Τσιριμώκου Λίζυ
Ντουνιά Χριστίνα
Κωτίδης Αντώνης
Αντωνίου Δημήτρης
Πολέμη Πόπη
Πετσόπουλος Σταύρος
Εμπειρίκος Λεωνίδας
Λουκίσας Βαγγέλης
Μικέ Μαίρη
Τάρλοου Δημήτρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
25/11/2024
Διάρκεια
02:15:24
Εκδήλωση
Εκδήλωση στη μνήμη της ΜΑΡΙΝΑΣ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ (1936-2024)
Χώρος
IANOS
Διοργάνωση
Θέατρο Πορεία
Εκδόσεις Άγρα
IANOS
Κατηγορία
Λογοτεχνία
Ετικέτες
Μαρίνα Καραγάτση, Το Ευχαριστημένο, Άνδρος, πεζογραφία, Στη μνήμη του συμπατριώτη μου Υπάτιου Περδίου, λαϊκή λιθογλυπτική
Την Δευτέρα 25 Νοεμβρίου, η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS, το Θέατρο Πορεία και οι Εκδόσεις Άγρα, διοργάνωσαν εκδήλωση στη μνήμη της ΜΑΡΙΝΑΣ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ (1936-2024) και ταυτόχρονη παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο: «Στη μνήμη του συμπατριώτη μου Υπάτιου Περδίου» που έγραψε η συγγραφέας το 2016 και αποτελεί το τελευταίο ολοκληρωμένο της κείμενο.
Για το βιβλίο μιλούν οι:
Λίζη Τσιριμώκου, Ομότιμη Καθηγήτρια Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας του ΑΠΘ, Δοκιμιογράφος και Μεταφράστρια
Χριστίνα Ντουνιά, Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αντώνης Κωτίδης, Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Δημήτρης Αντωνίου, Ιστορικός, διδάκτορας της Ανώτατης Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Παρισιού
Πόπη Πολέμη, Επίτιμη Διδάκτορας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ιστορικός, Βιβλιογράφος, Δοκιμιογράφος και Επιμελήτρια εκδόσεων
Σταύρος Πετσόπουλος, Εκδότης και Επικεφαλής των «Εκδόσεων Άγρα»
Λεωνίδας Εμπειρίκος, Ιστορικός
Βαγγέλης Λουκίσας, Eμπειροτέχνης σκηνοθέτης
Μαίρη Μικέ, Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ.
Δημήτρης Τάρλοου, Καλλιτεχνικός Διευθυντής θεάτρου Πορεία, Σκηνοθέτης
Προβολές:
- "Φωτογραφικό υλικό από την ζωή της Μαρίνας"
- "Αποσπάσματα από την παράσταση το Ευχαριστημένο"
- "Αποσπάσματα από κοινές συνεντεύξεις Μαρίνας & Δημήτρη"
"Η Άνδρος της Μαρίνας Καραγάτση", ντοκιμαντέρ του Βαγγέλη Λουκίσα
Το BLOD ευχαριστεί θερμά για την ευγενική παραχώρηση των βίντεο.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ (1936-2024), κόρη του συγγραφέα Μ. Καραγάτση και της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση, γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασχολήθηκε κυρίως με τη λαϊκή λιθογλυπτική της Άνδρου (Λίθινες εικόνες της Άνδρου, 1990, Μαρμάρινα τέμπλα στην Άνδρο τον 19ο αιώνα, 1993, Κτητορικές πλάκες της Άνδρου, 1996).
Το 2008 δημοσίευσε στις Εκδόσεις Άγρα το πεζογράφημα Το Ευχαριστημένο ή Οι δικοί μου άνθρωποι, που τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος των Λογοτεχνικών Βραβείων του περιοδικού Διαβάζω το 2009.
Έχει έναν γιο, τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Δημήτρη Τάρλοου.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Άγρα το τελευταίο ολοκληρωμένο σύντομο πεζογράφημα που έγραψε η Μαρίνα Καραγάτση το 2016. Η έκδοση συνοδεύεται από τον αποχαιρετιστήριο λόγο του Λεωνίδα Εμπειρίκου για τη Μαρίνα Καραγάτση.
