Τσακόπουλος Παναγιώτης
Κωνσταντόπουλος Ηλίας
Καρδαμίτση - Αδάμη Μάρω
Αντωνακάκη Σουζάνα
Αντωνακάκης Δημήτρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
17/12/2016
Διάρκεια
29:31
Εκδήλωση
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 66 – Αtelier 66. Δημήτρης και Σουζάνα Αντωνακάκη
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη (κτήριο οδού Περαιώς)
Διοργάνωση
Περιοδικό "ek - Ελληνικές Κατασκευές"
Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
Εργαστήριο 66, Atelier 66, Δημήτρης Αντωνακάκης, Σουζάνα Αντωνακάκη
Το αρχιτεκτονικό περιοδικό ek σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής οργάνωσαν το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη οδού Πειραιώς, Επιστημονική Ημερίδα αφιερωμένη στο έργο του Δημήτρη και της Σουζάνας Αντωνακάκη.
Αντικείμενο της Ημερίδας είναι η συνολική προσέγγιση της δημιουργικής παρουσίας των δύο αρχιτεκτόνων –αρχιτεκτονικής και εκπαιδευτικής– και η διερεύνηση του έργου του Εργαστηρίου 66 ή Atelier 66, του αρχιτεκτονικού γραφείου που ίδρυσαν πριν 51 χρόνια και της συνέχειάς του ως Α66, η αναζήτηση του αποτυπώματος του έργου των ίδιων, αλλά και των κατά καιρούς μελών και συνεργατών του γραφείου, στην ελληνική αρχιτεκτονική των τελευταίων πενήντα χρόνων, καθώς και ο εντοπισμός των ευρωπαϊκών του συσχετίσεων.
Από τους λίγους Έλληνες αρχιτέκτονες που το έργο τους έχει περάσει εδώ και πολλά χρόνια στη διεθνή βιβλιογραφία, ο Δημήτρης και η Σουζάνα Αντωνακάκη έχουν τιμηθεί με πολλές διακρίσεις σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχουν εκπροσωπήσει τη χώρα σε διεθνείς εκθέσεις, έχουν διδάξει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχουν παρουσιάσει τη δουλειά τους σε διαλέξεις, σεμινάρια και τηλεοπτικές παραγωγές.
Οι εργασίες της Ημερίδας πραγματοποιήθηκαν σε δύο συνεδρίες (πρωινή και απογευματινή).
Περιλαμβάνονται τέσσερις ενότητες, που έχουν ως αντικείμενο:
1. Το Εργαστήριο 66 αυτοβιογραφείται
2. Δημήτρης και Σουζάνα Αντωνακάκη / Η διδασκαλία, ο λόγος, οι δράσεις
3. Εργαστήριο 66 – Atelier 66 / Το έργο Ι / Εστιάσεις
4. Εργαστήριο 66 – Atelier 66 / Το έργο ΙΙ / Θεωρητικές προσεγγίσεις
Παρουσιάστηκαν συνολικά 22 εισηγήσεις, ενώ προβλήθηκαν βιντεοσκοπημένες παρεμβάσεις από έγκριτους Ιστορικούς της αρχιτεκτονικής του εξωτερικού.
Ο κατάλογος των ομιλητών περιλαμβάνει, με αλφαβητική σειρά τους:
Δ. Αναστασιάδη και Γ. Κοκολάκη, αρχιτέκτονες, Τηλέμαχο Ανδριανόπουλο (ΕΜΠ), Στέλιο Γιαμαρέλο (Βartlett School of Architecture UCL), Νίκο Καλογήρου (ΑΠΘ), Ηλία Κωνσταντόπουλο (Παν. Πατρών), Μανώλη Οικονόμου (αρχισυντάκτη GreekArchitects.gr), Παναγιώτη Πάγκαλο (ΑΣΚΤ), Βαγγέλη Παπανδρέου και Κατερίνα Τσακμάκη, αρχιτέκτονες, Νίκο Πατσαβό (Παν. Ιωαννίνων), Βασιλική Πετρίδου (Παν. Πατρών), Νικόλα-Ίωνα Τερζόγλου (ΕΜΠ), Παναγιώτη Τουρνικιώτη (ΕΜΠ), Σοφία Τσιράκη (ΕΜΠ), Δημήτρη Φατούρο (ομ. Καθ. ΑΠΘ), Δημήτρη Φιλιππίδη (ομ. Καθ. ΕΜΠ), καθώς και τα κατά καιρούς μέλη ή συνεργάτες του Εργαστηρίου 66:
Κωστή Δασκαλάκη, αρχιτέκτονα, Μπούκη Μπαμπάλου (Ομ. Καθηγήτρια ΕΜΠ), Αντώνη Νουκάκη, αρχιτέκτονα, Αλέκο Πολυχρονιάδη, αρχιτέκτονα, Λούση Τριανταφύλλου, Θεανώ Φωτίου (Ομ. Καθ. ΕΜΠ , Αν. Υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης) και Κωστή Χατζημιχάλη (Ομ. Καθ., Χαροκόπειο Παν.).
