Goette Hans Rupprecht
Pajor Ferdinand
Γλώσσα
Αγγλική
Ημερομηνία
27/05/2021
Διάρκεια
01:10:02
Εκδήλωση
Μαθήματα εμβαθύνσεως στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής - Διαλέξεις της Πέμπτης
Χώρος
Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Διοργάνωση
Εργαστήριο Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Κατηγορία
Αρχαιολογία
Ετικέτες
Eduard Schaubert, Νότια Εύβοια, Βόρειες Σποράδες, 1847, Κλεάνθης, Εδουάρδος Σάουμπερτ, Σταμάτης Κλεάνθης, Ελλάδα, αρχιτεκτονική, αρχιτέκτονας, πολεοδομία, πολεοδόμος, Αθήνα, Πειραιάς, Ερέτρια, Μέγαρα, αρχαιολογική έρευνα, Εύβοια, αρχαιολόγος
Ο Eduard Schaubert, γεννημένος στο Breslau (σήμερα Wroclaw της Πολωνίας), σπούδασε αρχιτεκτονική στη Βασιλική Ακαδημία Αρχιτεκτονικής στο Βερολίνο από το 1825 έως το 1829. Μετά τις σπουδές του πήγε, με τον Έλληνα συμφοιτητή του Σταμάτη Κλεάνθη, εκπαιδευτικό ταξίδι στη Ρώμη. Τελικά, έφτασαν στην Ελλάδα, όπου προσελήφθησαν από τον Ιωάννη Καποδίστρια στο νησί της Αίγινας.
Ως αρχιτέκτονας, ο Schaubert συνεργάστηκε με τον Κλεάνθη έως το 1834. Εκτός από το Παλιό Πανεπιστήμιο, έχτισαν το 1831 την οικία του Άγγλου Ναύαρχου Pulteney Malcolm στα Πατήσια, το 1832 τις κατοικίες του Αυστριακού πρόξενου Georg Christian Gropius και του Ρώσου πρόξενου Ιωάννη Παπαρρηγόπουλου στην Αθήνα. Ο Schaubert σχεδίασε μόνος του μερικά μικρότερα κτίρια, όπως φυλάκια και αποθήκες για αρχαιολογικούς χώρους. Το 1834 ο Schaubert έγινε διευθυντής της αρχιτεκτονικής υπηρεσίας του κράτους και διευθυντής δημόσιων έργων στην αυλή του Βασιλιά Όθωνα, θέσεις που κατείχε μέχρι την Επανάσταση του Σεπτεμβρίου του 1843. Έγινε ευρέως γνωστός ως πολεοδόμος. Σε συνεργασία με τον Κλεάνθη σχεδίασε τις πόλεις της Αθήνας (1831-1832) και του Πειραιά (1834) και, μόνος του, συνέταξε τα σχέδια για την Ερέτρια (1834) και τα Μέγαρα (1835). Επιπλέον, στο Schaubert αποδίδονται τα έργα για την Ελευσίνα, την Κόρινθο, το Μεσολόγγι, τη Νέα-Άμφισσα (Ιτέα), τη Θήβα, τη Σπάρτη και τη Στυλίδα.
Με τις πολεοδομικές του δραστηριότητες και από τη θέση του ως διευθυντής δημοσίων έργων, ο Schaubert διαμόρφωσε αποφασιστικά τον πρώτο οικοδομικό νόμο της 15ης Μαΐου 1835 που ονομάζεται Διάταγμα περί υγεινής, οικοδομής πόλεων και κωμών. Ωστόσο, ο Schaubert δεν ήταν μόνο αρχιτέκτονας και πολεοδόμος. Ασχολήθηκε επίσης με την αρχαιολογική έρευνα, όπως μπορεί κανείς να παρατηρήσει στα σχέδιά του για την Αθήνα και την Ερέτρια, όπου όλα τα ορατά αρχαία ερείπια είχαν μελετηθεί προσεκτικά.
Κατά τις δύο δεκαετίες της διαμονής του στην Ελλάδα ταξίδεψε πολύ. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του επισκέφθηκε την Πελοπόννησο, τη Βοιωτία, τις Κυκλάδες και το νησί της Εύβοιας. Οι αδημοσίευτες "Ταξιδιωτικές Σημειώσεις για τη Νότια Εύβοια και τις Βόρειες Σποράδες" τεκμηριώνουν την ευρύτητα των ενδιαφερόντων του Schaubert, καθώς και τις πολύ ανεπτυγμένες δεξιότητές του ως αρχιτέκτονα και αρχαιολόγου.
Ο Hans Rupprecht Goette γεννήθηκε το 1956 στο Soest της Δυτικής Γερμανίας και είναι αρχαιολόγος.
Σπούδασε κλασική αρχαιολογία, αρχαία ιστορία και λατινική φιλολογία από το 1975 έως το 1982 στα πανεπιστήμια της Κολωνίας, της Βόννης, του Μονάχου, του Γκέτινγκεν και της Ρώμης. Το 1982 απέκτησε M.A. και το 1984 διδακτορικό δίπλωμα στην κλασική αρχαιολογία από το Πανεπιστήμιο του Γκέτιγκεν. Το 1997 έγινε Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκίσεν.
Εργασία:
1985 Βοηθός στο Archäologisches Institut der Universität Göttingen
1985/6 Μονοετής ταξιδιωτική υποτροφία για επίσκεψη αρχαιολογικών χώρων και μουσείων στις μεσογειακές χώρες
1986–2002 Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, Αθήνα: Γενικός γραμματέας, ερευνητής αρχαίας ελληνικής τοπογραφίας, διευθυντής του φωτογραφικού αρχείου
2002–2022 Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο, Βερολίνο: διευθυντής της βιβλιοθήκης (2002, 2013–2022)· διευθυντής του φωτογραφικού αρχείου (2003)· επιμελητής των εκδόσεων του DAI (2004-2012)
Διδασκαλία:
1985-1997 Επισκέπτης Καθηγητής, Πανεπιστήμια του Göttingen, Marburg και Kiel
1991-1998 Σεμινάρια για Γερμανούς και Ελβετούς Επίκουρους Καθηγητές στην Ελλάδα
1997-2016 Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο του Giessen
2016–2022 Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Freie στο Βερολίνο
2007– Επίτιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου
Έρευνα:
Ελληνική και Ρωμαϊκή εικονογραφία και γλυπτική. Ελληνική τοπογραφία (Αττική, Αίγινα, Εύβοια)
O Ferdinand Pajor είναι αρχαιολόγος και ιστορικός της τέχνης.
Σπούδασε ιστορία της τέχνης, αρχαιολογία και ιστορία στα πανεπιστήμια της Λωζάνης και του Έσσεξ. Το 2004 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στην ιστορίας της αρχιτεκτονικής. Την περίοδο 1998-2005 ήταν μεταπτυχιακός ερευνητής στο Τμήμα Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου της Λωζάνης και ανεξάρτητος ιστορικός τέχνης: αυτή την περίοδο πραγματοποίησε έρευνα και δημοσιεύσεις σχετικά με την αρχιτεκτονική και την πολεοδομία του Ύστερου Μεσαίωνα και του Παλαιού Καθεστώτος. Το διάστημα 2005-2012 ήταν συντάκτης του καταλόγου ακινήτων αγαθών πολιτιστικού χαρακτήρα, υπεύθυνος για τα ρυθμιστικά σχέδια στην Υπηρεσία Πολιτιστικών Αγαθών του Καντονιού του Fribourg. Από το 1998 είναι μέλος της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα: πραγματοπιοεί έρευνες για την υποδοχή της Αρχαιότητας και στην αρχιτεκτονική του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Το 2007 ήταν Επισκέπτης Ερευνητής στο Τμήμα Ιστορίας και Θεωρίας Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Essex.
