Καφάτος Μηνάς
Δανέζης Μάνος
Κούβελας Ηλίας
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
09/06/2016
Διάρκεια
91:45
Εκδήλωση
Η Επιστήμη στη ζωή μας
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Φιλοσοφία, Φυσικές επιστήμες
Ετικέτες
επιστήμη, συνειδητότητα, άνθρωπος, σύγχρονη επιστήμη, αρχαία φιλοσοφία, κβαντομηχανική, σύμπαν
Ο φετινός κύκλος εκδηλώσεων «Η επιστήμη στη ζωή μας» του Megaron Plus ολοκληρώθηκε την Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016, με δύο διαπρεπείς επιστήμονες, τον Μηνά Καφάτο και τον Μάνο Δανέζη που συμμετείχαν στη συζήτηση «Επιστήμη, Συνειδητότητα και Άνθρωπος: πώς η σύγχρονη επιστήμη συναντά την αρχαία φιλοσοφία». Mε αφορμή την ομότιτλη διάλεξη του Μηνά Καφάτου, καθηγητή Υπολογιστικής Φυσικής στο Chapman University των ΗΠΑ, ο Μάνος Δανέζης, αναπληρωτής καθηγητής Αστροφυσικής του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών, σχολίασε την κεντρική ομιλία της εκδήλωσης. Χρέη συντονιστή είχε αναλάβει ο Ηλίας Κούβελας, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, που έχει και την επιμέλεια του επιτυχημένου Kύκλου «Η επιστήμη στη ζωή μας», στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκε η διάλεξη της 9ης Ιουνίου.
«Επιστήμη, Συνειδητότητα και Άνθρωπος: πώς η σύγχρονη επιστήμη συναντά την αρχαία φιλοσοφία»
Η Κβαντικομηχανική άνοιξε την πόρτα στη Συνειδητότητα, η οποία καλείται να διαδραματίσει ρόλο παρατηρητή στην εξέλιξη της σύγχρονης επιστήμης. Οι συνέπειες στη φύση της πραγματικότητας είναι καταλυτικές. Ωστόσο, αυτές οι επιπτώσεις αποτελούν μέρος των αρχαίων φιλοσοφικών συστημάτων αλλά και μέρος –όχι λιγότερο σημαντικό– της καθημερινής μας ζωής. Αποφεύγοντας τις αναφορές στην αφηρημένη επιστήμη, ο Μηνάς Καφάτος επιχειρεί να εξερευνήσει, μέσα από την ομιλία του, την αρκετά απλή και βαθιά πραγματικότητα που κρύβεται «πίσω από τους νόμους» της Φύσης. Παρουσιάζει τους νόμους αυτούς και εξηγεί πώς η Παγκόσμια Συνειδητότητα οδηγεί στην πραγμάτωση του Σύμπαντος, υπογραμμίζοντας τον πρώτιστο ρόλο της σχέσης υποκειμένου-αντικειμένου στην εξέλιξη από τη Συνειδητότητα στον φαινομενικό κόσμο. Ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης εξετάζει, τέλος, πώς σχετίζονται όλα αυτά με την καθημερινή ζωή αλλά και με το μέλλον της επιστήμης.
Ο Μηνάς Καφάτος είναι καθηγητής Υπολογιστικής Φυσικής στην Έδρα Fletcher Jones στο στο Chapman University των ΗΠΑ. Είναι κβαντικός φυσικός, κοσμολόγος κι ερευνητής στο ζήτημα της αλλαγής του κλίματος. Εργάζεται πάνω στην έννοια της συνειδητότητας καθώς και τα ανώτερα πεδία. Η διδακτορική διατριβή του έγινε υπό την καθοδήγηση του διακεκριμένου καθηγητή του Πανεπιστημίου του ΜΙΤ Philip Morrison, ο οποίος μαθήτευσε κοντά στον J. Robert Oppenheimer. Οι έρευνες του M. Καφάτου περιελάμβαναν τους φυσικούς κβαντικούς Hans Bethe, Victor Weisskopf και τον κοσμολόγο Thomas Gold.
Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα είναι: Φασματοσκοπική μελέτη θερμών αστέρων εκπομπής στην ορατή περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος και στο υπεριώδες (UV) μέσω δορυφορικών δεδομένων (IUE, HST), Φασματοσκοπική μελέτη Ενεργών Γαλαξιακών Πυρήνων (AGNs) στην ορατή και υπεριώδη φασματική περιοχή, Αστρικές ατμόσφαιρες, Διπλά συστήματα αστέρων και Ιστορία και Φιλοσοφία των Θετικών Επιστημών.
Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 180 επιστημονικές εργασίες σε περιοδικά με κριτές και πρακτικά συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει εργασθεί στα Αστεροσκοπεία του Παρισιού και της Haute Provence (Γαλλία), της Τεριέστης (Ιταλία), του Konkoly (Ουγγαρία), του Βελιγραδίου (Σερβία) και του Κρυονερίου (Ελλάδα).
Έχει εκπονήσει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο με περισσότερα από 15 βιβλία Φυσικής Αστροφυσικής και Ιστορίας και Φιλοσοφίας των Επιστημών Στο βιβλίο "Η Κοσμολογία της Νόησης - Εισαγωγή στην Κοσμολογία" απονεμήθηκε το βραβείο "Αρώνη" από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (2004).
Επίσης, έχει συμμετάσχει στη συγγραφή 8 Διδακτικών Πανεπιστημιακών Συγγραμμάτων, έχει κάνει την επιστημονική επιμέλεια 6 βιβλίων και 12 στατιστικές μελέτες. Ακόμη, είναι συγγραφέας 850 επιστημονικών άρθρων και άρθρων κοινωνικού ενδιαφέροντος στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο.
Τα τελευταία 4 χρόνια, σε συνεργασία με τον Αναπληρωτή Καθηγητή Δρ. Ε. Θεοδοσίου, είναι δημιουργός, παρουσιαστής και επιστημονικός υπεύθυνος της συνεχιζόμενης τηλεοπτικής επιστημονικής σειράς "Το Σύμπαν που αγάπησα", που έχει ήδη συμπληρώσει 110 επεισόδια. Για την τηλεοπτική αυτή σειρά του απονεμήθηκε το "Hellenic-American University prize" στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών.
Έχει τιμηθεί από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών για τη συνολική επιστημονική και εκπαιδευτική του δράση.
Είναι μέλος της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU), της Ευρωπαϊκής Αστρονομικής Κοινότητας (E.A.S.), Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρίας (Hel.A.S.), της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρίας, του "Συλλόγου Διατήρησης της Γλωσσικής Κληρονομιάς" και του "Συλλόγου Ιστορικών Σπουδών των Αρχαίων Ελληνικών Μαθηματικών".
Πτυχιούχος και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο University College του Λονδίνου ως υπότροφος του Συμβουλίου της Ευρώπης και στο Πανεπιστήμιο της North Carolina. Έχει εργασθεί ως Ερευνητής (Research Associate) στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Harvard και του Πανεπιστημίου της California στο San Francisco και ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και στα Βιολογικά Εργαστήρια του Πανεπιστημίου Harvard. Από το 1978 έως το 2005 ήταν Καθηγητής Φυσιολογίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι μέλος της Dana Alliance for Brain Initiatives. Έχει διατελέσει μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας, των Επιστημονικών Συμβουλίων του Ελληνικού Ινστιτούτου Pasteur, του Ιδρύματος Τεχνολογίας Έρευνας και του Κέντρου Βιοϊατρικών Ερευνών «Αλέξανδρος Φλέμινγκ», Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για τις Νευροεπιστήμες, Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, Κοσμήτωρ της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Πατρών, Διευθυντής Σπουδών του μεταπτυχιακού Προγράμματος στις Βασικές Ιατρικές Επιστήμες και Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Οι πρόσφατες ερευνητικές του δραστηριότητες εστιάζονται στη μελέτη των μοριακών διαταραχών σε πειραματικά μοντέλα των εκφυλιστικών νόσων του εγκεφάλου στις μεταμοσχεύσεις βλαστικών κυττάρων στον εγκέφαλο πειραματικών μοντέλων των νόσων Parkinson και Huntington και στη μελέτη των διαταραχών του λόγου ασθενών που πάσχουν από νόσο του Parkinson. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το πρόβλημα της σχέσης εγκεφάλου και συνείδησης.
