Η διδασκαλία του Θεάτρου στα Ελληνικά Πανεπιστήμια: Ανάλυση των μεθόδων εκπαίδευσης μέσω των Οδηγών Σπουδών και της πρακτικής εφαρμογής

Tο συνέδριο "Οι Τέχνες στο ελληνικό σχολείο: παρόν και μέλλον" πραγματοποιήθηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ με στόχο την καταγραφή και την ανάδειξη μεθοδολογιών, τεχνικών, καινοτόμων πρακτικών και προσεγγίσεων στη διδακτική και τις εφαρμογές των τεχνών στη σχολική κοινότητα.
 

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου μελετήθηκε η θέση του θεάτρου, του κινηματογράφου, του χορού, της μουσικής και των εικαστικών στη σχολική πραγματικότητα. Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων και ειδικοί θεατρολόγοι, μουσικολόγοι και εικαστικοί συνομίλησαν για τη σημασία των τεχνών γνωστοποιώντας πρωτοβουλίες, νέες κατευθύνσεις και καινοτόμες πρακτικές στη διδακτική των τεχνών, ερευνώντας δυνατότητες συνεργασίας των διδασκόντων στα μαθήματα των τεχνών, μαθαίνοντας για τις εξωδιδακτικές δράσεις της σχολικής κοινότητας και συζητώντας τις προοπτικές για τη θέση των τεχνών στο σχολείο του μέλλοντος.

Η ομιλία "Η διδασκαλία του Θεάτρου στα Ελληνικά Πανεπιστήμια: Ανάλυση των μεθόδων εκπαίδευσης μέσω των Οδηγών Σπουδών και της πρακτικής εφαρμογής" πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της συνεδρίας "Το Θέατρο και η Θεατρική Αγωγή στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα".

Το άρθρο αυτό μελετά τις μεθόδους που ακολουθούν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και ειδικότερα τα Παιδαγωγικά Τμήματα, στον τομέα του Θεάτρου, δηλαδή το τι προσφέρουν ως μαθήματα και εμπειρίες στους φοιτητές τους, αλλά και με ποιους στόχους. Αναλύονται εδώ, σε πρώτο επίπεδο, οι μέθοδοι που ακολουθεί κάθε καθηγητής σε αυτά. Μελετάται το γνωσιακό υπόβαθρο του καθενός σε σχέση με όλα όσα τελικά διδάσκουν.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με βάση τους Οδηγούς Σπουδών, αλλά και προσωπικές συνεντεύξεις των συγγραφέων με τους καθηγητές των μαθημάτων. Μεγάλο βάρος δόθηκε στις ζωντανές παρακολουθήσεις μαθημάτων 5 καθηγητών Παιδαγωγικών Τμημάτων από τον συγγραφέα επί 18 μήνες. 

Το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας δεν μοιάζει να έχει επιστημονικές απαντήσεις για όλα τα Παιδαγωγικά Τμήματα: θέλει οι φοιτητές των Τμημάτων αυτών να αποκτούν απλά γενικές γνώσεις ή -κυρίως- εφόδια που θα τους επιτρέπουν να εφαρμόζουν πρακτικές θεάτρου στα Ελληνικά Σχολεία; Και αν οι πτυχιούχοι τις εφαρμόζουν στα Σχολεία τι θέλουν να επιτύχουν με τους μαθητές τους; Θέλουν να τους εισάγουν απλά στο θέατρο ή να τους καταστήσουν ικανούς να εμψυχώνουν νήπια και μαθητές Δημοτικού; Για το δεύτερο ζήτημα, ποιοι είναι οι στόχοι της ικανότητας εμψύχωσης από πλευράς φοιτητών;
 

Ένα άλλο ερώτημα βάσης ήταν αν η διδασκόμενη θεωρία Θεάτρου (Ιστορία, Λογοτεχνία, Δραματολογία κλπ) από μερικούς καθηγητές Θεάτρου Παιδαγωγικών Τμημάτων δίνει κάποια εφόδια στους φοιτητές ή απλά πρόκειται για φιλολογικά μαθήματα που δεν διαφέρουν από όλα τα άλλα, κάθε είδους, περιεχομένου και επιπέδου στον Οδηγό Σπουδών.