Φιλοσοφία και βιολογία

Ο Παύλος Σούρλας γεννήθηκε στην Αθήνα τo 1945. Σπούδασε νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Μονάχου. Υφηγητής της Φιλοσοφίας του δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1982 και καθηγητής από το 1990, είναι σήμερα ομότιμος καθηγητής. Από το 2003 διδάσκει παράλληλα στο διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης. Παράλληλα είναι πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία. Έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, επιστημονικός διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος. Είναι μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής.

Έχει δημoσιεύσει βιβλία και πoλυάριθμα άρθρα σε επιστημoνικά περιoδικά και συλλoγικoύς τόμoυς σε θέματα ιδιωτικoύ δικαίoυ, φιλoσoφίας και μεθoδoλoγίας τoυ δικαίoυ, ηθικής θεωρίας και πoλιτικής φιλoσoφίας. Πρόσφατα βιβλία του Δίκαιο και δικανική κρίση (2017), Δημοκρατία και αυτονομία: Δοκίμια Πολιτικής Φιλοσοφίας (2017), Ρυθμίζοντας τα του βίου: Ο νομοθέτης και η Βιοηθική (2020), Εξατομίκευση και γενίκευση στη φιλοσοφία της πράξης (2021) και Όψεις του προσώπου: Δοκίμια Βιοηθικής (υπό έκδοση).

Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Αναστάσιος Ιωάννης Μεταξάς ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια ερευνητικά με τις παράδρομες θεωρήσεις της πολιτικής ζωής και έχει αποτυπώσει σε δημοσιεύματα και βιβλία τα αποτελέσματα των ερευνητικών του διαδρομών. Εξακολουθεί, άλλωστε, να διδάσκει στην διατμηματική μεταπτυχιακή κατεύθυνση Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών το μάθημα: «Τέχνη και Εξουσία».

Ο Αναστάσιος Ιωάννης Μεταξάς σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στo Πανεπιστήμιο Αθηνών και στo Aix-en-Provence. (Πτυχία και μεταπτυχιακά διπλώματα). Είναι κάτοχος δυο διδακτορικών διπλωμάτων (Αθήνα, με βαθμό Άριστα και Aix-en-Provence, Doctorat d’Etat με βαθμό Άριστα –Très bien et éloges). Για την εργασία του στην ανάλυση συστημάτων τού απονεμήθηκε το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας της Προβηγκίας και το Βραβείο της Σχόλης Νομικών Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστήμιου της Aix-en-Provence.

Διετέλεσε Προσκεκλημένος Καθηγητής της “École Doctorale” του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου, του Πανεπιστήμιου της Βουδαπέστης και του Πανεπιστήμιου της Aix-en-Provence, Κοσμήτορας (κατ’ ανάθεση) της Νομικής Σχολής, Πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, Διευθυντής του Τομέα Πολιτικής Ανάλυσης και Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Ιδρυτής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Πολιτικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών μέχρι πρόσφατα. Σήμερα είναι Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ιδίου Εργαστηρίου.

Από το 1976 μέχρι το 1986 αφοσιώθηκε αποκλειστικά στην κατοχύρωση του γνωστικού αντικειμένου της Πολιτικής Επιστήμης στην Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών, προτείνοντας και επιτυγχάνοντας την ίδρυση του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης.

Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Διεπιστημονικής Ακαδημίας.

Μετά από μια μακρόχρονη πανεπιστημιακή και ερευνητική καριέρα, ο Αναστάσιος Ιωάννης Μεταξάς διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. της ΑΜΚΕ της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και μέλος του Δ.Σ. του ίδιου ιδρύματος. Είναι μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ιδρύματος ‘Θεμιστοκλής και Δημήτρης Τσάτσος’.

Παράλληλα, συνεργάσθηκε ως τακτικός επιφυλλιδογράφος με ‘Το Βήμα’ και την ‘Καθημερινή’ καθώς και ως υπεύθυνος ύλης της στήλης ‘Επί του θέματος’ στην εφημερίδα ‘Ο Κόσμος του Επενδυτή’.

Ανάμεσα στα πολλά δημοσιεύματα και βιβλία του, ξεχωρίζουν τα: Τέχνη και Εξουσία, Η υφαρπαγή των μορφών: από την πολιτική ομιλία του κλασικισμού, Η ρητορική των ερειπίων, Υπαινικτικά πορτρέτα, Η ανεπαίσθητη απεικόνιση του κύρους, Η παράκαμψη της φήμης, Μεταθέσεις εξουσίας στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, Η πολιτική ευθύνη του διανοούμενου λόγου, Θρησκειοποίηση της πολιτικής και φοβική κοινωνία. Προς δημοσίευση είναι δυο βιβλία: Η διεθνής ευθύνη των πολιτικών κομμάτων και Προς μια παράδρομη προσέγγιση της πολιτικής διαδικασίας.