Κλεπουσνιώτου Αικατερίνη
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
31/03/2012
Διάρκεια
53:37
Εκδήλωση
Συζητήσεις για το Λόγο στο Αιγινήτειο
Χώρος
Αμφιθέατρο Αιγινητείου Νοσοκομείου
Διοργάνωση
Μονάδα Νευροψυχολογίας και Παθολογίας του Λόγου, Α΄ Νευρολογική Κλινική, Αιγινήτειο Νοσοκομείο – Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κατηγορία
Νευρολογία
Ετικέτες
αφασία, εγκέφαλος, δεξί ημισφαίριο, προφορικός λόγος, επεξεργασία του λόγου, κυριολεξία, μεταφορική έννοια, σαρκασμός, ειρωνία
Μέσα σε 1 λεπτό προφορικού λόγου χρησιμοποιούμε κατά μέσω όρο 4 γνωστές μεταφορικές εκφράσεις και 2 εντελώς νέες (Pollio et al., 1977). Ο καθημερινός μας λόγος δηλαδή είναι διανθισμένος από μεταφορικές εκφράσεις, γνωστές και εντελώς καινούριες, που σκοπό έχουν να τον κάνουν πιο ζωντανό, δημιουργικό και ενδιαφέρον.
Φανταστείτε, λοιπόν, πόσο πεζός και στεγνός θα ήταν ο λόγος μας και πόσο λανθασμένες οι ερμηνείες μας εάν δεν καταλαβαίναμε όλα αυτά τα σχήματα λόγου και ερμηνεύαμε τα πάντα κυριολεκτικά. Αυτό ακριβώς φαίνεται να συμβαίνει σε ασθενείς με εγκεφαλικά στο δεξιό ημισφαίριο. Σε αντίθεση με τις κλασικές αφασίες που συνήθως παρουσιάζονται σε ασθενείς με εγκεφαλικά στο αριστερό ημισφαίριο, ο λόγος των ασθενών με βλάβες στο δεξιό ημισφαίριο δεν είναι αφασικός. Απλά μοιάζει να είναι απόλυτα κυριολεκτικός, στερημένος από τον πλούτο των μεταφορικών εννοιών και των αστείων, του σαρκασμού και της ειρωνείας.
Δεδομένα από μελέτες σε ασθενείς με εγκεφαλικά και από μελέτες με λειτουργική μαγνητική νευροαπεικόνιση θα προσπαθήσουν να ρίξουν φως στο ρόλο του δεξιού ημισφαιρίου στην επεξεργασία του λόγου.
Η Δρ. Αικατερίνη Κλεπουσνιώτου τελείωσε τις προπτυχιακές της σπουδές στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στην συνέχεια έκανε το μεταπτυχιακό της στην Γενική Γλωσσολογία και Συγκριτική Φιλολογία (M.St. in General Linguistics and Comparative Philology) στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (University of Oxford), Μεγάλης Βρετανίας.
Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της με υποτροφία στο Τμήμα Διαταραχών του Λόγου (Ph.D. in Communication Sciences and Disorders – Dean’s Honor List) στο Πανεπιστήμιο McGill (McGill University) του Καναδά και στην συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε ως μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Τμήμα Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής στο Κέντρο Νευροαπεικόνισης του Νευρολογικού Ινστιτούτου του Μοντρεάλ (McConnell Brain Imaging Centre, Montreal Neurological Institute) και στο Κέντρο Ερευνών στο Λόγο, το Νου και τον Εγκέφαλο (Centre for Research in Language, Mind and Brain) του Πανεπιστημίου McGill, Καναδά.
Από το 2008, είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Ίδρυμα Ψυχολογικών Επιστημών (Institute of Psychological Sciences) του Πανεπιστημίου του Leeds (University of Leeds), Μεγάλης Βρετανίας. Η έρευνά της επικεντρώνεται στην επεξεργασία του λόγου, και ειδικότερα στην συνεισφορά του αριστερού και δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου στην επεξεργασία εννοιών με πολλαπλές σημασίες (αμφισημία του λόγου). Στην έρευνά της χρησιμοποιεί δεδομένα από τυπικούς ομιλητές, ασθενείς με εγκεφαλικές βλάβες καθώς επίσης και μεθόδους νευροαπεικόνισης (EEG, fMRI, tDCS).
Klepousniotou, E. & Baum S.R. (2005). Processing homonymy and polysemy: Effects of sentential context and time-course following unilateral brain damage. Brain and Language, 95, 365-382.
Klepousniotou, E. & Baum S.R. (2005). Unilateral brain damage effects on processing homonymous and polysemous words. Brain and Language, 93, 308-326.
Petrides, M. & Pandya, D.N. (1984). Projections to the frontal cortex from the posterior parietal region in the rhesus monkey. Journal of Comparative Neurology, 228, 105–116.
Tompkins, C.A., Klepousniotou, E., & Scott, A.G. (2011). Nature and assessment of right hemisphere disorders. In Papathanasiou, I., Coppens, P., & Potagas, C. (Eds.), Aphasia and related neurogenic communication disorders, pp. 297-343. Burlington, MA: Jones and Bartlett.
