Γλώσσα και ορολογία στη λογοτεχνία (Γλωσσικά και ορολογικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι συγγραφείς και οι μεταφραστές όταν καταπιάνονται με αντικείμενα ειδικών θεματικών πεδίων)

Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).

Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.

Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).

Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).

Η Τιτίκα Δημητρούλια είναι καθηγήτρια Θεωρίας και Πράξης της Μετάφρασης στο Τμήμα Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ. Διετέλεσε διευθύντρια της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Είναι εθνική συντονίστρια της Ένωσης Γαλλόφωνων Πανεπιστημίων (AUF), διευθύντρια του Εργαστηρίου Ψηφιακών Ανθρωπιστικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ και πρόεδρος της ακαδημαϊκής επιτροπής εποπτείας του ΠΜΣ «Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες: μέθοδοι, εργαλεία, πρακτικές» (ΕΑΠ). Ως μεταφράστρια, έχει συνεργαστεί με πολλούς εθνικούς και ευρωπαϊκούς φορείς και οργανισμούς και έχει δημοσιεύσει πολλές μεταφράσεις λογοτεχνίας και ανθρωπιστικών επιστημών. Ως κριτικός λογοτεχνίας, έχει συνεργαστεί επί τριάντα και πλέον χρόνια με πολλές εφημερίδες και περιοδικά και από το 2011 συνδιευθύνει το ποιητικό περιοδικό Τα Ποιητικά. Στις πρόσφατες δημοσιεύσεις της συγκαταλέγονται το εγχειρίδιο Εισαγωγή στις Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες (μαζί με τον Διονύση Γούτσο και τη Γεωργία Φραγκάκη, Ινστιτούτο του Βιβλίου Καρδαμίτσα, 2023), η μετάφραση (μαζί με την Ευδοξία Ρέντα) και η επιστημονική επιμέλεια του εγχειριδίου της Mona Baker Με άλλα λόγια (Δίαυλος 2022) και του έργου Τρεις ιστορίες του Gustave Flaubert (Αντίποδες 2022) και η μελέτη Μετάφραση και μνήμη (Γκοβόστη, 2021).

Προσωπικός ιστότοπος της Τιτίκας Δημητρούλια

Ο Κώστας Κουτσουρέλης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και μεταφραστική. Έζησε στη Γερμανία. Δημοσίευσε ποίηση, κείμενα για τη σκηνή, δοκίμια, μελέτες και μεταφράσεις. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής, το Μουσείο Μπενάκη, θέατρα της Αθήνας και της περιφέρειας και μελοποιήθηκαν από γνωστούς συνθέτες. Τα κριτικά του κείμενα περιστρέφονται γύρω από την εγχώρια και ξένη λογοτεχνία και σκέψη.

Ανάμεσα στα βιβλία του συγκαταλέγονται το δοκίμιο "Κ. Π. Καβάφης" (2013), η ποιητική σύνθεση "Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη" (2014), η μετάφραση της "Ηλιόπετρας" του Ο. Πας (β' έκδοση συμπληρωμένη, 2015) ο μονόλογος "Κρέων" και το σατιρικό "Λάμπρου Λαρέλη Vita Poetica" (αμφότερα το 2016). Τον Δεκέμβριο του 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κίχλη το εκτεταμένο ποίημά του "Νύχτα". Τον Απρίλιο του 2019 η Μικρή Άρκτος εξέδωσε το δοκίμιό του "Η τέχνη που αυτοκτονεί: Για το αδιέξοδο της ποίησης του καιρού μας". Τον Δεκέμβριο του 2019 κυκλοφόρησαν τα "Ποιήματα" του Gottfried Benn σε εισαγωγή, μετάφραση και σχολιασμό δικό του (Gutenberg) και τον Ιούλιο του 2020 ο ποιητικός κύκλος "Η κόρη μου" (Κίχλη). Τον Φεβρουάριο του 2021 κυκλοφόρησε από τον ίδιο εκδότη η ανθολογία του «1821-2021» - Η Ελλάς των Ελλήνων: Δύο αιώνες εθνικά δεινά στον καθρέφτη της ποίησης. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι η συλλογή δοκιμίων «Τι είναι και τι δεν είναι η ποίηση», Μικρή Άρκτος 2021.

Επιμελήθηκε εκδόσεις βιβλίων, αφιερώματα περιοδικών, διαδικτυακούς τόπους και ανθολογίες. Συνεργάστηκε με εφημερίδες και λογοτεχνικά έντυπα. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ποιητικό Εργαστήριο του Ιδρύματος Σινόπουλου και λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ, το κοινό Μεταπτυχιακό Πρόγραµµα των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και το Ινστιτούτο Γκαίτε. To 2010 εκπροσώπησε την ελληνική ποίηση στις εκδηλώσεις "Ρουρ - Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης" (Ruhr - Kulturhauptstadt Europas 2010). Για την ποίησή του η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα (2013). Για την εργασία του στους "Ύμνους στη νύχτα" του Νοβάλις τιμήθηκε το 2012 με το Βραβείο Άρη Αλεξάνδρου και το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης από τη Γερμανική Γλώσσα. Διευθύνει την επιθεώρηση Νέο Πλανόδιον.