Και για να σας μιλήσω πιο καθαρά, πιστεύω πως πρέπει να κηδέψω αύριο τον Υπάτιο στον ενοριακό μου ναό, στον Άγιο Νικόλαο, γι’ αυτό και ζητώ τη βοήθειά σας. Θες που ο θάνατός του συνέπεσε με το θάνατο και την Ανάσταση του Θεανθρώπου, θες που αυτά τα παράξενα συμβάντα όλους μας ανησύχησαν, έτσι που στο τέλος αναγκάστηκα να ξαναφωνάξω τον γιατρό, ποιός το ξέρει. Μπορεί όμως και να συμβαίνει κάτι πολύ πιο απλό : να θέλω μόνο να τιμήσω έναν αθώο, απονήρευτο, άκακο άνθρωπο και τίποτα περισσότερο. [...] Επειδή έτυχε εκείνη τη χρονιά να μην πέφτει τη Δευτέρα η γιορτή του αγίου Γεωργίου, και οι χορωδοί ήταν ελεύθεροι, κατέπλευσαν και οι τέσσερις μαζί. Ε ! Τί να πω τώρα ! Άλλο πράγμα είναι να σε ταλαιπωρεί ένας άθλιος φάλτσος ψάλτης κι άλλο μεγαλείο έχει μια τετράφωνη χορωδία. Γιατί λοιπόν να μην το ομολογήσω πως αυτή ήταν η πιο κατανυκτική νεκρώσιμος ακολουθία στην οποία έχω χοροστατήσει; Όπως όμως ήταν αναμενόμενο, υπήρξαν και οι αντίθετες απόψεις : Θυμούμαι πως βγαίνοντας λίγο αργότερα από την εκκλησία άκουσα δίπλα μου μια συχωριανή μου να σιγοψιθυρίζει στην αδελφή της: «Για πες μου, στον θεό σου», της έλεγε, «μήπως κι ο παπάς μας αποτρελάθηκε; Τόσους και τόσους νοικοκυραίους έχει κηδέψει, γιατί μόνο αυτός ο κουτρούλης άξιζε τόσες τιμές και τόσες χορωδίες; Δεν τα καταλαβαίνω εγώ αυτά τα πράγματα. Πάει, χάλασε πια ο κόσμος, Μαρία μου». Και μετά οδεύσαμε πάλι προς τη Βουργάρα για την ταφή. Ήταν ένα θαμπό απριλιάτικο απομεσήμερο. Δεν ξεχνώ το χαρμόσυνο «Αναστάσεως Ημέρα» των ψαλτάδων μαζί με τη ζαλιστική ευωδιά των λεμονανθών που ξεχυνόταν από τους κήπους.—
Η Λίζυ Τσιριμώκου είναι Ομότιμη Καθηγήτρια γενικής και συγκριτικής γραμματολογίας του ΑΠΘ, δοκιμιογράφος και μεταφράστρια. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία στην Αθήνα και στο Παρίσι. Δίδαξε θεωρία λογοτεχνίας και συγκριτική γραμματολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ (1979-2016). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στρέφονται προς τους τομείς της ιστορίας, της κριτικής και της θεωρίας της λογοτεχνίας.
Ασχολείται με τη λογοτεχνία της πόλης (αστυγραφία), την ευρωπαϊκή και ελληνική λογοτεχνία σε συνάφεια με την ιστορία (18ος-21ος αι.). Έχει εκδώσει δοκίμια για τη λογοτεχνία (Εσωτερική ταχύτητα, 2000), την αλληλογραφία της εξορίας των Ρίτσου-Αλεξάνδρου-Δρόσου (Τροχιές σε διασταύρωση, 2008). Μεταφράζει, κυρίως από τα γαλλικά, κριτικά και λογοτεχνικά κείμενα. Κείμενά της βρίσκονται σε αυτόνομους ή συλλογικούς και αφιερωματικούς τόμους, σε πρακτικά ημερίδων και συνεδρίων, σε περιοδικά κι εφημερίδες. Εδώ και χρόνια, δημοσιεύει βιβλιοκριτικά σημειώματα στο ΒΗΜΑ.
H Xριστίνα Nτουνιά γεννήθηκε στο Πέτα Aρτης το Σεπτέμβριο του 1952. Σπούδασε στην Aθήνα και στο Παρίσι. Tο 1988 πήρε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Tμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Eργάστηκε ως καθηγήτρια στη Mέση Eκπαίδευση και ως κριτικός βιβλίου στο περιοδικό Aντί. Δίδαξε Nεοελληνική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Kρήτης. Είναι Ομότιμη Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. H μελέτη της Λογοτεχνία και Πολιτική. Τα περιοδικά της Aριστεράς στο μεσοπόλεμο (1996), καθώς και η συλλογή διηγημάτων Bρέχει σ' αυτό το όνειρο (1998) κυκλοφορούν από τις Eκδόσεις Kαστανιώτη. Έχει επίσης δημοσιεύσει άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους.
