Χρηματοδοτώντας τον πολιτισμό. Δημόσιες πολιτικές και ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Στρατηγικές και σύγχρονα μοντέλα για την ανάπτυξη των Πολιτιστικών και Δημιουργικών Βιομηχανιών (CCIs)

Διευθύνων Σύµβουλος του CKO (Κέντρο για την Πολιτιστική και Εµπειρική Οικονοµία, οργανισμού που ίδρυσαν τα υπουργεία Πολιτισμού και Επιχειρήσεων και Ανάπτυξης της Δανίας), είναι επίσης Πρόεδρος της ECIA (Ευρωπαϊκή Συµµαχία για τις Δηµιουργικές Βιοµηχανίες), θέση στην οποία διορίστηκε από τη Γενική Διεύθυνση Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Εκτός από το έργο του στο CKO για την προώθηση της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης στις δημιουργικές βιομηχανίες και της διατομεακής καινοτομίας, είναι επίσης υπεύθυνος για ορισμένες πρωτοβουλίες του Συμβουλίου Υπουργών των Σκανδιναβικών Χωρών για θέματα πολιτικής και ευκαιρίες χρηματοδότησης των δημιουργικών βιομηχανιών. Ίδρυσε το Creative Business Cup, έναν παγκόσμιο διαγωνισμό δημιουργικών επιχειρηματικών ιδεών και ασχολείται εντατικά με την προώθηση της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης στις δημιουργικές βιομηχανίες, την διατομεακή καινοτομία και τον ρόλο των θεμάτων πολιτικής. Είναι κάτοχος πτυχίου Master’s στις Πολιτικές Επιστήμες, αλλά το DNA του αποδείχτηκε πιο δημιουργικό: σε ηλικία 18 ετών κέρδισε έναν σκανδιναβικό διαγωνισμό graphic design, ενώ το 2009 ήταν μέλος της ομάδας που κέρδισε το βραβείο αρχιτεκτονικής μελέτης για το Nordhavnen της Κοπεγχάγης. Δίνει ομιλίες με θέμα «Δημιουργικές Βιομηχανίες: Επιχειρήσεις, Καινοτομία και Θέματα Πολιτικής» και δίνει διαλέξεις διεθνώς στα γαλλικά, τα αγγλικά, τα γερμανικά και τα σουηδικά. Έχει 19 χρόνια πείρα στον τομέα των δημιουργικών βιομηχανιών.

Η Λίνα Γ. Μενδώνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Αρσακείου Ψυχικού και πτυχιούχος των Τμημάτων Κλασικής Φιλολογίας, Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1988 αναγορεύθηκε με άριστα διδάκτωρ Αρχαιολογίας του ιδίου Πανεπιστημίου. Το 1987, παρακολούθησε ως υπότροφος του C.N.R.S. προδιδακτορικό κύκλο σπουδών στη Maison de l'Orient, στην Λυών. Το 1988, παρακολούθησε κύκλο μεταδιδακτορικών σεμιναρίων σε θέματα αρχαίας ελληνικής ονομαστικής στην Οξφόρδη με υποτροφία της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής της Αθήνας.

Το 1989 εντάχθηκε στο ερευνητικό δυναμικό του Κέντρου Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, στο οποίο υπηρετεί μέχρι σήμερα σε θέση Κυρίου Ερευνητή.

Είναι μέλος πολλών ελληνικών και διεθνών επιστημονικών οργανισμών, εταιρειών και ενώσεων. Διατελεί επικεφαλής και μέλος σε επιστημονικές ομάδες ευρωπαϊκών και διεθνών προγραμμάτων.

Πεδία των επιστημονικών της ενδιαφερόντων είναι η αρχαία ελληνική επιγραφική, η ιστορία και η τοπογραφία, η μελέτη του τοπίου ως πολιτιστικού αγαθού, η προστασία, ανάδειξη και διαχείριση του πολιτιστικού αποθέματος, η θεωρία και η πολιτική του Πολιτισμού.

Συγγραφέας μονογραφιών και μεγάλου αριθμού άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους. Συνεκδότρια πέντε συλλογικών τόμων.

Διετέλεσε Ειδική Επιστημονική Σύμβουλος στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, από το 1994 έως 1997, και στο Υπουργείο Αιγαίου, από το 1997 έως το 1999.

Από τον Μάρτιο 1999 έως τον Μάρτιο 2004 υπηρέτησε ως Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού. Από το Νοέμβριο 2009 έως τον Ιανουάριο 2015, υπηρέτησε ως Γενική Γραμματέας των Υπουργείων Πολιτισμού και Τουρισμού και Πολιτισμού και Αθλητισμού.

Είναι παντρεμένη με τον καθηγητή Παναγιώτη Δουκέλλη. Ο γιος τους, Νικόλας Δουκέλλης, είναι νομικός με εξειδίκευση στο οικονομικό έγκλημα.

