Κριμιζής Σταμάτης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
17/07/2019
Διάρκεια
01:23:13
Εκδήλωση
Εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από την ίδρυση στις Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU): «100 χρόνια κάτω από έναν ουρανό»
Χώρος
Ακαδημία Αθηνών
Διοργάνωση
Κέντρο Ερευνών Αστρονομίας και Εφηρμοσμένων Μαθηματικών της Ακαδημίας Αθηνών
Κατηγορία
Αστρονομία
Ετικέτες
διάστημα, Ψυχρός Πόλεμος, προσελήνωση, διαστημική τεχνολογία, ηλιακό σύστημα, διαστημόπλοιο, NASA, Apollo 11, Σπούτνικ, Σελήνη
H "Εποχή του Διαστήματος" άρχισε με την εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου (Σπούτνικ) στις 4 Οκτωβρίου 1957. Το γεγονός αυτό ενίσχυσε το "ψυχροπολεμικό" κλίμα αντιπαράθεσης ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις εκείνης της εποχής, ειδικά στο πρόγραμμα με ανθρώπινα πληρώματα, και δρομολόγησε τον ανταγωνισμό για προσεδάφιση στη Σελήνη. Έκτοτε, το διαστημικό εγχείρημα έχει επιφέρει τεράστιες αλλαγές στην καθημερινότητα όλων μας μέσω της αδιάκοπης χρήσης προηγμένης διαστημικής τεχνολογίας. Ακόμη πιο βασική είναι η δραστική αλλαγή στην αντίληψή μας για το χώρο του σύμπαντος που κατοικούμε και ειδικά για το ηλιακό μας σύστημα το οποίο έχουμε εξερευνήσει και συνεχίζουμε να διερευνούμε με επιτόπιες παρατηρήσεις από έναν ολόκληρο στόλο διαστημοπλοίων, όπως τα Voyager, Cassini, NEAR, MESSENGER, New Horizons, Parker Solar Probe κ.α. Η παρουσίαση περιγράφει την αποστολή του Apollo 11, καθώς και ορισμένες ανακαλύψεις από αποστολές της NASA στους εννέα κλασικούς πλανήτες, στις οποίες συμμετείχε ο ομιλητής τα τελευταία 54 χρόνια.
Ο Ακαδημαϊκός Σταμάτιος Κριμιζής έλαβε το πτυχίο του στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα (1961), το Master (1963) και το Διδακτορικό του (1965) στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, όπου και υπηρέτησε ως καθηγητής.
Το 1968 μετακινήθηκε στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, έγινε Επιστημονικός Διευθυντής το 1980, επικεφαλής της Διοίκησης Διαστήματος το 1991 και Ομότιμος Διευθυντής το 2004.
Πέρα από τις διοικητικές του δραστηριότητες, είναι επικεφαλής ερευνητής σε διάφορες διαστημικές αποστολές της NASA, συµπεριλαμβανομένων και των Voyagers 1 και 2 στους εξωτερικούς πλανήτες, τη Διαστρική Αποστολή Voyager, και την αποστολή του Cassini-Huygens στον Κρόνο και στον Τιτάνα. Έχει σχεδιάσει και κατασκευάσει όργανα που έχουν ταξιδέψει και στους οκτώ πλανήτες, καθώς επίσης και την αποστολή New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) που εξερεύνησε τον Πλούτωνα τον Ιούλιο, 2015.
Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 600 εργασίες σε περιοδικά και βιβλία µε πάνω από 22.000 ετεροαναφορές, σχετικά µε τη φυσική του Ήλιου, το μεσοαστρικό χώρο, τις πλανητικές μαγνητόσφαιρες και την ηλιόσφαιρα.
Έχει λάβει τρεις φορές το NASA Exceptional Scientific Achievement Medal (1981, 1986, 2014), είναι διακεκριμένο µέλος (Εταίρος) της American Physical Society, της American Geophysical Union, της American Association for the Advancement of Science και του American Institute of Aero nautics and Astronautics, αποδέκτης του COSPAR’s Space Science Award (2002), του Basic Sciences Award (1994) της International Academy of Astronautics όπου προεδρεύει του Board of Trustees for Basic Sciences, το Χρυσό Μετάλλιο του Council of European Aerospace Societies (CEAS) (2011), το Jean Dominique Cassini Medal της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) (2014) της οποίας κηρύχθηκε Επίτιμο Μέλος, το James Van Allen Space Environments Award του American Institute of Aeronautics and Astronautics (2014) και το Voyager Silver Achievement Award της NASA (2014).
Το 2015 το Smithsonian National Air and Space Museum της Ουάσινγκτον του απένειμε το Τρόπαιο για Συνολική Επίτευξη (Trophy for Lifetime Achievement). Το 2016 τιμήθηκε με το NASA Exceptional Public Service Medal (2016). Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αιγαίου, Αθηνών και Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Εκλέχθηκε µέλος της Ακαδημίας Αθηνών (2004) και διευθύνει το Γραφείο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας και υπηρέτησε (2006-2010) ως εκπρόσωπος της Ελλάδος στο συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.