Ο Καθηγητής Αντώνης Κωτίδης γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει προσκληθεί στο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ Princeton ως Επισκέπτης Ερευνητής, προσκληθεί και διδάξει ως Επισκέπτης Καθηγητής στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ Rutgers, Ohio State University, Drexel – Philadelphia, San Francisco State University. Προσκεκλημένος ομιλητής στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας και στο Πανεπιστήμιο Kyoritsu του Τόκυο. Έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ της Εθνικής Πινακοθήκης της Ελλάδος και Μουσείου Αλ. Σούτζου, Πρόεδρος της καλλιτεχνικής Επιτροπής και Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτιστικής Πολιτικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει τα βιβλία: Ο ζωγράφος Μαλέας (1982), Για τον Παρθένη- Εννιά Συνεντεύξεις με Μαθητές του και μια πρώτη μελέτη για το Δάσκαλο (1984), Μοντερνισμός και "Παράδοση" στην ελληνική τέχνη του μεσοπολέμου (1993), Η ζωγραφική του 19ου αιώνα - Ελληνική τέχνη (1995), Μαλέας (2000), Αλέξης Μπαρκόφ (2000), Το μεταπολεμικό πρόσωπο της ελληνικής τέχνης (2000), Τριανταφυλλίδης- Ένα άλλο Τριάντα στη ζωγραφική (2002), Έργα Ελλήνων Ζωγράφων της Συλλογής Θ.Καραπαναγιώτη (2011), Μοντερνισμός και «Παράδοση» στην ελληνική μεταπολεμική και σύγχρονη τέχνη (2011, 2015). Έχει συνεργαστεί σε συλλογικές εκδόσεις όπως η ελληνική έκδοση Rizzoli Όλο το έργο του Ραφαήλ (1995), Παγκόσμια τέχνη της εκπαιδευτικής ελληνικής εγκυκλοπαίδειας (1998), Τέτσης (1999), Λεξικό Ελλήνων καλλιτεχνών της Μέλισσας (1997-2000), Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, ΙΣΤ, της Εκδοτικής Αθηνών (2000), Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια - τέσσερις αιώνες νεοελληνικής ζωγραφικής (2000), Ομάδα Τέχνη-100 χρόνια (2017), Η Στρατιά της Ανατολής ζωγραφίζει τη Θεσσαλονίκη (2018), Δημήτρης Πικιώνης, Ο αρχιτέκτονας, Ο ζωγράφος, ο στοχαστής (2022), Μικρασιατικός Ελληνισμός Σκέψεις και Δοκίμια, επιμ. Εβίτα Αράπογλου (2022) κ.ά. Κείμενά του για τη λογοτεχνία, την τέχνη και την εκπαίδευση δημοσιεύονται σε ειδικά και ευρύτερης κυκλοφορίας έντυπα.
Ο Δημήτρης Αντωνίου, διδάκτορας της Ανώτατης Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Παρισιού, είναι ιστορικός.
Η Πόπη Πολέμη, Επίτιμη Διδάκτορας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ., είναι ιστορικός, βιβλιογράφος, δοκιμιογράφος και επιμελήτρια εκδόσεων.
Γεννημένος στην Αθήνα το 1966, σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το 2000 δημιούργησε τη δική του θεατρική εταιρεία, τον «Δόλιχο». Από τότε, εργάζεται ως σκηνοθέτης, μεταφραστής, ηθοποιός και θεατρικός παραγωγός στο θέατρο Πορεία, ένα από τα πιο γνωστά και ιστορικά θέατρα της Αθήνας. Σημαντικότερες παραστάσεις του: Ευρυδίκη της Sarah Ruhl, Λήθη του Δημήτρη Δημητριάδη, Η μεγάλη χίμαιρα του Μ. Καραγάτση, Τρεις αδερφές του Αντόν Τσέχωφ, Αγριόπαπια του Χένρικ Ίψεν, Το ευχαριστημένο της Μαρίνας Καραγάτση, Γιούγκερμαν του Μ. Καραγάτση, Δόξα κοινή σύνθεση κειμένου του Στρατή Πασχάλη, Ο κοτζάμπασης του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση, Το κουκλόσπιτο του Χένρικ Ίψεν, Έγκλημα και τιμωρία διασκευή του Θανάση Τριαρίδη – παραστάσεις οι οποίες απέσπασαν ενθουσιώδεις κριτικές και κέρδισαν βραβεία κριτικών και κοινού. Το 2016 έλαβε το βραβείο σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν» για τη Μεγάλη χίμαιρα.