Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση: Από την οικονομία στην πολιτική

Ο Renaud DEHOUSSE είναι διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Ερευνών στο Sciences Po Paris (CEE) και κάτοχος έδρας Jean Monnet, κοινοτικού δικαίου και ευρωπαϊκών πολιτικών ερευνών. Έχει επίσης συν-διευθύνει ένα master Ευρωπαϊκών υποθέσεων καθώς και το πρόγραμμα Euro/Transatlantic master, σε συνεργασία με πολλά ξένα πανεπιστήμια.

Είναι επίσης επιστημονικός σύμβουλος του Κέντρου μελετών και έρευνας που ίδρυσε ο πολιτικός Jacques Delors, Notre Europe, και υπήρξε μέλος πολλών ομάδων σκέψης σχετικά με την μεταρρύθμιση των ευρωπαϊκών θεσμών, που συστάθηκαν από την Ευρωπαϊκή επιτροπή ή την γαλλική κυβέρνηση.

Οι έρευνες του εστιάζονται κυρίως στον συγκριτικό φεντεραλισμό και την θεσμική εξέλιξη της Ευρωπαϊκής ένωσης, ιδίως σε ότι αφορά την διακυβέρνηση σε επίπεδο γραφειοκρατικών δομών (επιτροπές, ευρωπαϊκούς οργανισμούς), καθώς και τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στο ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα.

Διπλωματούχος της École Normale Supérieure στο Παρίσι, καθηγητής μαθηματικών και διδάκτωρ στην οικονομία του Massachussets Institute of Technology (MIT), ο Augustin LANDIER δίδαξε σε πολλά αμερικάνικα πανεπιστήμια (Σικάγο και Νέα Υόρκη) και συνεργάστηκε με το τμήμα ερευνών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Σήμερα είναι μέλος της Ecole d’Economie της Τουλούζης και καθηγητής του πανεπιστημίου Toulouse 1 Capitole (Institut d’ économie industrielle). Είναι επίσης μέλος του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης και του Οικονομικού Συμβουλίου για την Βιώσιμη Ανάπτυξη.

Είναι συγγραφέας από κοινού του Le Grand méchant marché, που εκδόθηκε το 2007, και του La Société translucide, που εκδόθηκε το 2010.

Ο Νίκος Μπίστης γεννήθηκε το 1951 στον Πειραιά και είναι δικηγόρος. Από μαθητής, οργανώθηκε στην Αριστερά και πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα. Μέχρι το 1983 ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, μετά ακολούθησε τα κόμματα της ανανεωτικής Αριστεράς. Από τον Ιούλιο του 2003 έως τον Μάρτιο του 2004, ήταν υφυπουργός Εσωτερικών, στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα είναι στέλεχος της ΔΗΜΑΡ.

Άρθρα του δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες Ριζοσπάστης, Αυγή, Εποχή, TαΝέα, Ελευθεροτυπία και Ημερησία. Από το 2008, είναι τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας Έθνος. Έχει γράψει τα βιβλία "Η Ανήσυχη Αριστερά" και "Προχωρώντας και αναθεωρώντας".

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος (1947-2022) γεννήθηκε στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές σπουδές του στα μαθηματικά στην Αθήνα και την Λωζάννη (1965-1969) και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Diplome d’ Etudes Approfondies - Θεωρία Πιθανοτήτων - Univ. Paris 6). Από το 1975 έως το 1966 εργάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, με ειδικότερο αντικείμενο την εκλογική κοινωνιολογία και τις εμπειρικές έρευνες πολιτικής κουλτούρας (αρχικά ως επιστημονικός συνεργάτης και από το 1988 ως Κύριος Ερευνητής). Το 1984 υποστήριξε στο Α.Π.Θ. (Τμήμα Νομικής) τη διδακτορική του διατριβή με θέμα Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Από το 1986 έως το 2014 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (αρχικά ως Λέκτορας και από το 2003 ως Καθηγητής) και διετέλεσε επί 8 χρόνια υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία». Από το 1984  δημοσίευσε επτά αυτοτελή έργα (τα δύο σε συνεργασία με άλλους), είχε την επιμέλεια έξι συλλογικών τόμων, ενώ τα δημοσιευμένα άρθρα του σε θέματα εκλογικής κοινωνιολογίας και πολιτικής ιστορίας ξεπερνούν τα 40. Είχε κατά καιρούς συνεργαστεί σε ερευνητικά προγράμματα με το Centre d’ Etudes de la Vie Politique Francaise (CEVIPOF) στο Παρίσι, με το CIS (Centro de Investigaciones Sociologicas) στην Μαδρίτη, καθώς και με τα Πανεπιστήμια Βουδαπέστης και Μαδρίτης (Universita Autonoma). Ήταν Πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940. Μετά από σπουδές στην  Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έδωσε εξετάσεις και εισήχθη στο Υπουργείο Εξωτερικών το 1966. Υπηρέτησε πρώτα στην Πρεσβεία στο Νέο Δελχί και στην Πρεσβεία στην Λευκωσία. Στην συνέχεια τοποθετήθηκε Αναπληρωτής Αντιπρόσωπος στην Ελληνική Αντιπροσωπεία στις Διαπραγματεύσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και Συμφώνου Βαρσοβίας για την Ισόρροπη Μείωση των Συμβατικών Δυνάμεων στην Κεντρική Ευρώπη (MBFR).

Τοποθετήθηκε ως Συμβουλος στην Πρεσβεία Βόννης και στην συνέχεια διετέλεσε Τμηματάρχης Κυπριακού στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών. Μεταξύ 1984 και 1989 υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος στην ΜΑ ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη. Μετά από σύντομη υπηρεσία ως Πρέσβυς στην Τυνησία, ανέλαβε (1990-1992) καθήκοντα Διευθυντού του Διπλωματιού Γραφείου του Υπουργού. Υπηρξε στη συνέχεια Μόνιμος Αντιπρόσωπος στην ΔΑΣΕ (σήμερα, ΟΑΣΕ). Το 1995 τοποθετήθηκε Πρέσβυς στην Αγκυρα όπου υπηρέτησε ως το 1999, μία εποχή ιδιαίτερα τεταμένων ελληνοτουρκικών σχέσεων. Τέλος, τοποθετήθηκε Πρέσβυς στο Βερολίνο, όπου υπηρέτησε μέχρις ότου αφυπηρέτησε το 2001.

Μετά την υπηρεσία του στο Υπουργείο Εξωτερικών, τοποθετήθηκε (2002-2004) Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στο ΕΠΥΕΘΑ του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης.