεια με Σ. Μπλαβούκο και Δ. Μπουραντώνη, Εκδόσεις Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 2019) και (με Θ. Ντόκο): Ο Δρόμος Είναι τα Βήματά μας. Οδικός Χάρτης Εθνικής Ασφάλειας για την Ελλάδα του Μέλλοντος (Ι. Σιδέρης, Αθήνα, 2019).
Ο Χαράλαμπος Τσαρδανίδης σπούδασε πολιτικές επιστήμες (Πανεπιστήμιο Αθηνών), ευρωπαϊκές σπουδές και διεθνείς σχέσεις (MSc, Ph. D London School of Economics and Political Science) και διετέλεσε Καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σποδών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου μέχρι τη συνταξιοδότησή του (2022). Από το 1993 διευθύνει το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων. Δίδαξε στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο ως ΣΕΠ (2005-2022). Διεύθυνε, επίσης, την επιστημονική επιθεώρηση διεθνούς οικονομίας και πολιτικής, Αγορά χωρίς Σύνορα (1995- 2010). Έχει διδάξει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Χαρακόπειο Πανεπιστήμιο, Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Συγγραφέας ένδεκα βιβλίων και συνεπιμελητής πολλών τόμων. Τα κυριότερα βιβλία του είναι: Οικονομική διπλωματία, 2018, Το σύστημα λήψης αποφάσεων στην εξωτερική πολιτική 2006, Η “Ανανεωμένη” μεσογειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και η Ελλάδα. 1992, The Politics of the EEC – Cyprus Association Agreement : 1972 – 1982,1988. Έχει επιμεληθεί και συν- επιμεληθεί μεταξύ άλλων, με την Εκάβη Αθανανασοπούλου και τον Ευστάθιο Τ. Φακιολά του συλλογικού τόμου, Εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, Επιλογές & προσδοκίες στον 21ο αιώνα, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση, με Russell King και Gabriella Lazarides, Eldorado or Fortress? Migration in Southern Europe. London: MacMillan Press. 1999, με τον Α. Κόντη σε δύο εκδόσεις το Διεθνές Πολιτική Οικονομία. Θεωρίες, δομή και προκλήσεις της παγκόσμιας οικονομίας, Εκδόσεις Παπαζήση, 2013. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 120 ερευνητικές εργασίες ως κεφάλαια σε επιμελημένους τόμους και άρθρα σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, μεταξύ των οποίων, Journal of Common Market Studies, Journal of European Integration, European Review of International Studies, European Foreign Affairs Review, Journal of Political and Military Sociology, Journal of Area Studies, Geopolitics, Ethnopolitics, Southern European Yearbook, Le Courrier des Pays de l' Est, Perceptions, Hellenic Studies, Revue Hellenique de Droit Internationale, , South European and Balck Sea Studies, Le Courrier des Pays de l' Est, Outre Terre.
Ο Κωνσταντίνος Υφαντής είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ. Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Bradford του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου και αναγορεύθηκε διδάκτορας (1993).
Εργάστηκε ως Λέκτορας Διεθνών Σχέσεων στα Πανεπιστήμια Bradford (1991-1993) και Portsmouth (1993-1995). Το 1998 ήταν Επισκέπτης Ερευνητής στο Center for Political Studies, Πανεπιστήμιο Michigan, Ann Arbor, το 2002 Fulbright Visiting Scholar στη John F. Kennedy School of Government, Πανεπιστήμιο Harvard, και το 2009 ήταν IAA Senior Research Fellow, στο Ελληνικό Παρατηρητήριο του LSE. Το 2002 συμμετείχε στο Groupe de Réflexion Européen, του Conseil Economique de la Défense (CED), του Υπουργείου Άμυνας της Γαλλίας. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών (2005-2007), και άμισθος Επιστημονικός Διευθυντής του Επιστημονικού Κέντρου Ανάλυσης και Σχεδιασμού του Υπουργείου Εξωτερικών (2004-2007).
Διδάσκει στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Kadir Has Üniversity, στην Τουρκία.
Είναι Γενικός Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet του ΕΚΠΑ.
Κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνείς συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά, όπως Global Review, Democratization, Turkish Studies, Southeast European and Black Sea Studies, Perceptions, International Journal, Balkan and Near East Studies, κ.ά.
Ο Αστέρης Χουλιάρας (1961-) είναι καθηγητής με γνωστικό αντικείμενο «συγκριτική πολιτική και διεθνείς σχέσεις» στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Κάτοχος έδρας Jean Monnet on EU Relations with Less Developed Countries για την περίοδο 2012-5. Διδάκτορας (1990) του University of Hull, Μεγάλη Βρετανία (σύμφωνα με το European Academic Survey 1989-90, 6ο καλύτερο τμήμα πολιτικής επιστήμης στην Ευρώπη). Πτυχίο Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Μακεδονίας (1985). Ειδικεύεται στις σχέσεις Βορρά-Νότου, τη διεθνή αναπτυξιακή συνεργασία, την πολιτική στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες και την ανάλυση εξωτερικής πολιτικής με έμφαση σε δύο γεωγραφικές ζώνες: κυρίως την Αφρική και δευτερευόντως τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η εξειδίκευσή του σ’ αυτά τα γνωστικά πεδία και αυτές τις περιοχές τεκμηριώνεται από δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κρίση (peer-reviewed journals), μονογραφίες και συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια αλλά και από εκτεταμένη και αδιάλειπτη διδασκαλία. Ο καθηγητής Χουλιάρας έχει δημοσιεύσει σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με πολύ υψηλό δείκτη επιρροής (impact factor), συμπεριλαμβανομένων του African Affairs [Oxford University Press] (1ο στην κατηγορία Area Studies του ISI / Web of Science) και το The Journal of Modern African Studies [Cambridge University Press] (5ο στην κατηγορία Area Studies του ISI / Web of Science) αλλά και σε περιοδικά με πολύ μεγάλη επιρροή σε διαμορφωτές πολιτικής όπως το Survival [Taylor & Francis] (επίσημη έκδοση του International Institute of Strategic Studies του Λονδίνου) και το Orbis [Elsevier] (επίσημη έκδοση του Foreign Policy Research Institute των ΗΠΑ). Έχει επίσης δημοσιεύσει στα Cambridge Review of International Affairs [Routledge], Commonwealth and Comparative Politics [Routledge], European Foreign Affairs Review [Kluwer], European View [Springer], Geopolitics [Taylor & Francis], Global Society [Taylor & Francis], International Journal [CIIA], The Journal of Contemporary African Studies [Taylor & Francis], The Journal of North African Studies [Taylor & Francis], The Journal of Southern Europe and the Balkans [Taylor & Francis], The Journal of Southeast Europe and Black Sea Studies [Taylor & Francis], The Round Table [Taylor & Francis], The World Today [Chatham House], The SA Journal of International Affairs [Taylor & Francis] και άλλα. Ο καθηγητής Χουλιάρας έχει επίσης συν-επιμεληθεί τεύχη-αφιερώματα (special issues) διεθνών επιστημονικών περιοδικών συμπεριλαμβανομένου ενός με θέμα «Human Security in Southeast Europe» στο Τhe Journal of Southeast Europe and Black Sea Studies (Vol. 11/4, 2011). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα, τις μονογραφίες Η Κατάρρευση του Κράτους στην Αφρική (Αθήνα: Στοχαστής, 1998) και Γεωγραφικοί Μύθοι της Διεθνούς Πολιτικής (Αθήνα: Ροές, 2004). Συν-συγγραφέας των βιβλίων Κράτη και Εθνότητες στο Κέρας της Αφρικής (με τον Στ. Γεωργούλη, Αθήνα: Γνώση, 1995) και Ο Τρίτος Κόσμος (με τους Σ. Ρούσσο, Π. Σκλιά και Δ. Σωτηρόπουλο, Αθήνα: Παπαζήσης, 2005). Επιμελητής ή συν-επιμελητής των βιβλίων Η Διεθνής Αναπτυξιακή Βοήθεια προς τον 21ο Αιώνα (Αθήνα: Εξάντας, 1998), Η Διπλωματία της Κοινωνίας των Πολιτών (με τον Π. Σκλιά, Αθήνα: Παπαζήσης, 2002) και Η Διεθνής Αναπτυξιακή Βοήθεια στα Βαλκάνια (με τον Ν. Τζιφάκη, Αθήνα: Παπαζήσης, 2007). Eπίσης πρόσφατα συν-επιμελήθηκε (με τους Λ. Τσαλίκη και Χρ. Φραγκονικολόπουλο) το βιβλίο Transnational Celebrity Activism in Global Politics: Changing the World? (Intellect / Chicago University Press, 2011). Οι δημοσιεύσεις του έχουν λάβει μεγάλο αριθμό διεθνών ετεροαναφορών σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και ξενόγλωσσα βιβλία, ενώ πολλά κείμενά του περιλαμβάνονται στα προτεινόμενα προς ανάγνωση (reading lists) πολλών αμερικανικών και βρετανικών πανεπιστημίων. Δύο από τα άρθρα του έχουν αναδημοσιευθεί σε διδακτικά εγχειρίδια του McGraw-Hill (R. J. Griffiths, ed., Developing World, 1999 and G. P. Hastedt ed., American Foreign Policy, 2010). Ο καθηγητής Χουλιάρας έχει επίσης αξιολογήσει βιβλία και μονογραφίες για διεθνείς εκδοτικούς οίκους (όπως του Routledge) αλλά και ερευνητικών ινστιτούτων (όπως του Norwegian Institute for Defense Studies).
Ο Αστέρης Χουλιάρας έχει διδάξει σε επτά πανεπιστήμια εκτός Ελλάδος (στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, τη Φινλανδία, την Τουρκία και τη Βοσνία), όπως επίσης και σε οκτώ ελληνικά πανεπιστήμια και πέντε επαγγελματικές σχολές. Πιο συγκεκριμένα, έχει διδάξει στο University of Newcastle, το University of Sheffield, το University of Hull, το University of Jyvaskyla (Finland), το Sabanci University (Τουρκία), το University of Sarajevo και το York University (Καναδάς). Έχει επίσης διδάξει σε προπτυχιακό επίπεδο στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, το Πάντειο Πανεπιστήμιο και το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. Έχει ακόμη διδάξει επί 15 έτη στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (στα Τμήματα Εμπορικών Ακολούθων και Ακολούθων Επικοινωνίας) και στην Ελληνική Διπλωματική Ακαδημία (Υπουργείο Εξωτερικών). Επίσης ο καθηγητής Χουλιάρας έχει μακρά θητεία ως εμπειρογνώμων και σύμβουλος δημοσίων φορέων. Διετέλεσε μέλος του επιστημονικού προσωπικού (Μονάδα Στρατηγικού Σχεδιασμού) του Υπουργείου Εσωτερικών (1992-2000) και παρείχε συμβουλευτικές υπηρεσίες στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών (2001-3) και στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στα Ηνωμένα Έθνη (2002-4). Επίσης συμμετείχε ως εμπειρογνώμονας στο Expert Working Group on Africa του ΝΑΤΟ (1997-2003) και στο Human Security Network (μια διακυβερνητική πρωτοβουλία στα πλαίσια του ΟΗΕ που αποσκοπούσε στην προαγωγή της ιδέας της ανθρώπινης ασφάλειας στη διεθνή πολιτική) (2002-4). Ο καθηγητής Χουλιάρας υπήρξε Επιστημονικός Υπεύθυνος ή βασικός ερευνητής πολλών ερευνητικών έργων που χρηματοδοτήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και διάφορα ελληνικά Υπουργεία. Πιο συγκεκριμένα, υπήρξε βασικός ερευνητής και συν-συγγραφέας (μαζί με τον Χ. Τσαρδανίδη) της μελέτης «Economic and Social Absorptive Capacity in the West Bank and Gaza Strip» που εξέτασε τις προοπτικές επιστροφής των Παλαιστινίων προσφύγων σ’ ένα μελλοντικό ανεξάρτητο κράτος στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα (2000-1). Η μελέτη αυτή που χρηματοδοτήθηκε από τον Ειδικό Απεσταλμένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ειρηνευτική Διαδικασία της Μέσης Ανατολής επηρέασε αρκετά τη σχετική διεθνή συζήτηση. Επίσης υπήρξε Επιστημονικός Υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος Πυθαγόρας ΙΙ «Ανθρώπινη Ασφάλεια στη Νοτιοανατολική Ευρώπη» (2005-2007) το οποίο οδήγησε σε πολλές διεπιστημονικές δημοσιεύσεις. Σήμερα, ο καθηγητής Χουλιάρας συν-διευθύνει ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί στη δημιουργία ευκαιριών συνεργασίας μεταξύ Αφρικανών μεταναστών στην Ελλάδα και ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται ή σκοπεύουν να δραστηριοποιηθούν στην Αφρική και ένα Πρόγραμμα Θαλής που αφορά στην αξιολόγηση των ελληνικών Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Συμμετέχει επίσης ως βασικός ερευνητής σε Πρόγραμμα Αριστεία που αφορά στην αξιολόγηση των πολιτικών επιπτώσεων των χρηματοδοτήσεων