Επιδημίες και κοινωνίες του παρελθόντος (Ιστορική θεματική ενότητα)

Ο Ιωάννης Μάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στα πανεπιστήμια -διαδοχικά- των Παρισίων, Βρυξελλών και Γενεύης. Έχει πάρει δίπλωμα DES (Diplome d’ Etudes Superieures) στο Δημόσιο Δίκαιο και είναι διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών με διατριβή στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Υπήρξε αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Νομικής Σχολής Αθηνών, ειδικός γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών (ΔΕΣΠΑ) και αντιπρόεδρος της ΕΦΕΕ, ενώ το 1966 ο Γεώργιος Παπανδρέου τον όρισε Γραμματέα στην ΕΔΗΝ. Για την δράση του αυτή διώχθηκε και φυλακίστηκε. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας πήρε πολιτικό άσυλο στην Ελβετία.

Από το 1969 έως το 1974 εργάσθηκε ως εντεταλμένος διδασκαλίας και ερευνών στο Συνταγματικό Ελβετικό Δίκαιο, το Συγκριτικό Συνταγματικό Δίκαιο και τη Γενική Θεωρία του Κράτους στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης.

Συνεργάτης του καθηγητή Αγγελου Αγγελόπουλου, διετέλεσε από το 1974 μέχρι το 1994 σύμβουλος Διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, όπου ασχολήθηκε με θέματα εκπαιδευτικά, διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων, οργανωτικά, χρηματοπιστωτικά, διεθνών σχέσεων, καθώς και με θέματα του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).

Το 1994 εξελέγη Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ομοσπονδίας και «Officer» του «Global Network of Banking Associations».

Aπό τον Ιούλιο του 2000 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2002 διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ και διευθύνων σύμβουλος της Γενικής Τραπέζης της Ελλάδος. Διετέλεσε Πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Σήμερα, είναι Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας και Συντονιστής της «Πρωτοβουλίας 1821-2021».

Ο John McNeill γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σικάγο και παραμένει οπαδός των επαγγελματικών αθλητικών ομάδων της "Πόλης των Ανέμων". Είναι κάτοχος B.A. από το Swarthmore College και Ph.D. από το Πανεπιστήμιο Duke. Από το 1985 είναι μέλος ΔΕΠ του School of Foreign Service και του History Department στο Georgetown University. Από το 2003 έως το 2006 κατείχε την έδρα Cinco Hermanos in Environmental and International Affairs και στη συνέχεια διορίστηκε στη βαθμίδα του καθηγητή. Διδάσκει παγκόσμια ιστορία, περιβαλλοντική ιστορία και διεθνή ιστορία στο Georgetown University, γράφει βιβλία και επιβλέπει διδακτορικές διατριβές, κυρίως στον τομέα της περιβαλλοντικής ιστορίας. Ζει έναν ευχάριστο έγγαμο βίο με την τριαθλήτρια σύζυγό του και τα τέσσερα ενθουσιώδη παιδιά τους. Αν είχε χρόνο, θα του άρεσε η πεζοπορία, το τένις και τα ταξίδια.

Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1978), όπου ολοκλήρωσε και τη διδακτορική της διατριβή (1989). Πραγματοποίησε της μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης La Sapienza (1978-80). Είναι Διευθύντρια του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Έχει συμμετάσχει σε εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα (Κρηπίς, Θαλής, RAMSES II κ.ά), έχει διδάξει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα σχετικά με την κοινωνική και οικονομική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κρήτης, καθώς και στην EHESS (Παρίσι). Τα δημοσιεύματα και επιστημονικά ενδιαφέροντά της αφορούν στην Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία, τη Διασπορά, την Ιστορία του εμπορίου, τη Βιογραφία και τους Επιχειρηματίες, την Νεώτερη Ιταλική Ιστορία. Το τελευταίο αυτοτελές δημοσίευμα είναι "Το Προπατορικό χρέος. Τα Δάνεια της Εθνικής Ανεξαρτησίας της Ελλάδας", σειρά: Ζητήματα Οικονομικής Ιστορίας, Aθήνα: Γκούτενμπεργκ 2013.

Υπήρξε πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικής Οικονομικής Ιστορίας (2010-2014). Οι δημοσιεύσεις της αφορούν την ιστορία εμπορικών οίκων, εμπόρων και επιχειρηματιών, εμπορικών δικτύων, το λιανικό εμπόριο, την ιστορία των ελληνικών οικισμών, την ιταλική ιστοριογραφία (18ος-20ος αι.).

