Δεληβορριάς Άγγελος
Πουρνάρα Μαργαρίτα
Παναγάκης Παναγιώτης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
28/03/2018
Διάρκεια
40:40
Εκδήλωση
Καταθέσεις Πολιτισμού στην Τράπεζα της Ελλάδος (κύκλος εκδηλώσεων λόγου)
Χώρος
Αίθουσα Γενικών Συνελεύσεων του Κεντρικού Καταστήματος της Τράπεζας της Ελλάδος
Διοργάνωση
Τράπεζα της Ελλάδος
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
Καταθέσεις Πολιτισμού, μεσοπόλεμος, Γενιά του '30, Πινακοθήκη Γκίκα, Μουσείο Μπενάκη, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, λαϊκός πολιτισμός, παράδοση
Συζήτηση του Ακαδημαϊκού Άγγελου Δεληβορριά με τη δημοσιογράφο Μαργαρίτα Πουρνάρα με θέμα «Η αποτίμηση της προσφοράς της Γενιάς του ΄30 σήμερα» στο πλαίσιο των «Καταθέσεων Πολιτισμού» στην Τράπεζα της Ελλάδος
Μια γοητευτική περιήγηση στη Γενιά του ΄30 προσέφερε η συζήτηση αυτή που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των εφετινών «Καταθέσεων Πολιτισμού», οι οποίες συμπίπτουν με τη συμπλήρωση 90 ετών από την έναρξη λειτουργίας της Τράπεζας της Ελλάδος, το 1928, και γι΄αυτό το λόγο η θεματική τους είναι σχετική με την περίοδο του Μεσοπολέμου. Η Γενιά του ΄30 χαρακτήρισε την εν λόγω περίοδο, τόσο με τους λογοτέχνες όσο και με τους ζωγράφους της. Δείγματα ζωγραφικής τους παρουσιάζονται στην τρέχουσα μεγάλη έκθεση «Τόποι αναφοράς. Από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος», που διοργανώθηκε με αφορμή την επέτειο και φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο οδού Πειραιώς.
Ο Ακαδημαϊκός και επί 40 και πλέον χρόνια διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, Άγγελος Δεληβορριάς, είναι εκ των βασικών δημιουργών της Πινακοθήκης Γκίκα στην οδό Κριεζώτου, όπου, εκτός από τη συλλογή με έργα του μεγάλου ζωγράφου, παρουσιάζεται η ιστορία της Γενιάς του΄30, στην οποία ανήκε και ο ίδιος ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας. Το Μουσείο αυτό αναδεικνύει, όπως ανέφερε ο κ. Δεληβορριάς, «την ενότητα που διασυνδέει τους ανθρώπους που αισθανόντουσαν και σκεφτόντουσαν εκείνα τα χρόνια». «Το Μουσείο Γκίκα είναι μια εξόφληση του χρέους της Ελλάδας προς τους ανθρώπους εκείνους που επιτρέπουν στην Ελλάδα να μην ντρέπεται», προσέθεσε.
Η Γενιά του ΄30, που δεν περιλαμβάνει μόνο συγγραφείς, αλλά ζωγράφους, μουσικούς και ανθρώπους του πνεύματος γενικότερα, υπερασπιζόταν με πάθος την ιδέα της ελληνικότητας και οι άνθρωποι που την αποτελούσαν, έχοντας συνείδηση της αποστολής τους, κατάφεραν να συνδυάσουν την αγάπη τους για το λαϊκό πολιτισμό με τα καλλιτεχνικά ρεύματα που επικρατούσαν τότε στην Ευρώπη. «Ήταν μια ευρύχωρη γενιά που τους χωρούσε όλους», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Δεληβορριάς, τονίζοντας ότι «εάν η έμπνευση δεν αντλήσει από την παράδοση θα είναι μια στείρα έμπνευση».
Κληθείς από την Μαργαρίτα Πουρνάρα να κάνει μια αποτίμηση της προσφοράς της Γενιάς του ΄30, ο κ. Δεληβορριάς τόνισε ότι σήμερα «η Γενιά του ΄30 ενισχύει τις εσωτερικές μας αντιστάσεις και τις δικλείδες ασφαλείας που έχουμε για να αντιμετωπίζουμε μια πραγματικότητα καθόλου ενθαρρυντική».
Ο Άγγελος Δεληβοριάς (1937-2018) γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, και μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία στο Πανεπιστήμιο του Freiburg. Κατά την περίοδο 1965-1969 υπηρέτησε ως επιμελητής αρχαιοτήτων στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και ακολούθως, μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Tübingen, από το Πανεπιστήμιο του οποίου απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα το 1972. Το 1972-1973 παρακολούθησε σχετικά μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes, αναλαμβάνοντας εν συνεχεία τη διεύθυνση του Μουσείου Μπενάκη, όπου παρέμεινε από το 1973 μέχρι το 2015. Ανέλαβε τη ριζική ανάπλαση του μουσείου, η οποία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2000. Το 1992 εξελέγη τακτικός καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε Ιστορία της Τέχνης ως το 2005. Από το 1973 έως το 2014 διηύθηνε το Μουσείο Μπενάκη.