των διαρθρωτικών ταμείων στην Ελλάδα. Ο καθηγητής Χουλιάρας έχει αξιολογήσει ανθρωπιστικά και αναπτυξιακά προγράμματα για λογαριασμό δημόσιων ή διακρατικών φορέων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει επίσης συμμετάσχει σε διεθνείς αποστολές της ΕΕ, του ΟΗΕ και της ελληνικής κυβέρνησης στην Αλβανία, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, την Καμπότζη, την Ερυθραία, την Αιθιοπία, το Μαλί, τη Μοζαμβίκη, τη Νιγηρία, τη Νότιο Αφρική, την Ουγκάντα και τη Ζιμπάμπουε. Σήμερα διευθύνει το Φθινοπωρινό Σχολείο για Στελέχη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που συνδιοργανώνουν το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων και το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Ο καθηγητής Χουλιάρας έχει επίσης σημαντική διοικητική εμπειρία. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Γεωγραφίας του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου και ex officio μέλος της Συγκλήτου του ιδίου πανεπιστημίου. Σήμερα είναι μέλος της Μονάδας Διασφάλισης Ποιότητας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Υπήρξε επίσης για τρεις συνεχόμενες θητείες εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, της επιστημονικής ένωσης των Ελλήνων πολιτικών επιστημόνων (την περίοδο 2010-2 ήταν Αντιπρόεδρος). Επίσης από το 2005 έως το 2012 διεύθυνε (πρώτα μαζί με τον καθηγητή Ηλία Νικολακόπουλο και μετά με τον αναπληρωτή καθηγητή Γρηγόρη Μολύβα) την έκδοση της Ελληνικής Επιθεώρησης Πολιτικής Επιστήμης, του επίσημου επιστημονικού περιοδικού της Εταιρείας. Ακόμη για 15 χρόνια (1994-2009) διετέλεσε Αρχισυντάκτης του τριμηνιαίου επιστημονικού περιοδικού Αγορά Χωρίς Σύνορα που εκδίδει το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων. Ο καθηγητής Χουλιάρας έχει συμμετάσχει σε πλήθος διεθνών συνεδρίων που διοργάνωσαν μεταξύ άλλων, η International Political Studies Association, η International Studies Association και το European Consortium for Political Research. Πρόσφατα προσκλήθηκε από τους Friends of Europe στις Βρυξέλλες για να μιλήσει για τις σχέσεις ΕΕ-Αφρικής σ’ ένα κοινό στελεχών της Επιτροπής, βουλευτών, ευρωβουλευτών και ακαδημαϊκών. Διετέλεσε επίσης μέλος διοικητικών ή επιστημονικών συμβουλίων ερευνητικών κέντρων. Υπήρξε από το 2005-2011 μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών και έχει υπηρετήσει ως μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (2007-8). Έχει επίσης εργαστεί ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (1994-2009). Ο καθηγητής Χουλιάρας έχει βραβευθεί (μαζί με τον Ν. Τζιφάκη) με το Marcel Cadieux Distinguished Writing Award 2008. Eπίσης υπήρξε αποδέκτης του Faculty Enrichment Award του International Council for Canadian Studies (2000-1). Τέλος αρθρογραφούσε επί σειρά ετών στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο. Υπήρξε τακτικός συνεργάτης της επιθεώρησης Αντί (1991-2005) και της εβδομαδιαίας εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής (1998-2006). Πιο πρόσφατα (2009-2010), ήταν τακτικός συνεργάτης της ιστοσελίδας Newstime.gr.