Έχει τιμηθεί:

1. Για την συμβολή της στις πολιτιστικές σχέσεις Ελλάδος και Ιταλίας, από τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας με το παράσημο Commendatore (II Clase), Ordine della Stella della Solidarietà Italiana (2003).

2. Για την διαρκή στήριξη και βοήθειά της στον θρόνο του Αγίου Μάρκου, από τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας με το οφφίκιο της Αρχόντισσας Θησαυροφύλακος (2014).

3. Για την συμβολή της στην προστασία του πολιτιστικού αποθέματος της Μονής του Σινά, από τον Αρχιεπίσκοπο Σιναίου με το παράσημο του τάγματος της Αγίας Αικατερίνης (2010).

4. Για την συμβολή της στην προστασία του πολιτιστικού αποθέματος της Μεσσηνίας, από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας με τον μεγαλόσταυρο της Ιεράς Μητροπόλεως (2016).

Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον Μάιο του 2010, μια θέση που ανέλαβε μετά τη θητεία του ως Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ίδια Γενική Διεύθυνση. Άρχισε να εργάζεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Ιανουάριο του 2007, όταν διορίστηκε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Διεύρυνσης, υπεύθυνος για τη στρατηγική διεύρυνσης και τις επικοινωνίες. Από το 2001 έως το 2005 εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών της Πολωνίας, αρχικά ως υφυπουργός και αργότερα ως υπουργός. Με αυτή του την ιδιότητα, διετέλεσε επικεφαλής διαπραγματευτής κατά τις διαπραγματεύσεις της Πολωνίας για την ένταξή της στην ΕΕ. Προηγουμένως, είχε διατελέσει πρέσβης της Πολωνίας στην ΕΕ στις Βρυξέλλες από το 1996 έως το 2001.

Ο Ιωάννης Μάνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στα πανεπιστήμια -διαδοχικά- των Παρισίων, Βρυξελλών και Γενεύης. Έχει πάρει δίπλωμα DES (Diplome d’ Etudes Superieures) στο Δημόσιο Δίκαιο και είναι διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών με διατριβή στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Υπήρξε αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Νομικής Σχολής Αθηνών, ειδικός γραμματέας της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών (ΔΕΣΠΑ) και αντιπρόεδρος της ΕΦΕΕ, ενώ το 1966 ο Γεώργιος Παπανδρέου τον όρισε Γραμματέα στην ΕΔΗΝ. Για την δράση του αυτή διώχθηκε και φυλακίστηκε. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας πήρε πολιτικό άσυλο στην Ελβετία.

Από το 1969 έως το 1974 εργάσθηκε ως εντεταλμένος διδασκαλίας και ερευνών στο Συνταγματικό Ελβετικό Δίκαιο, το Συγκριτικό Συνταγματικό Δίκαιο και τη Γενική Θεωρία του Κράτους στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης.

Συνεργάτης του καθηγητή Αγγελου Αγγελόπουλου, διετέλεσε από το 1974 μέχρι το 1994 σύμβουλος Διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, όπου ασχολήθηκε με θέματα εκπαιδευτικά, διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων, οργανωτικά, χρηματοπιστωτικά, διεθνών σχέσεων, καθώς και με θέματα του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ).

Το 1994 εξελέγη Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ομοσπονδίας και «Officer» του «Global Network of Banking Associations».

Aπό τον Ιούλιο του 2000 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2002 διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ και διευθύνων σύμβουλος της Γενικής Τραπέζης της Ελλάδος. Διετέλεσε Πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Σήμερα, είναι Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας και Συντονιστής της «Πρωτοβουλίας 1821-2021».

Η Έλλη Ανδριοπούλου είναι Λειτουργική Διευθύντρια (co-Chief Operating Officer) του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» (www.SNF.org) στην Αθήνα, από όπου το Ίδρυμα διαχειρίζεται δωρεές σε όλη την Ελλάδα.

Πριν από την ανάληψη των καθηκόντων της στο Ίδρυμα, η κυρία Ανδριοπούλου ήταν Γενική Διευθύντρια Marketing στη Citibank. Στην πολυετή καριέρα της στον ίδιο οργανισμό είχε επίσης διατελέσει Επικεφαλής του Τομέα Εξυπηρέτησης Πελατών, Project Manager της επέκτασης του δικτύου καταστημάτων και Sales Development Manager για το δίκτυο καταστημάτων και Quality Officer.

Η Έλλη Ανδριοπούλου έχει επίσης εργαστεί στην Oliver Wyman στη Βοστώνη, ως σύμβουλος επιχειρήσεων για θέματα στρατηγικής, έχοντας ως πελάτες ορισμένες από τις μεγαλύτερες εταιρίες στις ΗΠΑ (Fortune 500 companies).

Κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA) από το Kellogg School of Management, Northwestern University, και πτυχίο (BA) στον τομέα της ψυχολογίας από το Deree College.

Ιστοσελίδα του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος"