Διεθνείς Συμφωνίες για την Κλιματική Αλλαγή και Θεωρία Παιγνίων

Εξετάζουμε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των χωρών που συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις για τη σύναψη/επικύρωση της συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή, χρησιμοποιώντας τις αρχές της θεωρίας παιγνίων. Αναλύουμε το πώς η ύπαρξη κινήτρων για "συμπεριφορές τζαμπατζή" (free riding incentives) δημιουργεί προβλήματα στην επικύρωση μιας δεσμευτικής συμφωνίας με σημαντικούς περιορισμούς ρύπων. Παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα των κύριων προσεγγίσεων της θεωρίας παιγνίων (μη-συνεργατικά παίγνια με «μυωπικούς» και διορατικούς παίκτες και συνεργατικά παίγνια). Επίσης θα εξετάσουμε τη σύναψη μιας συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή ως ένα συλλογικού κινδύνου, κοινωνικού διλήμματος παίγνιο (collective-risk social dilemma game). Βασικός μας στόχος είναι η σύνδεση των αποτελεσμάτων με τις υποθέσεις που χρησιμοποιούν οι διαφορετικές προσεγγίσεις, ώστε να μπορέσουμε να κρίνουμε την αξιοπιστία τους. Τέλος, παρουσιάζουμε προτάσεις που θα μπορούσαν να διευκολύνουν τη σύναψη μιας συμφωνίας, όπως για παράδειγμα οι πληρωμές μεταξύ των χωρών (costs sharing rules) και η σύνδεση με άλλες διεθνείς συμβάσεις (issue linkages).