Γιατί υπάρχει ο εγκέφαλος;

Η κίνηση είναι ο μοναδικός τρόπος που έχουμε για να αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο, είτε συλλέγουμε φαγητό είτε θέλουμε την προσοχή του σερβιτόρου. Πράγματι, όλη η επικοινωνία συμπεριλαμβανομένου του λόγου, τη νοηματική γλώσσα, τις χειρονομίες και τη γραφή πραγματοποιούνται μέσω του κινητικού συστήματος. Από αυτή την οπτική, ο σκοπός του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι να χρησιμοποιεί αισθητηριακά σήματα για να καθορίσει μελλοντικές κινητικές ενέργειες. Η αβίαστη ευκολία με την οποία οι άνθρωποι κινούμε τα χέρια, τα μάτια ακόμα και τα χείλη μας, καλύπτει την αληθινή πολυπλοκότητα των εμπλεκόμενων διαδικασιών ελέγχου της κίνησης. Αυτό είναι εμφανές όταν προσπαθούμε να φτιάξουμε μηχανές που θα εκτελούν ανθρώπινες δοκιμασίες. Ενώ οι υπολογιστές μπορούν πια να αντιμετωπίσουν ειδικούς στο σκάκι, κανένας υπολογιστής δεν μπορεί να κάνει ένα ρομπότ να κουνήσει ένα πιόνι με την επιδεξιότητα ενός εξάχρονου παιδιού. Ο βασικός παράγοντας που κάνει δύσκολο έναν τέτοιον έλεγχο είναι η εγγενής αβεβαιότητα του κόσμου σε συνδυασμό με τα αναπτυγμένα αισθητηριακά και κινητικά ανθρώπινα συστήματα. Ο Καθ. Wolpert θα εξηγήσει πώς ο εγκέφαλος καταφέρνει κάτι τέτοιο και θα αποκαλύψει ότι το σημαντικότερο στοιχείο της επιδεξιότητας της ανθρώπινης κίνησης είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να λειτουργεί σε βέλτιστο βαθμό μέσα στην αβεβαιότητα.