Κωνσταντινίδης Κώστας
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
27/09/2015
Διάρκεια
00:24:17
Εκδήλωση
Η΄ Γενική Συνέλευση του Σωματείου "Διάζωμα"
Χώρος
Ξενοδοχείο "Γαλήνη" (Καμένα Βούρλα) - Πολιτιστικό Κέντρο Ορχομενού
Διοργάνωση
Σωματείο "Διάζωμα"
Κατηγορία
Αρχαιολογία, Τεχνολογία, Πληροφορική
Ετικέτες
αρχαιολογία, αρχαιολογική κοινότητα, αρχαία θέατρα, τοπικές κοινωνίες, κοινωνία των πολιτών, αρχαιολογική έρευνα, αναστήλωση αρχαίων μνημείων, Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ
Η ομιλία αυτή έγινε στο πλαίσιο της Η’ Γενικής Συνέλευσης του Σωματείου «Διάζωμα».
Το ΔΙΑΖΩΜΑ ιδρύθηκε με την πρωτοβουλία του τέως Υπουργού Πολιτισμού Σταύρου Μπένου και με την καθοριστική συμμετοχή τριών «οικογενειών» που αποτελούν τα συστατικά του στοιχεία: την οικογένεια της αρχαιολογικής κοινότητας (αρχαιολόγοι, αναστηλωτές, συντηρητές κλπ), την οικογένεια των καλλιτεχνών και των διανοουμένων της χώρας και την οικογένεια των τοπικών κοινωνιών (δήμαρχοι, περιφερειάρχες, πολίτες).
Βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για να συνδέσει και να υποκινήσει όλες τις δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας (πολίτες, δημάρχους – περιφερειάρχες, πανεπιστήμια, πολιτιστικούς φορείς), με στόχο την ανάδειξη και την καθολική προστασία, μιας ξεχωριστής κατηγορίας μνημείων, των αρχαίων χώρων θέασης και ακρόασης.
Με όχημα τους πολίτες και τις ιδέες τους αναπτύσσεται ένα κίνημα πολιτών για τα αρχαία θέατρα που δυναμώνει και πλουτίζεται κάθε μέρα. Με αυτή τη δυναμική τα μνημεία γίνονται το επίκεντρο δύο σημαντικών ιστορικών συναντήσεων: με την κοινωνία των πολιτών από τη μια μεριά και με την οικονομία του τουρισμού, του περιβάλλοντος και του πολιτισμού, από την άλλη. Η κοινωνικοποίηση των μνημείων, σε συνδυασμό με τη βιώσιμη ανάπτυξη της Ελλάδος, είναι ο μεγάλος οραματικός στόχος του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ.
Στο επίκεντρο της φετινής Γενικής Συνέλευσης του Διαζώματος τέθηκε «η στρατηγική για τον ψηφιακό πολιτισμό» και η συμβολή της ψηφιακής τεχνολογίας στο έργο της ανάδειξης και της αποκατάστασης των μνημείων.
Το παραπάνω θέμα προσπάθησαν να διαφωτίσουν το πρωί της Κυριακής με τις εισηγήσεις τους μέλη και συνεργάτες του «ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ», κ.κ. Βασίλης Λαμπρινουδάκης και Πέτρος Θέμελης, Ομότιμοι καθηγητές αρχαιολογίας, με θέμα «Ψηφιακό ημερολόγιο ανασκαφής», Κωνσταντίνος Μπολέτης, Δρ. Αρχιτέκτων - Μηχανικός, αναστηλωτής στο θέατρο Διονύσου Αθήνας, με θέμα «Νέες τεχνολογίες στην αναστήλωση των μνημείων», Κώστας Κωνσταντινίδης, «Ψηφιακή Στρατηγική για τον Πολιτισμό», Γρηγόρης Τσόκας, καθηγητής εφαρμοσμένης γεωφυσικής Α.Π.Θ. «Γεωφυσικές έρευνες», Νίκος Λιανός, αρχιτέκτων, Επ. Καθηγητής ΤΑΜ-∆ΠΘ, «3D Scanning – Θέατρα Γιτάνων και Αβδήρων», Πέτρος Κατσούδας, πολιτικός μηχανικός-μέλος της επιστημονικής ομάδας για αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου Δωδώνης, Πρόδρομος Τσιαβός, νομικός, «Ανοιχτά Δεδομένα».
Την Πολιτιστική Διαδρομή στη Στερεά Ελλάδα παρουσίασαν οι κ.κ. Παναγιώτης Νταής, στέλεχος της δημόσιας διοίκησης, Παναγιώτης Βλάχος, νομικός και Τάκης Μαστραντώνης, Δρ. Χημικός – μηχανικός και σύμβουλος του Υπουργείου Πολιτισμού. Τη διαδρομή οπτικοποίησε με ένα video ο Κώστας Νέδας, Δρ. τοπογράφος-μηχανικός.
Την Κυριακή στις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης παρευρέθηκαν ο κος Κώστας Μπακογιάννης, Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας και η έφορος Αρχαιοτήτων Φθιώτιδος και Ευρυτανίας, κ. Μάνια Παπακωνσταντίνου.
Κατέχει μοναδική εμπειρία και αποδεδειγμένη ικανότητα διαχείρισης προγραμμάτων και έργων πολιτισμού έχοντας σχεδιάσει και υλοποιήσει με τους συνεργάτες του πάνω από 80 σύνθετα και μεγάλης διάρκειας έργα την τελευταία δεκαετία υποστηρίζοντας με καινοτόμες δράσεις το έργο και την σχέση των οργανισμών πολιτιστικής αναφοράς με τις κοινότητες τους, την εκπαίδευση, τον τουρισμό, τις δημιουργικές βιομηχανίες και την οικονομία γενικότερα. Παράλληλα, διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην υλοποίηση έργων πολιτιστικού τουρισμού μέσα από το σχεδιασμό και την ανάπτυξη τουριστικών και εκπαιδευτικών εμπειριών με επίκεντρο την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Πιστεύει απόλυτα στην αποτελεσματική αξιοποίησή της ψηφιακής τεχνολογίας στον πολιτισμό και στην ενδυνάμωση του μέσω αυτής. Πιστεύει, επίσης, στις συνέργειες ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στον χώρο του πολιτισμού και στην “υγιή επιχειρηματική ιδιοτέλεια” με πλήρη συναίσθηση των παραμέτρων ευαισθησίας της πολιτιστικής πολιτικής και των κανόνων δεοντολογίας.