Ιστότοπος του Κώστα Κουτσουρέλη

O Τεύκρος Μιχαηλίδης είναι Κύπριος μαθηματικός και συγγραφέας που δραστηριοποιείται στο χώρο της «μαθηματικής μυθοπλασίας». Έχει εκδώσει επτά μυθιστορήματα, μια συλλογή αστυνομικών διηγημάτων και τρία βιβλία επιστημονικής εκλαΐκευσης. Ακόμα έχει συμμετάσχει με διηγήματά του σε πολλούς συλλογικούς τόμους. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε οκτώ ξένες γλώσσες. Η Γαλλική Δημοκρατία τον έχει τιμήσει με τον τίτλο «Chevalier dans l’ ordre des palmes académiques». Το πρόσφατο μαθηματικό – αστυνομικό του μυθιστόρημα, Εικασία 3ν+1 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ακόμη έχει μεταφράσει από τα Αγγλικά και τα Γαλλικά 48 βιβλία σχετικά με τα μαθηματικά και την ιστορία των επιστημών. Είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας και της ομάδας ΘΑΛΗΣ + ΦΙΛΟΙ.

Ιστοσελίδα του Τεύκρου Μιχαηλίδη

Η Μαρία Παπαδήμα σπούδασε Γαλλική Φιλολογία, Συγκριτική Λογοτεχνία και Λογοτεχνική Μετάφραση στην Αθήνα, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες και τη Λισαβόνα. Εργάστηκε επί μια δεκαετία ως μεταφράστρια στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Βρυξέλλες. Από το 2014 είναι καθηγήτρια με γνωστικό αντικείμενο «Θεωρία και Πράξη της Μετάφρασης» του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την αναμετάφραση (Τα πολλαπλά κάτοπτρα της μετάφρασης, Νεφέλη, 2012), την μετάφραση του αστικού χώρου, των κυρίων ονομάτων, των πολιτιστικών ενδεικτών, κλπ. και έχουν δημοσιευτεί σε πρακτικά συνεδρίων και διεθνή περιοδικά. Έχει επίσης στο ενεργητικό της ένα μεγάλο αριθμό μεταφράσεων σημαντικών έργων από τη γαλλική, την ισπανική και την πορτογαλική γλώσσα. Το 2008 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης για το έργο Το βιβλίο της ανησυχίας του Φερνάντο Πεσσόα. Τελευταία της μετάφραση, η Ρεαλιστική Τριλογία του Μασάντο ντε Ασίς, Gutenberg, 2017.

Ο Νίκος Σαραντάκος γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο το 1959. Σπούδασε χημικός μηχανικός και αγγλική φιλολογία. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων και άλλα βιβλία. Δουλεύει μεταφραστής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε Λουξεμβούργο και Ελλάδα. Ενδιαφέρεται για τη φρασεολογία, την ετυμολογία και τη λεξικογραφία καθώς και για την ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάζεται με την εφημερίδα "Αυγή" και με διάφορα περιοδικά. Δημοσιεύει τα κείμενά του, γλωσσικά και άλλα, στο www.sarantakos.com. Σε μια άλλη ενσάρκωση, γράφει στα αγγλικά και στα γαλλικά για το μπριτζ (το παιχνίδι).

Ιστοσελίδα του Νίκου Σαραντάκου

Ο Γιώργος Τράπαλης σπούδασε ελληνική φιλολογία (γλωσσολογία) και εργάστηκε ως λεξικογράφος περίπου 25 χρόνια. Από το 2000 ασχολήθηκε παράλληλα με τη διδασκαλία της Ελληνικής ως ξένης γλώσσας. Το 2008 στράφηκε συστηματικά προς τις ψηφιακές ανθρωπιστικές σπουδές, την παραγωγή ψηφιακού εκπαιδευτικού περιεχομένου στο πλαίσιο του Ψηφιακού Προγράμματος Αρσακείου και τον συντονισμό συναφών επιμορφωτικών εργαστηρίων. Έχει επίσης συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και συνέδρια σχετικά με την ελληνική γλώσσα και λεξικογραφία. Από την προσωπική του εργασία στο έργο του Ν. Καββαδία έχουν προκύψει δημοσιεύματα, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και ένα βιβλίο.

Η Κατερίνα Τοράκη γεννήθηκε το 1955 στα Χανιά. Σπούδασε χημικός μηχανικός, και ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στα συστήματα πληροφοριών και διδακτορικό στις εικονικές βιβλιοθήκες. Εργάστηκε για 30 χρόνια στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, εκ των οποίων τα 25 στη Βιβλιοθήκη – Μονάδα Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης, ενώ  παράλληλα δίδαξε στα τμήματα Βιβλιοθηκονομίας του ΤΕΙ Αθήνας (1993-2000) και του Ιονίου Πανεπιστημίου (2001-2008). Είναι συντονίστρια της Τεχνικής Επιτροπής ΤΕ21 «Ορολογία – Γλωσσικοί πόροι» του ΕΛΟΤ και ενεργό μέλος της ΤΕ22 «Τεκμηρίωση».

Προσωπικός ιστότοπος της Κατερίνας Τοράκη