Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Η Ακρόπολη και το "άλλο" της: Renan, Freud, Le Corbusier

Κονταράτος Σάββας

22 Οκτωβρίου 2011

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 00:30:22 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 1533

"Κάθε τόπος ως σύνολο φυσικών και ανθρωπογενών στοιχείων έχει σε μια δεδομένη χρονική στιγμή μια άμεσα αισθητή παρουσία. Ταυτόχρονα όμως, σέρνει πίσω του κι ένα παρελθόν εγγεγραμμένο στη συλλογική μνήμη μέσω θρύλων, ιστορικών αφηγήσεων, ταξιδιωτικών εντυπώσεων και εικαστικών αναπαραστάσεων. Αυτές συστήνουν τελικά δυνάμει έναν άλλο τόπο, πολύ διαφορετικό από τον εκάστοτε παρόντα. Όταν ο τόπος συμβαίνει να έχει ένα μακρό χρόνο και πολιτισμικά πολυσήμαντο παρελθόν το «άλλο» του αυτό, στη συνείδηση ενός σχετικά πληροφορημένου επισκέπτη συμπλέκεται αναπόφευκτα με τις εντυπώσεις που δημιουργεί η αισθητή παρουσία του τόπου και φτάνει συχνά να λειτουργεί καθοριστικά για τον σχηματισμό της συνολικής εμπειρίας. Η Ακρόπολη της Αθήνας αποτελεί αναμφισβήτητα ένα τρανό παράδειγμα ενός τέτοιου τόπου" [...]

(Η εισαγωγή της ομιλίας του Σάββα Κονταράτου)

Κονταράτος Σάββας Ομότιμος Καθηγητής Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών

Ο Σάββας Κονταράτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. από την οποία πήρε δίπλωμα το 1956. Αργότερα, με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης, παρακολούθησε στη Γαλλιά μεταπτυχιακά μαθήματα για σύγχονες μεθόδους κατακσευής. Το 1983 υπέβαλε στην Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ. διδακτορική διατριβή με τίτλο Η εμπειρία του αρχιτεκτονημένου χώρου και το σωματικό σχήμα, η οποία εγκρίθηκε με "άριστα παμψηφεί".

Έχει εργαστεί στην Υπηρεσία Οικισμού του Υπουργείου Δημοσίων Έργων (1956-1961), κυρίως για την ανοικοδόμηση της Σαντορίνης και στο Γραφείο Δοξιάδη (1961-1971), όπου διετέλεσε προϊστάμενος κλάδου κτιριακών μελετών. Το 1972 ίδρυσε με τους συναδέλφους του Α. Συμεών και Α. Κολλάρο την Εταιρεία Μελετών Περιβάλλοντος, ΕΠΕ, η οποία ανέπτυξε σημαντική μελετητική δραστηριότητα -αρχιτεκτονική, πολεοδομική και χωροταξική- στην Ελλάδα και σε χώρες της Μέσης Ανατολής.

Έχει βραβευτεί σε πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και αρχιτεκτονικά έργα του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και βιβλία. Το 1987 εξελέγη Καθηγητής Θεωρίας του Χώρου και Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου δίδαξε μέχρι το 2001, οπότε αναγορεύτηκε ομότιμος καθηγητής. Έχει επίσης διδάξει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Ιστορίας της Τέχνης του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1992-1995) και στο διατμηματικό πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. (1997-2006). Έχει μετάσχει με εισηγήσεις του σε επιστημονικά συνέδρια, ελληνικά και διεθνή, και έχει δώσει πληθώρα διαλέξεων σε πανεπιστημιακά σεμινάρια, επιστημονικές εταιρείες, μορφωτικά ιδρύματα και πολιτιστικούς συλλόγους.

Είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών και του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής, των οποίων υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος Δ.Σ. Έχει διατελέσει μέλος Δ.Σ. της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου και αντιπρόεδρος Δ.Σ. του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Παραμένει μέλος Δ.Σ. της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας και του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης.

Έχει δημοσιεύσει τη διδακτορική διατριβή του (Καστανιώτης, Αθήνα 1983), τη συλλογή δοκιμίων Αρχιτεκτονική και Παράδοση (Καστανιώτης, Αθήνα 1986) και πολυάριθμα άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και σε συλλογικές εκδόσεις. Έχει επίσης επιμεληθεί μαζί με τον Wilfried Wang την έκθεση "Αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα-Ελλάδα" που οργάνωσε το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής σε συνεργασία με το Γερμανικό Μουσείο Αρχιτεκτονικής και τον ομότιτλο κατάλογο που εξέδωσε ελληνικά και αγγλικά ο γερμανικός εκδοτικός οίκος Prestel το 1999. Είναι ειδικός σύμβουλος των ετήσιων επιθεωρήσεων Αρχιτεκτονικά Θέματα και Θέματα Χώρου + Τεχνών, στις οποίες δημοσιεύει τακτικά άρθρα και βιβλιοκρισίες.

Σχετικές ομιλίες