Αγριαντώνη Χριστίνα
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
30/03/2017
Διάρκεια
01:54:23
Εκδήλωση
Δώδεκα μαθήματα για τον ελληνικό 20ό αιώνα (Κύκλος Σεμιναρίων)
Χώρος
Εντευκτήριο της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού (ΕΜΝΕ – Μνήμων)
Διοργάνωση
Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)
Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ)
Κατηγορία
Ιστορία
Ετικέτες
20ός αιώνας, ελληνικός 20ός αιώνας, Ελλάδα, ελληνική βιομηχανία, βιομηχανική ανάπτυξη, εργατικό δυναμικό, ελληνική οικονομία
Το σεμινάριο αυτό ανήκει στον κύκλο με τον γενικό τίτλο «Δώδεκα μαθήματα για τον ελληνικό 20ο αιώνα», που συνδιοργανώνουν τα Αρχεία Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) και το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ). Ο κύκλος αυτός συνεχίζει την παράδοση ανάλογων θεματικών σεμιναρίων που έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια.
Η ανάπτυξη της βιομηχανίας και η ελληνική οικονομία τον 20ό αιώνα
Η βιομηχανία αποτέλεσε σημαντική συνιστώσα της εξέλιξης της ελληνικής οικονομίας τον 20ό αιώνα. Αν και η συμμετοχή της στο συνολικό εθνικό προϊόν, σύμφωνα με μακροσκοπικές στατιστικές προσεγγίσεις, φαίνεται περιορισμένη ως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο η ανάπτυξή της υπήρξε σημαντική σε επιλεγμένα αστικά κέντρα, ενώ στη μεταπολεμική εποχή ακολούθησε θεαματικούς ρυθμούς, οι οποίοι βρίσκονται στη βάση των μεγάλων αλλαγών που γνώρισε η ελληνική κοινωνία.
Η ανάπτυξη της βιομηχανίας δεν έγινε με τρόπο σταθερό και γραμμικό μέσα στο χρόνο ούτε με ισορροπημένη κατανομή στο χώρο, αλλά μέσα από άλματα, στάσεις, κρίσεις ή πισωγυρίσματα, ανισότητες και πολωτικά φαινόμενα, πάντα σε συνάρτηση με τις γενικότερες συνθήκες της ελληνικής οικονομίας. Αυτή τη συσχέτιση επιχειρεί να παρακολουθήσει το σεμινάριο, σε καθεμιά από τις διαδοχικές φάσεις τις οποίες μπορούμε να διακρίνουμε στην εξέλιξη της βιομηχανίας. Δημοσιονομικά προβλήματα, αγροτικός κόσμος, εμπόριο και ναυτιλία, τραπεζικός τομέας, υποδομές, κρατικές πολιτικές αλλά και νοοτροπίες, καθώς και οι γενικότερες εξελίξεις της διεθνούς οικονομίας συνθέτουν σε κάθε περίοδο το πλέγμα των συνθηκών από τις οποίες εξαρτάται η βιομηχανική ανάπτυξη: κατάσταση των αγορών, διαθεσιμότητα εργατικού δυναμικού, τεχνολογικός εκσυγχρονισμός, όροι και δυνατότητες χρηματοδότησης.
Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Αθήνα και ιστορία στο Παρίσι, όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή το 1984 με θέμα την εκβιομηχάνιση στην Ελλάδα (Paris X-Nanterre). Στα 1988–2002 εργάστηκε στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, όπου, εκτός από την έρευνα, συμμετείχε στη δημιουργία του Κέντρου Τεχνικού Πολιτισμού–Βιομηχανικού Μουσείου Ερμούπολης, έργο του ΚΝΕ/ΕΙΕ. Έχει διδάξει κυρίως σε μεταπτυχιακούς κύκλους σπουδών στο ΚΝΕ/ΕΙΕ, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Universite de Provence της Γαλλίας. Είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και τα δημοσιεύματά της αφορούν τα πεδία της Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας (19ος-20ός αιώνας), της Ιστορίας των Επιχειρήσεων, της Ιστορίας των Πόλεων της Βιομηχανίας και της Βιομηχανικής Αρχαιολογίας. Είναι μέλος διεθνών επιστημονικών εταιρειών και ερευνητικών δικτύων.