Προσκεκλημένος είχε δώσει διαλέξεις και είχε συμμετάσχει σε συνέδρια πολλών επιστημονικών και μουσειακών κέντρων της Ευρώπης και της Αμερικής. Το συγγραφικό του έργο καλύπτει ζητήματα Κλασικής Αρχαιολογίας, Ιστορίας της Τέχνης, Μουσειολογίας και παραδοσιακού πολιτισμού. Το ερευνητικό ενδιαφέρον του για τον παραδοσιακό πολιτισμό ειδκότερα και τη "Λαϊκή Τέχνη", αναπτύχθηκε στο Μουσείο Μπενάκη, η ριζική ανάπλαση και ο αναπροσανατολισμός της φυσιογνωμίας του οποίου, προσγράφονται και διεθνώς στα επιτεύγματα των νεότερων μουσειακών κατακτήσεων.
Εκτός από τις μονογραφίες Attische Giebelskulpturen und Akrotere des 5. Jh.v.Chr. (Tübingen 1974), Οδηγός του Μουσείου Μπενάκη (Αθήνα 1980), Ελληνικά παραδοσιακά κοσμήματα (Αθήνα 1980), Greece and the Sea, Κατάλογος εκθέσεως (Amsterdam 1987) H Eλλάδα του Μουσείου Μπενάκη (Αθήνα 1997), Οδηγός του Μουσείου Μπενάκη (Αθήνα 2000), Πάρεργα: Άκαιρα, ανεπίκαιρα, επiκαιρικά (Αθήνα 2003), The Parthenon Frieze: problems, challenges, interpretations (Athens 2008), ΈΠΑΙΝΟΣ Luigi Beschi, (επιμ.) Μουσείο Μπενάκη, 7ο Παράρτημα (2011), κείμενά του έχουν δημοσιευθεί στις περιοδικές επιστημονικές εκδόσεις ΑΔ, ΑΑΑ, BCH, Antike Plastik, AM, AntK, StäddelJb, MEFRA, σε πρακτικά συνεδρίων, εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, τιμητικά αφιερώματα και συλλογικά έργα.
Συμμετείχε ως μέλος σε επιτροπές επιστημονικών εταιρειών, ιδρυμάτων και είχε τιμηθεί με διακρίσεις από τη Γαλλία, Chevalier de l' Ordre des Arts et des Lettres (1999), την Ελλάδα, Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος, αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (2000), και την Ιταλία, Ordine della Stella della Solidarieta Italiana (2008). Είχε αναγορευθεί επίτιμος διδάκτωρ των πανεπιστημίων του Αιγαίου (2005), της Θεσσαλονίκης (2016), της Θράκης (2016) και μέλος της Academia Scientiarium et Artium Europae (1991), της Academia Europea (1992) και της Academia Nazionale dei Lincei (2015).
Το 2016 εξελέγη ως Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα "Αρχαιολογία-Μουσειολογία".
Η Μαργαρίτα Πουρνάρα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο ΕΚΠΑ, αλλά πριν από την αποφοίτησή της είχε αρχίσει να εργάζεται ήδη ως δημοσιογράφος στην τηλεόραση. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ΜΜΕ στο City University του Λονδίνου το 1996. Επιστρέφοντας εργάστηκε στο ραδιόφωνο, στα περιοδικά και στην εφημερίδα Το Βήμα. Από το 1999 έως σήμερα είναι μέλος της σύνταξης της εφημερίδας Η Καθημερινή, με ειδίκευση στο πολιτιστικό ρεπορτάζ και ιδίως τα εικαστικά. Από το 2017 διατηρεί τη στήλη «Αθηναϊκά» και αρθρογραφεί σε μια ευρεία γκάμα, από τη γαστρονομία και τα ταξίδια μέχρι και το ελεύθερο ρεπορτάζ. Το 2010 κέρδισε υποτροφία Fulbright και εκπόνησε έρευνα για τη νέα γενιά Ελληνοαμερικανών στο Queens College της Νέας Υόρκης. Από το 2014 ειδικεύεται στις ζωντανές συνεντεύξεις παρουσία κοινού. Το 2019, σε συνεργασία με τον διακεκριμένο Αμερικανό φωτογράφο Robert McCabe, εξέδωσε το βιβλίο Σαντορίνη, με κείμενα και φωτογραφίες για το νησί πριν από την έλευση των τουριστών. Το 2022 εξέδωσε το βιβλίο Αδρίας. Ήταν όλοι τους ήρωες. Η βιογραφία του αντιτορπιλικού, για το πλέον ηρωικό πλοίο του ελληνικού στόλου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που περιλαμβάνει ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό. Από το 2023 παρουσιάζει μία φορά τον μήνα το προφίλ μιας πόλης ή ενός νησιού στην κυριακάτικη Καθημερινή, με τίτλο «Αθέατη Ελλάδα».