Maria Christina Chatziioannou, (PhD. Modern History 1989, Department of History and Archeology-National Capodistrian University), studied History at the same university (1973-78) and Italian history at the Scuola di Perfezionamento di Storia Medioevale e Moderna, Universita di Sapienza, Rome (1978-80). She is Director of the Institute for Historical Research/ National Hellenic Research Foundation. She has taught graduate and undergraduate courses on social and economic history at the Universities of Athens, Crete and the EHESS. She was president of the Greek Economic History Association (2010-14). She has published on merchant houses and entrepreneurs, commercial networks, retailing, history of Greek settlements, Italian historiography (18th-20th c.).

Η Κατερίνα Γαρδίκα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα σημαντικότερα έργα της είναι: Προστασία και εγγυήσεις: στάδια και μύθοι της ελληνικής εθνικής ολοκλήρωσης (1821–1920), Θεσσαλονίκη: Βάνιας, 1999 και Landscapes of Disease: Malaria in Modern Greece, Budapest: Central European University Press, 2018.

O Josep Lluis Barona Vilar είναι κάτοχος MD και PhD στην Ιστορία της Επιστήμης (Science Studies Institute, UV-CSIC) και καθηγητής ιστορίας της επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια. Είναι μέλος του Ινστιτούτου Ιστορίας της Ιατρικής και της Επιστήμης López Piñero. Έχει διδάξει Εισαγωγή στην Ιατρική, Ιστορία της Ιατρικής, Ιστορία της Βιολογικής Σκέψης, Υγεία και Κοινωνία και Ιατρική Ορολογία σε προπτυχιακούς φοιτητές ιατρικής, βιολογίας και νοσηλευτικής. Έχει διδάξει στο Διαπανεπιστημιακό Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό Πρόγραμμα για την Ιστορία και την Επικοινωνία της Επιστήμης (Inter-University Official Master and Doctoral Program on History of Science and Scientific Communication). Διδάσκει για την προέλευση της σύγχρονης επιστήμης σε μεταπτυχιακούς φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Kumamoto (Ιαπωνία).

Επισκέπτης ερευνητής στο Rochefeller Archive Center (Νέα Υόρκη, 1996, 2013) και το Herzog August Bibliothek (Wolfenbüttel, Γερμανία, 1990) και επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης (1993, 2004-2006, 2009), Bergen (Νορβηγία, 2007, 2008, 2012) και Salvador de Madariaga Research Fellow στο European University Institute (Φλωρεντία, Ιταλία, 2011, 2015). Επισκέπτης καθηγητής στο Institute of Research for Advanced Studies in Science and Technology (IROAST), University of Kumamoto (Ιαπωνία, 2016-2019).

Ο J. L. Barona είναι μέλος του Institut d'Estudis Catalans ως εκλεγμένο μέλος της Societat Catalana de Ciències Biològiques και ανεπιστέλλον μέλος της Real Academia de Medicina de la Comunitat Valenciana.

Ο Θανάσης Μπαρλαγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές του σπουδές στην École des Hautes Études en Sciences Sociales (Παρίσι). Είναι κάτοχος του Ευρωπαϊκού Διδακτορικού στην Ιστορία και τους Πολιτισμούς, με ειδίκευση στη νεότερη ελληνική ιστορία. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ιστορία της ελληνικής δημόσιας υγείας και τις επιστημονικές ιατρικές ανταλλαγές μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας κατά τον 19ο αιώνα. Έχει δώσει διαλέξεις σε πανεπιστήμια του Παρισιού και της Μασσαλίας με θέματα την ελληνική δημόσια υγεία, την ιστορία της αστυνομίας, τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους και τις επιδημίες χολέρας στην Ελλάδα. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι, τέλος, μέλος του ερευνητικού κέντρου TELEMMe, AMU-CNRS (Μασσαλία, Γαλλία).

Ο Γιάννης Στογιαννίδης είναι Ιστορικός. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Στη διάρκεια των σπουδών του μέσω του προγράμματος Erasmus στο University of South Wales (Ηνωμένο Βασίλειο) ολοκλήρωσε με επιτυχία τον ετήσιο κύκλο μαθημάτων και έλαβε το Bachelor (Hons) of Arts & Humanities. Έχει εργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα κοινωνικής ιστορίας και βιομηχανικής αρχαιολογίας. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του περιλαμβάνουν την κοινωνική ιστορία, την ιστορία των πόλεων και την αρχειονομία.

Ο Γιάννης Στογιαννίδης έχει εργαστεί σε έργα ανάδειξης της βιομηχανικής κληρονομιάς και διαχείρισης αρχειακού υλικού (Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Ιστορικό Αρχείο Δ.Ε.Η.). Ασχολείται συστηματικά με την αρχειονομία και παρεμβαίνει για τη διάσωση μεγάλων και μικρών αρχειακών συνόλων. Ενδιαφέρεται και εργάζεται για την εδραίωση μίας νέας αντίληψης για τα αρχεία και τη διαχείρισή τους. Συνεργάζεται με το Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας & Συστημάτων πληροφόρησης από το 2017, όπου εκπονεί από το 2019 τη μεταδιδακτορική έρευνα του για τις διεθνείς τάσεις της αρχειονομίας. Παράλληλα συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για την οργάνωση και ανάδειξη του Ιστορικού Αρχείου του.