Οργάνωση: περιοδικό ek, Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής
Επιστημονική επιμέλεια: Παναγιώτης Τσακόπουλος, Ηλίας Κωνσταντόπουλος
O Παναγιώτης Τσακόπουλος γεννήθηκε στην Τρίπολη της Αρκαδίας το 1957. Σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. (1981) και στην Ecole d’Architecture de Paris-La Villette (1985). Η διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Paris X – Nanterre (1986) έχει ως αντικείμενο την Ιστορία της πόλης και της πολεοδομίας του 19ου αιώνα. Το 1993-1994 πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στα Αρχεία της Ιστορικής Υπηρεσίας Στρατού στο Παρίσι με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Μέλος, από το 2002 έως το 2014, του Γραφείου αρχιτεκτονικού και αστικού σχεδιασμού Ark-sign στην Αθήνα. Από το 2007 η έρευνά του εστιάζει στην Ιστορία της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής. Ήταν για μεγάλο διάστημα διευθυντής σύνταξης του αρχιτεκτονικού περιοδικού ek (Ελληνικές κατασκευές, 2007-2017) και επιμελητής 4 επιστημονικών ημερίδων με αντικείμενο προσωπικότητες και θέματα της σύγχρονης ελληνικής αρχιτεκτονικής. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία Αναγνώσεις της ελληνικής μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής (Καλειδοσκόπιο, 2014) και Βασίλης Μπογάκος_Αρχιτεκτονική (Ποταμός, 2017), ενώ έχει κάνει την παραγωγή και την επιμέλεια τριών ακόμη βιβλίων για τη σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική.
Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Bartlett School of Architecture, University College London. Είναι Καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και διδάσκει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής και είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. από το 2012. Είναι Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής από το 2014. Είναι επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Τοπάλη» και μέλος της ελληνικής ομάδας του «Do.Co.Mo.Mo».
Έχει εργασθεί ως αρχιτέκτονας στην Αθήνα από το 1985 και υπήρξε ιδρυτικό μέλος και διευθυντής του βραβευμένου γραφείου βιομηχανικού σχεδιασμού ‘Sigma Design’ (Πρώτο Βραβείο Βιομηχανικού Σχεδιασµού ΕΟΜΜΕΧ). Ως αρχιτέκτων έχει υλοποιήσει μελέτες κατοικιών, επαγγελματικών και εμπορικών χώρων και επίπλων. Υπήρξε συνεκδότης των περιοδικών 9Η (Λονδίνο) και ΝΤΙΖΑΪΝ (Αθήνα – Βραβείο GR design για το σύνολο της προσφοράς στο σχεδιασμό Οπτικής Επικοινωνίας) και σύμβουλος έκδοσης και επιμελητής αφιερωμάτων των Αρχιτεκτονικών Θεμάτων και των Θεμάτων Χώρου + Τεχνών στην Ελλάδα. Έχει δημοσιεύσει εκτενώς για την Αρχιτεκτονική, το Design και τις Εφαρμοσμένες Τέχνες στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων μονογραφιών για τους αρχιτέκτονες Νίκο Βαλσαμάκη, Κυριάκο Κρόκο και Εργαστήριο 66. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια και ήταν επιμελητής εκθέσεων και επιστημονικών συναντήσεων, όπως «Architecture of the 20th century: Greece» (Deutsches Architektur Museum, Φραγκφούρτη 1999), «9H Gallery» (Λονδίνο 1985-90). Ανάμεσα στις εκδηλώσεις που έχει συνδιοργανώσει και επιμεληθεί περιλαμβάνονται:
• ‘Το Αιγαίο: Μία Διάσπαρτη Πόλη’ (Ελληνική Συμμετοχή, 10η Διεθνής Biennale Αρχιτεκτονικής, Βενετία, 2006)
• ‘ON: The Modern and the Contemporary in European and Japanese culture’ (Έκθεση Ευρώπη-Ιαπωνία, Τόκιο, 2006)
• ‘Η Σημασία της Φιλοσοφίας στην Αρχιτεκτονική Εκπαίδευση’ (Συνέδριο, Πανεπιστήμιο Πατρών, Ίδρυμα Μιχελή, 2009)
• ‘Biennale Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων’ (EIA, 2012-2018)
• ‘Ελληνικά Βραβεία Αρχιτεκτονικής’ (EIA, 2013, 2017).
Η Μάρω Αδάμη είναι αρχιτέκτων και ομότιμη καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με γνωστικό αντικείμενο "αρχειακή τεκμηρίωση και αρχιτεκτονική σύνθεση". Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945, όπου και τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές της.
Το 1970 απεφοίτησε από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Ε.Μ.Π. Από το 1975 και μέχρι το 2009 υπηρέτησε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. στον Τομέα Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων, και από το 1998 στο Μεταπτυχιακό τμήμα του Ε.Μ.Π. «Προστασία μνημείων - Συντήρηση και αποκατάσταση ιστορικών μνημείων και συνόλων». Επίσης, έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια άλλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων για θέματα σχετικά με την πολιτιστική μας κληρονομιά και την αρχιτεκτονική τεκμηρίωση.
Έχει ασχοληθεί με θεωρητικές και ερευνητικές μελέτες πάνω σε θέματα της νεότερης ελληνικής αρχιτεκτονικής, της σχολικής αρχιτεκτονικής και της προστασίας της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς.
Περισσότερες από 100 εργασίες της είναι δημοσιευμένες σε αυτοτελής εκδόσεις, ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικές ή ατομικές δημοσιεύσεις.
Έχει ιδιαίτερα ασχοληθεί με προβλήματα έρευνας και ιστορικής τεκμηρίωσης κτηρίων, στοιχείων και συνόλων μέσα από ανέκδοτες αρχειακές πηγές.
Το αρχιτεκτονικό της έργο περιλαμβάνει κυρίως κατοικίες και διαμορφώσεις εκθεσιακών χώρων, καθώς και μελέτες αποκατάστασης μνημειακών συνόλων και μεμονωμένων κτιρίων (Ναύπλιο, Ύδρα, Γαλαξίδι, Αθήνα, Αίγινα).
Είναι ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος του TICCIH (Διεθνής Επιτροπή για τη διάσωση της βιομηχανικής μας κληρονομιάς), της Εταιρείας Ιστορίας της Πόλης και της Πολεοδομίας.
Είναι επίσης μέλος του ΤΕΕ, του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής Εταιρείας, του I.CO.MO.S., της U.I.F.A. (Union Internationale des Femmes Architectes), του DOCOMOMO, της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής και άλλων επιστημονικών ενώσεων.
Υπήρξε υπεύθυνη του αρχιτεκτονικού αρχείου του Ε.Λ.Ι.Α. (Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου) και μέλος της ομάδας εργασίας U.I.A. (Διεθνής Ένωση Αρχιτεκτόνων) για θέματα «Χώρων εκπαίδευσης και πολιτισμού».
Υπήρξε σύμβουλος και συντονίστρια έκδοσης της σειράς LIBRO «Αρχιτεκτονική, πόλεις».
Είναι υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη.
