Παυλόπουλος Προκόπιος
Γλώσσα
Αγγλική, Γαλλική, Ελληνική
Ημερομηνία
09/02/2018
Διάρκεια
36:43
Εκδήλωση
Ελλάδα: οι δρόμοι της ελπίδας
Χώρος
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Διοργάνωση
L'Obs
Η Καθημερινή
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Κατηγορία
Οικονομία
Ετικέτες
Ελλάδα, Ευρωπαϊκή Ένωση, επένδυση, ευρωπαϊκός νότος, επιχειρήσεις, ευρωπαϊκό πρόγραμμα βοήθειας
Το περιοδικό Le Nouvel Observateur (όμιλος Le Monde) μαζί με την Καθημερινή και το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος διοργάνωσαν το φόρουμ Ελλάδα: οι δρόμοι της ελπίδας σε συνεργασία με το Διεθνές Εμπορικό Επιμελητήριο και το Ελληνογαλλικό Εμπορικό Επιμελητήριο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Για δύο ημέρες, 30 περίπου σημαντικοί ομιλητές, Έλληνες και Ευρωπαίοι πολιτικοί και επιχειρηματίες, συζήτησαν καίρια θέματα για το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι η χρονιά νέων θυσιών για τους Έλληνες, οι οποίοι υπόκεινται σε σκληρές δοκιμασίες εδώ και πάρα πολύ καιρό, είναι όμως και η χρονιά εξόδου από το πρόγραμμα βοήθειας που τέθηκε σε εφαρμογή στην αρχή της κρίσης του χρέους, σημάδι ότι οι εν λόγω προσπάθειες δεν ήταν εντελώς μάταιες. Τόσοι λόγοι για να ενδιαφερθούμε για την Ελλάδα το 2018, γιατί η χώρα αυτή, η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπήρξε το λίκνο της δημοκρατίας, κρατά επίσης ένα μέρος της ευρωπαϊκής ψυχής που πρέπει να διασώσουμε σε αυτούς τους αβέβαιους καιρούς. Στην Αθήνα επέλεξε το περασμένο φθινόπωρο ο Emmanuel Macron να βγάλει έναν από τους μεγάλους «ευρωπαϊκούς» λόγους στην αρχή της πενταετούς θητείας του, να σηκώσει το πέπλο των μεταρρυθμιστικών προτάσεών του για την Ε.Ε. που ανέλυσε στην συνέχεια στην Σορβόννη. Στην Αθήνα πάλι πρέπει να πάμε για να καταλάβουμε ότι το μέλλον της Ευρώπης δεν παίζεται μόνον στο Παρίσι και το Βερολίνο, αλλά και στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης όπου φτάνουν οι μετανάστες του κόσμου που υποφέρει, όπου διακυβεύεται η ασφάλεια της ηπείρου. Εκεί επίσης, όπου συνάπτονται οι αυριανοί δεσμοί Κίνας-Ευρώπης, και οι σχέσεις με χώρες που, χωρίς να ανήκουν στην Ε.Ε., διαδραματίζουν ρόλο για το μέλλον της. Τόσοι λόγοι για τον « L’Obs » να επιστρέψει στην Αθήνα για ένα νέο Φόρουμ, στις 8 και 9 Φεβρουαρίου, για έναν διάλογο μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας, μεταξύ της Ευρώπης και του μέλλοντός της.
Pierre Haski, L’Obs
Ο Προκόπιος Παυλόπουλος γεννήθηκε το 1950 στην Καλαμάτα. Το 1968 εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποίαν αποφοίτησε με άριστα το 1973. Συνέχισε, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, τις σπουδές του στο Παρίσι και συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο Paris II. Το 1974 έλαβε Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στο Δημόσιο Δίκαιο (DEA de Droit Public) και το 1977 αναγορεύθηκε με άριστα διδάκτωρ (Doctorat d’ État). Το 1982 εξελέγη και ακολούθως διορίσθηκε Εντεταλμένος Υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, μετά από διαδοχικές κρίσεις στις βαθμίδες του Επίκουρου Καθηγητή (1983) και του Αναπληρωτή Καθηγητή (1985), εξελέγη Καθηγητής της ίδιας Σχολής το 1989. Επιπροσθέτως, δίδαξε και διεξήγαγε έρευνα ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris II (1986).
Από το σύνολο των έργων του αναφέρονται, όλως ενδεικτικώς, «La directive en droit administratif», Paris, 1978, «The Law and Practice Relating to Pollution Control in Greece» (σε συνεργασία με τον Dr Γρ. Τιμαγένη), 1982, «Η συνταγματική κατοχύρωση της αιτήσεως ακυρώσεως: Μια σύγχρονη έποψη του κράτους δικαίου», 1982, «Μαθήματα διοικητικής επιστήμης», 1983, «Η αστική ευθύνη του Δημοσίου», τ. Ι, 1986, τ. ΙΙ, 1989, «Εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο», 1993, «Η σύμβαση εκτέλεσης δημόσιου έργου», 1997, «Έντυπος Λόγος: Αρθρογραφία 1987-2003», 2003, «Η Αναθεώρηση του Συντάγματος-Υπό το πρίσμα της κοινοβουλευτικής εμπειρίας», 2010, «Το Λυκόφως των Πολιτικών Ηγεσιών: Αιτία ή αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης;», 2011, «Το δημόσιο δίκαιο στον αστερισμό της οικονομικής κρίσης», τ. Ι, 2η έκδ., 2014 και το συλλογικό έργο (σε συνεργασία με τους Καθηγητές Α. Γέροντα, Σ. Λύτρα, Γλ. Σιούτη και Σ. Φλογαΐτη) «Διοικητικό Δίκαιο», 3η έκδοση, 2015.
Ο Προκόπιος Παυλόπουλος υπήρξε ενεργός πολιτικός, αρχής γενομένης από το 1974-1975, κατά την άσκηση καθηκόντων Γραμματέα του πρώτου (προσωρινού) Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου. Διετέλεσε μέλος της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα (1989-1990), στην οποίαν μετείχε ως Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας, αρμόδιος για τα ΜΜΕ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Το 1990 ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή του Νομικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας, επί προεδρίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, θέση στην οποία παρέμεινε έως το 1995. Μεταξύ 1995 και 1996 ήταν Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Το 1996 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και ως το 2000 άσκησε καθήκοντα Τομεάρχη Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Από το 2000 ως το 2014 εκλεγόταν συνεχώς Βουλευτής Α΄ Αθηνών. Από το 2000 έως το 2004 ήταν Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Μεταξύ 2004-2009 διετέλεσε, αδιαλείπτως, Υπουργός Εσωτερικών στις Κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή, με την ενιαία μορφή που είχε τότε το Υπουργείο αυτό. Στις 18 Φεβρουαρίου του 2015 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας με πλειοψηφία 233 ψήφων επί 300.
