Η αγενής τέχνη

Ο Βασίλης Παπαβασιλείου είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1949. Στις τελευταίες δουλειές του συγκαταλέγονται Η Ελένη του Γιάννη Ρίτσου, Ιφιγένεια εν Ταύροις του Γκαίτε, Ο Τυχοδιώκτης… βασισμένος στον Χουρμούζη, Του Κουτρούλη ο γάμος του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή. Συνολικά έχει σκηνοθετήσει τριάντα παραστάσεις μέσα σε ισάριθμα χρόνια (έργα Σοφοκλή, Γκολντόνι, Μαριβώ, Χόρβατ, Μποντ, Σαίξπηρ Πιραντέλλο, Μολιέρου, Αναγνωστάκη, Στάικου, Μανιώτη, κ.ά.). Έχει μεταφράσει θεατρικά και πεζά κείμενα (Γκολντόνι, Μποντ, Μολιέρος, Μπαρτ, Σαντ, κ.ά.). Τιμήθηκε με διακρίσεις από τον δήμο Αθηναίων, τον Δήμο Χαλανδρίου, την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών και το Φεστιβάλ Θεάτρου Συρρακουσών της Σικελίας. Δίδαξε, όχι συστηματικά, σε δραματικές σχολές και στο Τμήμα Θεάτρου της σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

O Θεόφιλος Τραµπούλης γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Σπούδασε ελληνική φιλολογία και γλωσσολογία στο Α.Π.Θ. και στο Πανεπιστήµιο της Σορβόννης. Είναι μεταφραστής, επιμελητής βιβλίων και καταλόγων τέχνης και, περιστασιακά, δημοσιογράφος, επιμελητής εκθέσεων και τεχνοκριτικός.

Ο Βασίλης Βαµβακάς γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Το 1993 αποφοίτησε από το Τµήµα Πολιτικής Επιστήµης και ∆ηµόσιας ∆ιοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών. Το 1996 ολοκλήρωσε τις µεταπτυχιακές του σπουδές στο Τµήµα Κοινωνιολογίας του Goldsmiths του Πανεπιστηµίου του Λονδίνου. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωµα από το Τµήµα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Πανεπιστηµίου Αθηνών το 2000. Από το 2002 µέχρι το 2007 δίδαξε στο Τµήµα Πολιτικών Επιστηµών του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης και στο τµήµα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Το 2006 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Εκλογές και επικοινωνία στη Μεταπολίτευση. Πολιτικότητα και θέαµα, από τις εκδόσεις Σαββάλα. Το 2010 εξελέγη λέκτορας στην Κοινωνιολογία της Επικοινωνίας στη Τµήµα ∆ηµοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου, όπου σήμερα είναι Αναπληρωτής Καθηγητής.

Οι δημοσιεύσεις του αφορούν την κοινωνιολογία των μέσων επικοινωνίας, της δημοφιλούς κουλτούρας, καθώς και την ανάλυση πολιτικού λόγου. Βιβλία του: Η Ελλάδα στη δεκαετία του ’80. Κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό λεξικό (2014) (συνεπιμέλεια με Π. Παναγιωτόπουλο), Ο λόγος της κρίσης. Πόλωση, βία και ανα-στοχασμός στην πολιτική και δημοφιλή κουλτούρα (2014), Αμερικανικές σειρές στην ελληνική τηλεόραση. Δημοφιλής κουλτούρα και ψυχοκοινωνική δυναμική (2017) (συνεπιμ. με Α. Γαζή).

O Σπύρος Τέγος είναι Λέκτορας Νεότερης Φιλοσοφίας στο τμήμα Φ.Κ.Σ. του Πανεπιστημίου Κρήτης. Η διδακτορική του διατριβή με τίτλο Ἠ έννοια των κοινωνικών συναισθημάτων (φιλία, συμπάθεια, οίκτος) στη νεότερη πολιτική φιλοσοφία᾽ (Πανεπιστήμιο Παρίσι 10) αφορά τη νεότερη φιλοσοφική (ηθική και πολιτική) ανθρωπολογία. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταδιδακτορικές σπουδές στο πανεπιστήμιο του Harvard, Center for European Studies ενώ κατείχε θέσεις επισκέπτη ερευνητή στα πανεπιστήμια του Princeton, Center for Hellenic Studies και Εδιμβούργου, Institute for Advanced Studies in the Humanities. Oι ερευνητικές του εργασίες έχουν δημοσιευτεί  σε ελληνικά, γαλλικά, αγγλόφωνα και ιταλικά επιστημονικά και συλλογικούς τόμους. Εργάζεται ερευνητικά γύρω από τις γαλλικές επιρροές (θέατρο, λογοτεχνία, φιλοσοφία) του 17ου αιώνα στη σκέψη των David Hume και Adam Smith καθώς και την πρόσληψη τους στη γαλλική ηθική και πολιτική φιλοσοφία στο μεταίχμιο της Γαλλικής επανάστασης.