Κριμπάς Κωνσταντίνος
Κούβελας Ηλίας
Πετρίδης Μιχάλης
Σκαλιόρα Ειρήνη
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
11/03/2013
Διάρκεια
82:14
Εκδήλωση
Η Επιστήμη στη ζωή μας
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Νευροεπιστήμες, Εξελικτική Βιολογία
Ετικέτες
γλώσσα, νόηση, εξέλιξη
Ο Δυτικός Πολιτισμός εγκατέστησε στο κέντρο του τον άνθρωπο απαντώντας έτσι στο περίπλοκο μυστήριο της μοναδικότητάς του στο ζωικό βασίλειο, αλλά ο ίδιος πολιτισμός δεν έχει σταματήσει να αναρωτιέται, να ερευνά και να ανοίγει συζητήσεις για το πώς και το γιατί αυτό το περίεργο ζώο, μιλάει, αντιλαμβάνεται και επικοινωνεί. Σε ποιες ανάγκες απάντησε με τη γλώσσα και πως έφτιαξε τους κώδικες ανταλλαγής πληροφοριών και συσσώρευσης γνώσης.
Το αίνιγμα της γλώσσας και της νόησης μέσα από τους φακούς της εξελικτικής βιολογίας και των νευροεπιστημών είναι το θέμα της συζήτησης που θα γίνει στο πλαίσιο του Κύκλου, Επιστήμη και Ζωή, του Megaron Plus, με συνομιλητές τρεις διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες: Κώστας Κριμπάς, γενετιστής, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκός, Ηλίας Κούβελας, Ομότιμος Καθηγητής Φυσιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και συντονιστής του κύκλου και Μιχάλης Πετρίδης, Καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο McGill Canada και Διευθυντής της Μονάδας Νευροψυχολογίας, του Νευρολογικού Ινστιτούτου και Νοσοκομείου του Μόντρεαλ. Τη συζήτηση θα συντονίσει η Ειρήνη Σκαλιόρα, Επίκουρη Καθηγήτρια Έρευνας, στο Εργαστήριο Νευροφυσιολογίας, Μονάδα Αναπτυξιακής Βιολογίας, Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών.
Η συζήτηση αυτή είναι η πρώτη εκδήλωση της Brain Awareness Week και γίνεται σε συνεργασία με την Dana Alliance for Brain Initiatives και την Ελληνική Εταιρία Νευροεπιστημών.
Η γλώσσα είναι νεαρή, μόλις 30.000 χρόνων, συμφωνούν οι περισσότεροι επιστήμονες και κάποιοι άλλοι την ανεβάζουν στα 100.000 χρόνια, κατάκτηση του Homo Sapiens. Το μυστήριό της είναι κι αυτό κρυμμένο μέσα στα δισεκατομμύρια νευρώνες του εγκεφάλου και έχει από χρόνια διχάσει τους νευροεπιστήμονες, σε δύο ομάδες: σε εκείνους που υποστηρίζουν ότι η γλώσσα προέκυψε από ένα είδος προσαρμογής, ως αποτέλεσμα μετάλλαξης και σε εκείνους που πιστεύουν ότι είναι υποπροϊόν άλλων διαδικασιών, όχι μια ειδική προσαρμογή που προέκυψε από τις συνήθεις φυσικές επιλογές.
Ο Κωνσταντίνος Κριμπάς (12.9.1932 - 5.4.2021) γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπουδές: Βιολογία, Ζωολογία και Βοτανική στο Πανεπιστήμιο της Λωζάννης, Γενετική στο Παρίσι, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1955.
Σταδιοδρομία: Εργάστηκε ερευνητικά στη Θεωρία της Εξέλιξης στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης στην ομάδα του Theodosius Dobzhansky (1958-1960), 1961-1993 τακτικός καθηγητής της Γενετικής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και πρώτος Διευθυντής του νεοϊδρυθέντος Εργαστηρίου Γενετικής, 1993-2000 καθηγητής της Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Βιολογίας στο Παν. Αθηνών. Δίδαξε ως εκλεγμένος καθηγητής της Εξελικτικής Βιολογίας των Ειδών στο Πανεπιστήμιο Παρίσι VI και ως επισκέπτης καθηγητής στο Harvard και στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου και δημοσίευσε περί τις 130 μελέτες Γενετικής.
Βιβλία: "Δαρβινικά" 1986, "Θραύσματα Κατόπτρου" 1993, "Εκτείνοντας τον Δαρβινισμό" 1998, "Γιάννης Σαρηγιάννης και η έννοια της ασθένειας" 1999, "Drosophila suboscura" 1993, τον συλλογικό τόμο "Drosophila Inversion Polymorphism" 1993, "Evolutionary Genetics" 2000 και "Thinking About Evolution" 2001. Δημοσίευσε επίσης πολλά άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά.
Από το 2000 ήταν τακτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής, ενώ το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πτυχιούχος και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο University College του Λονδίνου ως υπότροφος του Συμβουλίου της Ευρώπης και στο Πανεπιστήμιο της North Carolina. Έχει εργασθεί ως Ερευνητής (Research Associate) στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Harvard και του Πανεπιστημίου της California στο San Francisco και ως Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και στα Βιολογικά Εργαστήρια του Πανεπιστημίου Harvard. Από το 1978 έως το 2005 ήταν Καθηγητής Φυσιολογίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι μέλος της Dana Alliance for Brain Initiatives. Έχει διατελέσει μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Έρευνας, των Επιστημονικών Συμβουλίων του Ελληνικού Ινστιτούτου Pasteur, του Ιδρύματος Τεχνολογίας Έρευνας και του Κέντρου Βιοϊατρικών Ερευνών «Αλέξανδρος Φλέμινγκ», Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για τις Νευροεπιστήμες, Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, Κοσμήτωρ της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Πατρών, Διευθυντής Σπουδών του μεταπτυχιακού Προγράμματος στις Βασικές Ιατρικές Επιστήμες και Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Οι πρόσφατες ερευνητικές του δραστηριότητες εστιάζονται στη μελέτη των μοριακών διαταραχών σε πειραματικά μοντέλα των εκφυλιστικών νόσων του εγκεφάλου στις μεταμοσχεύσεις βλαστικών κυττάρων στον εγκέφαλο πειραματικών μοντέλων των νόσων Parkinson και Huntington και στη μελέτη των διαταραχών του λόγου ασθενών που πάσχουν από νόσο του Parkinson. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια ασχολείται με το πρόβλημα της σχέσης εγκεφάλου και συνείδησης.
Ο Μιχάλης Πετρίδης σπούδασε Πειραματική Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου έκανε και τις μεταπτυχιακές του σπουδές στις Νευρολογικές Επιστήμες. Στη συνέχεια έκανε τη διδακτορική του διατριβή στην Νευροεπιστήμη της Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Cambridge. Δούλεψε σαν μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Νευρολογικό Ινστιτούτο του Montreal και στο Πανεπιστήμιο Harvard της Βοστώνης και κατόπιν άρχισε τη συνεργασία του με το Πανεπιστήμιο McGill του Καναδά, του οποίου σήμερα είναι τακτικός Καθηγητής.