Ο Κωνσταντίνος Τσιάμης έιναι Ιατρός - Κυτταρολόγος, Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής). Επιστημονικός συνεργάτης του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, «Διεθνής Ιατρική-Διαχείριση Κρίσεων Υγείας» και Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Δημόσιας και Ενιαίας Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Η Μαρία Μάνδυλα-Κουσουνή είναι παιδίατρος, ιστορικός και Πρόεδρος της Ιατροχειρουργικής Εταιρείας Κέρκυρας, της οποίας υπήρξε για 28 συνεχή χρόνια Γενική Γραμματέας και στη συνέχεια Αντιπρόεδρος.

Απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Εργάζεται ως παιδίατρος. Λήψη παιδιατρικής ειδικότητας Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», Α΄ Παιδιατρική Κλινική, καθηγητής κ. Ν. Ματσανιώτης. Μετεκπαίδευση στο Λονδίνο, στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Great Ormond Street και στο Νοσοκομείο Queen Elisabeth στην παιδιατρική κλινική και παιδιατρική ενδοκρινολογία στα πλαίσια σεμιναρίων οργανωμένων από Institute of Child Health. Διδάκτωρ του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου στο γνωστικό αντικείμενο της Ιστορίας της Ιατρικής με θέμα: "Η νοσηρότητα του ελληνικού πληθυσμού κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (1453-1821)". Έχει δημοσιεύσεις σε ελληνικά και διεθνή ιατρικά περιοδικά σε θέματα ιατρικής, κοινωνικής παιδιατρικής και ιστορίας της ιατρικής και έχει συμμετάσχει και προεδρεύσει σε ελληνικά και διεθνή ιατρικά, κοινωνικής παιδιατρικής και ιστορίας της ιατρικής συνέδρια. Επίσης οργάνωση συνεδρίων. Μέλος επιστημονικών εταιρειών, International Society of History of Medicine, European Society of History of Medicine, Balkan Association of History of Medicine, Του Welcome Institute στο Λονδίνο (Friends of the Welcome Institute for the History of Medicine), Του Ιπποκράτειου Ιδρύματος Κώ, της Πανελλήνιας Εταιρίας Ιστορίας της Ιατρικής. Ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ιστορίας της Παιδιατρικής και μέλος, της Πανελλήνιας Εταιρείας Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Ιατρικής, της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρών λογοτεχνών, της Εταιρίας Κερκυραϊκών Σπουδών, διετέλεσε αντιπρόεδρος της Εταιρίας Ιστορικών Μελετών του Ιονίου Πανεπιστημίου, του συλλόγου Μουσική και Παιδιά, του συλλόγου «Στήριξη»(Δημοτική Μονάδα Πρόληψης κατά των εξαρτησιογόνων ουσιών και του Αids), του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας και πρόεδρος της εξελεγκτικής του επιτροπής, της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας, του Κολεγίου Ελλήνων παιδιάτρων, της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της παχυσαρκίας, του Μεταβολισμού και των διαταραχών διατροφής, της Ελληνικής Εταιρίας της Εφηβικής Ιατρικής, της Ελληνικής Εταιρίας Κοινωνικής Παιδιατρικής και Προαγωγής της Υγείας και πρόεδρος του παραρτήματός της στην Κέρκυρα, πρόεδρος της Ιατροχειρουργικής Εταιρείας Κέρκυρας και επιμελητής σύνταξης του περιοδικού της με τίτλο «Ιατρικά Χρονικά Βορειοδυτικής Ελλάδος». Στο επιστημονικό πεδίο της Ιστορίας της Ιατρικής ασχολείται ιδιαίτερα με τα λοιμώδη νοσήματα και τις επιδημίες, επιδημιολογικά στοιχεία, βρεφική θνησιμότητα, δημόσια υγεία. Έχουν βραβευτεί εργασίες της σε πανελλήνια συνέδρια σε θέματα ιατρικής, κοινωνικής παιδιατρικής και ιστορίας της ιατρικής, ενώ έχει βραβευτεί από τον Ροταριανό Όμιλο, από το παράρτημα Σοροπτιμιστριών Κέρκυρας, από την Ελληνική Εταιρεία Κοινωνικής Παιδιατρικής και Προαγωγής της Υγείας και έχει τύχει υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ).

Η Έφη Πουλάκου - Ρεμπελάκου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.