Η Σουζάνα Αντωνακάκη γεννήθηκε το 1935 στην Αθήνα και σπούδασε στην Αρχιτεκτονική σχολή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου από το 1954 έως το 1959. Από τότε ξεκίνησε να συνεργάζεται με το Δημήτρη Αντωνακάκη. Ήταν ιδρυτικό μέλος του αρχιτεκτονικού γραφείου Atelier 66 (1965-1986), το οποίο μετονομάστηκε σε Α66 το 1987.
Είχε διατελέσει μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών - ΣΑΔΑΣ (1971-1972), πρόεδρος του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου (1982-1984), Αντεπιστέλλον μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής - Academie d' Architecture (1995), μέλος της Εθνικής Γραμματείας της UIA (1982-2002).
Μετά από πρόσκληση του καθηγητή Herman Hertzberger, υπήρξε Επισκέπτρια Καθηγήτρια και μέλος της διδακτικής ομάδας του International Design Seminar στην Αρχιτεκτονική Σχολή του TU Delft (1987) και στο Split (1988). Μέλος της Εθνικής Γραμματείας και της Κριτικής Επιτροπής του Europan 1988. Εργα και κείμενά της έχουν καταχωρηθεί στο International Archive of Women in Architecture (iawa) VP & SU Virginia.
Ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Αντωνακάκης είναι ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του ελληνικού μοντερνισμού.
Γεννήθηκε στα Χανιά Κρήτης στις 22 Δεκεμβρίου 1933 και έλαβε σχολική εκπαίδευση στην Αθήνα (1939- 1951). Είναι απόφοιτος της σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Από το 1958 εργάζεται ως αρχιτέκτονας μαζί με τη σύζυγό του Σουζάνα Αντωνακάκη, επίσης αρχιτέκτονα.
Το 1965 η Σουζάνα και ο Δημήτρης Αντωνακάκης μαζί με τη Ελένη Γούση-Δεσύλλα ίδρυσαν το Atelier66, στο οποίο προστέθηκαν τα επόμενα χρόνια συνάδελφοι τους αρχιτέκτονες ως ισότιμοι συνεργάτες. Τα επόμενα 20 χρόνια, μαζί με μια λίστα από κτίρια, εκδόσεις, συμμετοχές σε διαγωνισμούς, συνέβαλαν στη διαμόρφωση των σύγχρονων αρχιτεκτονικών τάσεων, έχοντας δημιουργήσει ένα χαρακτηριστικό στυλ που κατέστησε τη δουλειά του Atelier αναγνωρίσιμη. Αυτός ήταν ο λόγος που οδήγησε στην έκδοση μιας μονογραφίας από τις εκδόσεις Rizzoli το 1984 με την επεξεργασία του Kenneth Frampton.
Βιογραφικά στοιχεία
1. 1962- 63 Μέλος του διοικητικού συμβουλίου και ταμίας της Ένωσης Ελλήνων Αρχιτεκτόνων.
2. 1965- 86 Ιδρυτικό μέλος του Atelier66.
3. 1958- 92 Λέκτορας στη σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ.
4. 1975- 77 Πρόεδρος (1975) και αντιπρόεδρος (1976) της σχολής.
5. Υποψήφιος δύο φορές για τη θέση του καθηγητή Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων (1978, 1990- δεν εκλέχθηκε)
6. Επισκέπτης καθηγητής στη σχολή αρχιτεκτονικής του ΜΙΤ στη Βοστώνη (1994- 1999), στη σχολή αρχιτεκτόνων μηχανικών ΕΜΠ (1997- 1998) και στο τμήμα αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Πάτρας (1999- 2000).
7. Καλλιτεχνικός διευθυντής του Κέντρου για τη Μεσογειακή Αρχιτεκτονική στα Χανιά (1997- 2007).
8. 1987- 88 Με πρόσκληση του καθηγητή Herman Hertzberger, γίνεται μέλος της διδακτικής ομάδας στο διεθνές σεμινάριο σχεδιασμού στη σχολή αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου του Delft (1987) και του Split (1988).
9. 1987 Ιδρυτικό μέλος του Α66 atelier, μέχρι σήμερα.
10. 1995 Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής του Παρισιού (Academie d’ Architecture).
11. 2007 Επίτιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
